του Ηλία Φραγκούλη

Τα Όσκαρ του 2024 μου έδωσαν ένα βασικό μάθημα: δεν πειράζει να κάνεις λάθος στις προβλέψεις σου. Μερικές φορές διάλεγε αυτό που αισθάνεσαι και βάζε στην άκρη το «κύμα» του media-κού trend. Στις περισσότερες κατηγορίες στις οποίες «την πάτησα» εφέτος, την ευθύνη τη ρίχνω στο γεγονός ότι ενίοτε παρασυρόμαστε από την «οχλαγωγία» που επιλέγει νικητές με ένα σύστημα… στερεοτυπίας. Δεν το υπάκουσα στην περίπτωση της Έμμα Στόουν, αλλά έπεσα στην «παγίδα» περίπτωσης όπως εκείνη του καλύτερου ήχου (για παράδειγμα). Βλέπεις, η Ακαδημία έχει και τις στιγμές όπου η κατανόηση και η αντίληψη της γνώσης του καλύτερου και του πιο ποιοτικού καλλιτεχνικά μπορεί να υπερβεί την όποια συνολική φόρα ενός (potentially) μεγάλου νικητή. Χωρίς να έχει απαραίτητα και το αλάθητο, έτσι; Σε ένα άλλο παράδειγμα από χθες, όποτε παρακολουθούσαμε σκηνές από τη «Ζώνη Ενδιαφέροντος», υπήρχε μια αίσθηση διάχυτου δέους στην ατμόσφαιρα, που δήλωνε ξεκάθαρα πως αυτό το έργο υπερβαίνει ακόμα και την ύπαρξη των συγκεκριμένων βραβείων!

Μερικές παρατηρήσεις σε σχέση με την τελετή απονομής. Το Χόλιγουντ έβγαλε τη γλώσσα του απέναντι στο παγκόσμιο εισπρακτικό φαινόμενο της «Barbie», πετώντας της ένα αρκετά υποτιμητικό… «κοίτα, you’re just Ken, εντάξει;» κι αφήνοντας το φιλμ να φύγει μονάχα με ένα Όσκαρ… καλύτερου τραγουδιού! Ο Κεν, όμως, δεν ήταν τόσο χαζός. Το staged show της ερμηνείας του γνωστού τραγουδιού με τον Ράιαν Γκόσλινγκ (φωτό 1) ήταν η στιγμή που ο θεσμός θα θυμάται… ίσως περισσότερο κι από το Όσκαρ καλύτερης ταινίας του (πιο χαμογελαστού από ποτέ!) Κρίστοφερ Νόλαν. Ήταν… «η εκδίκηση της γυφτιάς»! Ακόμα και το φόρεμα της Έμμα Στόουν ξηλώθηκε (!) εξαιτίας του ενθουσιασμού της, όσο ο Γκόσλινγκ τραγουδούσε δίπλα στον Μαρκ Ρόνσον και τον Slash, σε μια υπερπαραγωγή – homage στο «Diamonds Are a Girl’s Best Friend». Ο Γουές Άντερσον είναι πλέον κάτοχος ενός βραβείου Όσκαρ για… ταινία μικρού μήκους! Εκείνος απουσίαζε. Απαξιωτικά (θεωρώ). Ο Τζον Σένα μας έδωσε να καταλάβουμε πόσο σεμνότυφους μας έχουν κάνει… τα κοστούμια (φωτό 2)! Και ο Τζόναθαν Γκλέιζερ μας θύμισε πως υπάρχει και η Παλαιστίνη, με τουλάχιστον χίλιους διαμαρτυρόμενους διαδηλωτές να μπλοκάρουν τους γύρω δρόμους έξω, στο Λος Άντζελες. Ααα… και Yorgos!

Ας πάμε τώρα να δούμε και πώς τα πήγα στις τελικές προβλέψεις που δημοσιεύτηκαν χθες από το FREE CINEMA, μερικές ώρες πριν από την απονομή. Ιδού το πριν και το μετά. Ξεκάθαρα πράγματα. Έχασα έξι στα είκοσι. Στα περισσότερα είχαν βάλει «τρικλοποδιά» οι… σωματειακοί ψήφοι!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Οπενχάιμερ» του Κρίστοφερ Νόλαν. Προτάθηκε για δεκατρία βραβεία Όσκαρ, τα περισσότερα από κάθε άλλη ταινία του 2023 (ακολουθούν τα «Poor Things» με έντεκα και «Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού» με δέκα – δύο έργα τα οποία έχουν πιθανότητες να φύγουν… με άδεια χέρια απόψε!). Έχει σαρώσει στα βραβεία των σημαντικότερων επαγγελματικών Σωματείων του Χόλιγουντ (Παραγωγοί, Σκηνοθέτες και Ηθοποιοί και Σεναριογράφοι). Αν δει κανείς την αντίστοιχη περσινή λίστα, με την παντοδυναμία του «Τα Πάντα Όλα», θα αισθανθεί ένα κάποιο déjà vu υπεροχής. Εδώ μιλάμε για ένα R rated φιλμ απόλυτα adult θεματολογίας και ενδιαφέροντος, το οποίο κατάφερε να μετατραπεί (και) σε blockbuster. Είναι ένα χολιγουντιανό όνειρο ώριμου σινεμά με απήχηση στο πλατύ κοινό, μια κατασκευή τεραστίων διαστάσεων, τόσο «θορυβώδης» που απαιτεί την προσοχή. Θα προτιμούσα να γίνει… Ολοκαύτωμα! Αλλά… και πάλι ωραίοι είμαστε, καθώς η Ιστορία δεν αδικεί (απαραίτητα) τους οσκαρικά ηττημένους.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Κανένας δεν ήταν ικανός να του στερήσει τα βασικά. Αν και έχασε στο διασκευασμένο σενάριο! Κοινώς, του αναγνώρισαν τη δυναμική του… «κατασκευαστή». Πρωτίστως. Το μέγεθος μέτρησε, μάλλον πάνω από το storytelling. Συνολικά, το «Οπενχάιμερ» τιμήθηκε με επτά βραβεία Όσκαρ. Ειρωνικά, ένας αριθμός όχι τόσο ασυνήθιστος ή πραγματικά αξιοσέβαστος. Από οκτώ και άνω ορίζεται το… πιο μεγαλειώδες. Να θυμηθούμε πως και το «Τα Πάντα Όλα» επτά είχε πάρει πέρσι. Εντάξει; (Last but not least. Στα κεντρικά της Universal, πλέον, πρέπει να κάνουν κανονικό party που πήρανε τον Νόλαν από την Warner Bros. Από την άλλη, οι δεύτεροι είχαν την «Barbie» στα ταμεία πέρσι. Σε μία υπόθεση, στην οποία και τα δύο φιλμ θα μπορούσαν να ήταν παραγωγές της Warner, πάντως, τότε θα διαγράφαμε την ύπαρξη του… Barbenheimer! Τέλος καλό, όλα καλά.)

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Κρίστοφερ Νόλαν για το «Οπενχάιμερ». Έχει μαζί του και το Σωματείο των συναδέλφων του (587 μέλη στην Ακαδημία). Είναι σαφές πως… δεν «τον πήγαιναν» για πολλά χρόνια. Από την άλλη, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να τον αγνοούν για πάντα. Ο ίδιος έδειξε πως το πάλεψε για να φτάσει μέχρι εδώ. Κι αν συμβεί καμιά «στραβή» κι εφέτος, οφείλει να το αντιμετωπίσει εντελώς προσωπικά. Και άσχημα.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Θα το ξαναπώ. Έχει δει ποτέ κανείς τον Νόλαν να χαμογελάει έτσι (ή τόσο πολύ)… ξανά στη ζωή του;

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Κίλιαν Μέρφι για το «Οπενχάιμερ». Το Σωματείο των Ηθοποιών, με τη γνωστή δυναμική του μεγαλύτερου αριθμού ψηφοφόρων στην Ακαδημία (1.294 φέτος), ήταν με το μέρος του. Στην ουσία, τον παίρνει μαζί της η φόρα που έχει η ταινία και ουχί το μέγεθος μιας αξιομνημόνευτης ερμηνείας. Μετά τα SAG, ο Πολ Τζιαμάτι των «Παιδιών του Χειμώνα» πέρασε σε δεύτερη μοίρα και είναι σχεδόν απίθανο να κάνει spoiler.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Τα SAG έπεσαν μέσα, ο Τζιαμάτι δεν έκανε spoiler.

ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Έμμα Στόουν για το «Poor Things». Εάν υπάρχει μία κατηγορία με το μεγαλύτερο καρδιοχτύπι εφέτος, είναι τούτη εδώ (άντε, και το διασκευασμένο σενάριο)! Το Σωματείο των Ηθοποιών διαφώνησε και ξάφνιασε. Εκεί προτιμήθηκε η Λίλι Γκλάντστοουν («Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού»), η «ήρεμη δύναμη» ενός πιο σιωπηλού πόνου που κουβαλάει στις πλάτες της και μια ολόκληρη φυλή (που ξεκληρίστηκε από την ανάπτυξη του αμερικανικού Έθνους). Από την άλλη, η Στόουν παίζει σαν να… ξαναγεννήθηκε από την αρχή! Πραγματικά σπουδαία δουλειά, απόλυτα υπερβατική και για την ίδια. Τα προγνωστικά είναι τρομακτικά διχασμένα και… ισορροπημένα! Προσωπικά, γέρνω προς το βάρος της δουλειάς, αξιακά. Επίσης, το 2019 την είχα πατήσει με το trend της Γκλεν Κλόουζ και του φρικτού σερί χασούρας της, με το βραβείο να καταλήγει στην Ολίβια Κόλμαν («Η Ευνοούμενη»). Γυναικεία ερμηνεία + Γιώργος Λάνθιμος = win. Ελπίζω.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Η Στόουν… το «έσκισε» (#diplhs)! Και ο Yorgos κέρδισε μαζί της το βραβείο του καλύτερου σκηνοθέτη γυναικείων ερμηνειών. Πλέον, θα παρακαλάνε να παίξουν σε ταινία του. Όλες!

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ για το «Οπενχάιμερ». Έχει ήδη σαρώσει τα πάντα και είναι ένα από τα «κλειδωμένα» βραβεία της χρονιάς. Σε αυτή την πεντάδα, δεν έχει ίχνος ανταγωνισμού, από κάθε άποψη. Θα έπρεπε να του το είχαν στείλει στο σπίτι, από καιρό τώρα.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ήταν τόσο χαρούμενος, που γινόταν συγκινητικός. Χωρίς να το πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ντα’Βάιν Τζόι Ράντολφ για τα «Παιδιά του Χειμώνα». Ισχύουν ακριβώς τα ίδια με τον άνωθεν. Αν πρέπει να μιλάμε για «ήρεμη δύναμη» φέτος, δεν πρέπει να εννοούμε την Λίλι Γκλάντστοουν αλλά τούτη εδώ. Και μόνο για τις σκηνές στο σπίτι της αδελφής της. Φοβερή φιγούρα, που απέπνεε τόνους ψυχισμού.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πρέπει να έκλαιγε η μισή αίθουσα (τουλάχιστον) μαζί της. Έστω κι αν ήταν το απόλυτο σιγουράκι.

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ & ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ζιστίν Τριέ & Αρτούρ Αραρί (φωτό) για την «Ανατομία μιας Πτώσης» στο πρωτότυπο και Γκρέτα Γκέργουιγκ & Νόα Μπάουμπακ για την «Barbie» στο διασκευασμένο. Το αντίστοιχο επαγγελματικό Σωματείο (522 μέλη έχει ο κλάδος στην Ακαδημία) ανακοινώνει τα φετινά βραβεία του… τον επόμενο μήνα (γκάου alert)! Το πρώτο θεωρώ πως είναι «κλειδωμένο». Το δηλώνουν και οι πέντε σημαντικότατες υποψηφιότητες που απέσπασε συνολικά το φιλμ. Γράψιμο πλοκής και διάλογοι που σε κάνουν να… ζηλεύεις αφόρητα! Το δεύτερο αποτελεί για μένα τον μοναδικό τρόπο να τοποθετηθεί τίμια η Ακαδημία απέναντι στην ταινία – φαινόμενο του 2023, επισημαίνοντας πως σε αυτήν υπήρχε και περιεχόμενο. Διαφορετικά… κοροϊδεύονται μεταξύ τους (με τις οκτώ υποψηφιότητες του φιλμ). Άσε που η φάση «διασκευασμένο» σενάριο (επειδή ο χαρακτήρας της Μπάρμπι… προϋπήρχε!) αξίζει τρολαρίσματος με βράβευση. (Το «American Fiction» το βρήκα πάρα πολύ προβληματικό.)

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Εντάξει, στην περίπτωση της «Ανατομίας μιας Πτώσης», αν έκαναν κανένα «αστείο», θα τους έπαιρναν με τις πέτρες! Στο διασκευασμένο, από την άλλη, έπρεπε να ποντάρω… στο μαύρο. Πως μου διέφυγε αυτός ο «κανόνας»; Κορντ Τζέφερσον για το «American Fiction», λοιπόν. Εμένα δεν μου άρεσε. Ειδικά στη μελούρα της ιστορίας του. Και το «δεικτικό» του χιούμορ ήταν τόσο… απλοϊκό και εύκολο! Τουλάχιστον, μέσα στον ενθουσιασμό του, ο τύπος «τους την είπε»! Και ζήτησε από το Χόλιγουντ να σταματήσει να σπαταλάει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στο budget μίας και μόνο ταινίας και να δώσει περισσότερες ευκαιρίες σε περισσότερα φιλμικά projects που μπορούν να κοστίζουν λιγότερο. Fair.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Ζώνη Ενδιαφέροντος» (The Zone of Interest) του Τζόναθαν Γκλέιζερ, από τη Μεγάλη Βρετανία. Έχει συνολικά πέντε υποψηφιότητες, σε βασικές (κυρίως) κατηγορίες. Θα ήθελα πολύ να γινόταν… «Παράσιτα» φέτος, αλλά και μόνο που έφτασε η Ακαδημία να… «χωνεύει» το σινεμά αυτού του ιδιοφυούς Βρετανού σκηνοθέτη, είναι ένα σπουδαίο βήμα για την Τέχνη. Ίσως το φιλμ της δεκαετίας. Ήδη.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ο σπουδαίος Γκλέιζερ έκανε έναν παραλληλισμό που έπρεπε. Και μίλησε για κάτι το οποίο το Χόλιγουντ σχεδόν σιωπά και δεν τολμά να θίξει. Λες και οι επαγγελματίες του κατοικούν μέσα στο… σπίτι του Ρούντολφ Χες, πιπιλίζοντας μονάχα την «καραμέλα» του ουκρανικού. Ευτυχώς που η Γαλλία δεν είχε στείλει την «Ανατομία μιας Πτώσης». Διότι έτσι η Ιστορία δεν θα μπορέσει ποτέ να «κρύψει» ή να παραγνωρίσει τούτο το μνημειώδες φιλμ.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Το «Spider-Man: Ακροβατώντας στο Αραχνο-Σύμπαν» των Χοακίμ Ντος Σάντος, Κεμπ Πάουερς & Τζάστιν Κ. Τόμσον κέρδισε το βραβείου του Σωματείου των Παραγωγών στην κατηγορία καλύτερης animated ταινίας, κέρδισε και το Annie, πάμε γι’ άλλα…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Και μετά από όλα αυτά, πάτε και το δίνετε στο «Το Αγόρι και ο Ερωδιός»; Κοινώς, φάγαμε ήττα! ΟΚ, μέγα κεφάλαιο στο είδος ο Χαγιάο Μιγιαζάκι, αλλά το είχε ξαναπάρει το 2003 («Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων») και του είχαν δώσει και τιμητικό, το 2015. Προσωπικά, ούτε χαρά, ούτε και λύπη. Η περσινή χρονιά δεν ήταν σπουδαία για το animation.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «20 Days in Mariupol» του Μστισλάβ Τσερνόφ. Και δεν με ενδιαφέρει καθόλου (η διαιώνιση αυτής της πολιτικής φάρσας που κοστίζει σε ζωές και – επιπλέον – βασανίζει τους λαούς ολόκληρης της Ευρώπης, αδικαιολόγητα, εδώ και τόσο καιρό).

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Σταντ γουίδ Γιουκρέιν. Πόσο ακόμα, όμως;

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Χόιτε Bαν Χόιτεμα για το «Οπενχάιμερ». Δεύτερη υποψηφιότητα για τον Ελβετό dp (είχε προηγηθεί η «Δουνκέρκη», το 2018). Το Σωματείο του κλάδου του συμφώνησε. Είναι και η συνολική φόρα της ταινίας…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Τίμια βράβευση. Και ωραίος τύπος. Έδωσε τροφή και στα «μοδάτα» ενημερωτικά με τα αθλητικά παπούτσια που φορούσε, μαζί με το «υποχρεωτικό» taxedo!

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΝΤΑΖ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Τζένιφερ Λέιμ για το «Οπενχάιμερ». Παρθενική υποψηφιότητα. Η σωματειακή ψήφος ήταν με το μέρος της, στην κατηγορία της δραματικής ταινίας. Χωρίς αντίπαλο προχωρά κι εδώ η κυριαρχία του φιλμ του Νόλαν.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα και τούτη εδώ. Τύπου… «κατουρημένη» από χαρά! Της το απένειμαν οι Άρνολντ Σουορτσενέγκερ και Ντάνι ΝτεΒίτο, στους οποίους είπε πόσο της άρεσε από παλιά το «Twins» (1988)! Εγκεφαλικά.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ & ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Υπάρχει λόγος που τα βάζω μαζί αυτά φέτος. Λέγεται… «Barbie» και «Poor Things»! Ή θα μοιραστούν (πως, όμως;) ή η μία ταινία θα βγει διπλά ηττημένη. Στην πρώτη κατηγορία πάω με «Barbie»: Σάρα Γκρίνγουντ (production design) (έβδομη υποψηφιότητα) & Κέιτι Σπένσερ (set decoration) (έβδομη υποψηφιότητα) (φωτό). Οι συνάδελφοί τους (στην κατηγορία του fantasy feature) ψήφισαν «Poor Things». Στα κοστούμια πάω με «Poor Things» και Χόλι Γουόντινγκτον. Πρωτάρα στα Όσκαρ. Ο κλάδος της την ψήφισε στην κατηγορία του φιλμ περιόδου, ενώ εκεί η «Barbie» το πήρε σαν έργο φαντασίας. Γενικά, θα πέσει ξύλο και για τα δύο βραβεία!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Σας τα ‘λεγα! Ίσχυσε το σενάριο του ενός… διπλά ηττημένου, αλλά αυτό δεν ήταν το «Poor Things»! Με ξάφνιασε μονάχα η ήττα στα σκηνικά, όπου προτιμήθηκαν οι (αμφότεροι μ παρθενική υποψηφιότητα) Τζέιμς Πράις & Σόνα Χιθ (production design) και (επίσης για πρώτη φορά στα Όσκαρ) Ζούσκα Μίχαλεκ (set decoration). Δεν τίθεται θέμα αδικίας ή μη εδώ, ειδικά στο κομμάτι της σκηνογραφίας ο ανταγωνισμός ήταν (δικαίως) πελώριος.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ & ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Λούντβιγκ Γκούναρσον (φωτό) στη μουσική για το «Οπενχάιμερ». Δικαίως εφέτος, διότι για τον ύμνο της Γουακάντα (2019)… ακόμα γελάμε! «Κλειδώνουμε» και με Μπίλι Άιλις & Φινέας Ο’Κόνελ για το τραγούδι «What Was I Made For?» από την «Barbie». Το είχαν πάρει ξανά για το «No Time to Die», το 2022. Δεν τους έχω ικανούς στην Ακαδημία, να… τρολάρουν με το τραγούδι του Κεν!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Όλοι τους ήταν νικητές. Δεν υπήρχε περίπτωση να πάνε αλλού αυτά τα βραβεία.

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «The Creator». Ευφάνταστη, θεαματική δουλειά και με σχετική τόλμη. Με το μπαρδόν, αλλά τα εφέ του «Godzilla Minus One» (που πολλοί το βγάζουν φαβορί) τα βρήκα μετριότατα!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ήττα! Νομίζω πως το πήραν οι Ιάπωνες μόνο και μόνο για να ακουστεί το όνομα «Γκοτζίλα»! Ο τύπος που διάβαζε από το χαρτί στα αγγλικά ήταν απολαυστικός. Βασικά, ενίοτε έπιανες κάποιες μεμονωμένες λέξεις… Σε επίπεδο ποιότητας δουλειάς, πάντως, επιμένω και… σηκώνω τα χέρια ψηλά!

ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΜΑΛΛΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Λυπάμαι γι’ αυτό, αλλά μάλλον θα το πάρει… η μύτη του Μπράντλεϊ Κούπερ! Αν ψήφιζα, θα προτιμούσα το «Society of the Snow», μιλάμε για σοβαρό όγκο δουλειάς.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: «Με παρέσυρε το ρέμα»! Από τα βραβεία που έχασα μονάχα επειδή δεν βασίστηκα στη δική μου κρίση. Ευτυχώς, το Όσκαρ πήγε στο «Poor Things». Ουδέν παράπονο.

Παραδοσιακά, είχα αφήσει τα υπόλοιπα μικρά (λέγε με και shorts) εκτός, ενώ το ενιαίο (πια) βραβείο του ήχου πήγε… εκεί που έπρεπε: όχι στο «Οπενχάιμερ», αλλά στη «Ζώνη Ενδιαφέροντος». Δηλαδή, ισχύει αυτό που έγραψα και άνωθεν. Μάθημα. Καλύτερα να χάνω με τις πιο προσωπικές μου προτιμήσεις στο μέλλον. Όχι για κάτι που το άξιζε.

Δείτε μέσω των παρακάτω links ποια ήταν η άποψη του FREE CINEMA για εννέα από τα δέκα φιλμ που προτάθηκαν για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και παρακολουθήσαμε κανονικά και… νόμιμα στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες.

Ανατομία μιας Πτώσης (ένα Όσκαρ)
Barbie (ένα Όσκαρ)
Τα Παιδιά του Χειμώνα (ένα Όσκαρ)
Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού (κανένα Όσκαρ)
Ο Μαέστρος (κανένα Όσκαρ)
Οπενχάιμερ (επτά Όσκαρ)
Περασμένες Ζωές (κανένα Όσκαρ)
Poor Things (τέσσερα Όσκαρ)
Ζώνη Ενδιαφέροντος (δύο Όσκαρ)

Και μην ξεχνάτε και τι συνέβη στα… εναλλακτικά ΦΡΑΓΚΟΥΛΟΣΚΑΡ για το 2024, τα οποία τιμούν τους απόντες από τις οσκαρικές υποψηφιότητες! Μακάρι και του χρόνου με τόσο καλό σινεμά!