του Ηλία Φραγκούλη

Παίρνοντας μία άνευ προηγουμένου απόφαση, παρά το γεγονός ότι η ζωντανή μετάδοση γινόταν μέσω δύο καναλιών (του θεματικού οσκαρικού και του CINEMA 1), η COSMOTE TV αποφάσισε για φέτος να μην παρέχει στους συνδρομητές / τηλεθεατές της τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα παρακολουθήσουν (ξενυχτώντας μέχρι πρωίας) την τελετή απονομής με ή χωρίς σχολιασμό στα ελληνικά! Αρχικά, με αίσθημα φρίκης (κανονικά, όμως) και με τεράστιο θυμό, χάθηκε όλη η εισαγωγή του Τζίμι Κίμελ καθώς κάναμε zapping μεταξύ των δύο καναλιών, ελπίζοντας πως πρόκειται περί ενός λάθους το οποίο θα διορθωνόταν σταδιακά. Δυστυχώς, τίποτα δεν άλλαξε κατά τη διάρκεια της νύχτας. Προσπαθώντας να επικοινωνήσουμε με την COSMOTE και σπαταλώντας τουλάχιστον σαράντα λεπτά στη γραμμή, με πέντε απανωτές απόπειρες κλήσεων («εξυπηρέτηση» πελατών στα καλύτερά της…), μπας και βγει κάποια άκρη, δεν λάβαμε καμία ουσιαστική ενημέρωση ή απάντηση στο γιατί συνέβαινε αυτό που… δεν θέλαμε ν’ ακούμε, ενώ την ίδια στιγμή δεκάδες ήταν (και) τα αρνητικά σχόλια τηλεθεατών στα social της COSMOTE TV για την ανυπόφορη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί και βιώναμε δίχως ελπίδα ν’ αλλάξει κάτι.

Προσωπικά, δεν με απασχολεί το ποιος ή ποιοι σχολιάζουν στα ελληνικά πάνω από τον original ήχο της μετάδοσης. Ποτέ δεν με απασχολούσε, από τη στιγμή που μπορούσα να επιλέξω το κανάλι που μετέδιδε την απονομή στα αγγλικά (και μόνο). Ας φροντίσει να μάθει η COSMOTE TV πως η ετήσια τελετή της απονομής των Όσκαρ αφορά και τους επαγγελματίες, τους δημοσιογράφους που δεν πρόκειται να κοιμηθούν ολόκληρο το βράδυ γιατί κάνουν τη δουλειά τους. Και θέλουν ν’ ακούσουν τι λέγεται στην αίθουσα όπου λαμβάνει χώρα η διοργάνωση, θέλουν ν’ ακούσουν τους παρουσιαστές του show, θέλουν ν’ ακούσουν τους ευχαριστήριους λόγους των κερδισμένων, θέλουν να κρατήσουν σημειώσεις και θέλουν να μεταφέρουν δημοσιογραφικά, με τη σειρά τους, το τι συνέβη όλη τη νύχτα στα Όσκαρ. Για τους απλούς θεατές που μπορεί να μην γνωρίζουν καν τη γλώσσα, ας υπάρχει και ο ελληνικός σχολιασμός. Σε ένα από τα δύο κανάλια, όμως. Το να σπαταλιέται ολόκληρη η βραδιά με ελληνικό «καπέλωμα» και στα δύο κανάλια, αποτέλεσε το απόλυτο ξενέρωμα της χρονιάς, το οποίο σίγουρα εξόργισε και κάποιους ανθρώπους που μπορεί να τυγχάνουν συνδρομητές της COSMOTE TV μόνο και μόνο γι’ αυτή τη μία βραδιά! Δυστυχώς, καθώς ήταν πραγματικά δύσκολο να «κρυφακούσω» για να καταλάβω τι ειπώθηκε σε κάθε στιγμιότυπο πρόζας, δεν είμαι σε θέση να μεταφέρω την απόλυτη εικόνα της φετινής τελετής. Οι αρμόδιοι ας λειτουργήσουν πιο υπεύθυνα και επαγγελματικά του χρόνου, διαφορετικά θα αναζητήσουμε άλλες μεθόδους για να παρακολουθήσουμε τα Όσκαρ του 2024.

Μονάχα λίγα συμπεράσματα από τα βραβεία για φέτος, λοιπόν. Τα μέλη της Ακαδημίας έσπασαν κάθε κανόνα τυπολογίας «οσκαρικού» έργου, τιμώντας το «Τα Πάντα Όλα» των Ντάνιελς με επτά από τα σημαντικότερα βραβεία της χρονιάς: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, πρώτου γυναικείου ρόλου, δεύτερου ανδρικού ρόλου, δεύτερου γυναικείου ρόλου και μοντάζ. Η καθολική αναγνώριση από τα επαγγελματικά Σωματεία του Χόλιγουντ είχε «προδιαγράψει» το επερχόμενο σάρωμα και για τα μέλη της Ακαδημίας. Στο βαθμό που συνέβη εφέτος, έπρεπε να το σεβαστούμε αυτό και να μην παρασυρθούμε από τις «σειρήνες» των media που μέχρι τελευταία στιγμή μιλούσαν για… άλλα «φαβορί» στις άνωθεν κατηγορίες, υπολογίζοντας εδώ και την περίπτωση του Μπρένταν Φρέιζερ (πρώτος ανδρικός ρόλος) για τη «Φάλαινα».

Το δεύτερο μάθημα που πήραμε από τα φετινά Όσκαρ είναι το γεγονός της αποδοχής της «παραξενιάς». Ένα έργο πρέπει να έχει ψυχή και νόημα για να φτάσει μέχρι τη βράβευση, αν όχι και καλλιτεχνική υπόσταση (ή κάτι καινούργιο που μπορεί να προτείνει). Αυτή η ταινία φέτος ήταν το «Τα Πάντα Όλα». Γιατί μιλούσε σε όλους τους ανθρώπους. Με ψυχοθεραπευτικό τρόπο. Περνώντας μέσα από «συμπληγάδες» του φανταστικού και του σουρεαλιστικού, φυσικά, τοποθετώντας τους θεατές απέναντι σε μία λαβυρινθώδη «οδύσσεια» ενσυναίσθησης. Η μάνα Έβελιν της Μισέλ Γεό ήταν ένα πρόσωπο απόλυτης κατανόησης και ταύτισης, μια ηρωίδα με όλη τη σημασία της λέξης, σ’ ένα έργο που μέχρι το φινάλε του σου πρόσφερε μια σπουδαία (και ανθρώπινη) ανταμοιβή. Αν εσύ είχες μένει στα… χέρια – λουκάνικα και δεν έβλεπες τίποτε άλλο μπροστά σου… πρόβλημά σου! Στην τελική, οι Ντάνιελς είχαν επιτύχει αυτό που δεν είχε ούτε το «Τα Πνεύματα του Ινισέριν», ούτε το «Tár», ούτε και το «Τρίγωνο της Θλίψης». Γι’ αυτό και τούτες οι ταινίες έφυγαν με… εντελώς άδεια χέρια.

Ας πάμε τώρα να δούμε και πώς τα πήγα στις τελικές προβλέψεις που δημοσιεύτηκαν χθες από το FREE CINEMA, μερικές ώρες πριν από την απονομή. Ιδού το πριν και το μετά. Ξεκάθαρα πράγματα. Έχασα πέντε στα είκοσι. Άτιμο «Δυτικό Μέτωπο» (στο τραγούδι ήξερα ότι θα φάω τα μούτρα μου, τα κοστούμια ήταν… το σοκ της βραδιάς)!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Τα Πάντα Όλα» των Ντάνιελς (κατά κόσμον Ντάνιελ Κουάν και Ντάνιελ Σάινερτ). Προτάθηκε για έντεκα βραβεία Όσκαρ, τα περισσότερα από κάθε άλλη ταινία για το 2022 (ακολουθούν τα «All Quiet on the Western Front» και «Τα Πνεύματα του Ινισέριν», με εννέα υποψηφιότητες η καθεμιά τους)! Έχει σαρώσει στα βραβεία των σημαντικότερων επαγγελματικών Σωματείων του Χόλιγουντ (Παραγωγοί, Σκηνοθέτες, Ηθοποιοί και Σεναριογράφοι… σύσσωμοι!). Ναι, είναι ένα έργο «αξιοπερίεργο», που κάποιοι μίσησαν και άλλοι ένιωσαν να τους αλλάζει τη ζωή. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι το απόλυτο φιλμ για τη σύγχυση της κοινωνίας στην οποία ζούμε σήμερα. Όταν διανεμήθηκε στις αμερικανικές αίθουσες, στα τέλη του περσινού Μάρτη, κανένας δεν (θα) μπορούσε να φανταστεί ότι επρόκειτο να γίνει ο οσκαρικός μπροστάρης της χρονιάς, με 73.436.202 δολάρια (μέχρι στιγμής) από το domestic box-office στις πλάτες του! Είναι απίστευτα πρωτότυπο σε αφήγηση, αψηφά τη λογική της ακριβούς τοποθέτησης σε ένα φιλμικό genre και μέσα του «κρύβει» την ψυχή ενός υπέροχου οικογενειακού δράματος το οποίο κορυφώνεται επουλώνοντας τα «τραύματα» των δεσμών ανάμεσα σε γενιές, αντρόγυνα και γονείς, με τρόπο που μπορεί να σου βουρκώσει τα μάτια πριν καν το καταλάβεις (αν δεν είχες γίνει ήδη «κομμάτια» από την πιο συγκινητική κινηματογραφική στιγμή της περσινής χρονιάς, όταν δυο… πέτρες παρατημένες στη μέση του πουθενά μιας ερήμου διαλογίζονταν υπαρξιακά, με υπότιτλους!). Το «Τα Πάντα Όλα» είναι μια ταινία που μας έδωσε ένα μεγάλο μάθημα: να αψηφούμε τους κανόνες. Το κατάφερε κινηματογραφικά. Και το επικοινώνησε θαυματουργά με το κοινό (δυστυχώς όχι και στην Ελλάδα…), σε μια εποχή που έχει την ανάγκη μιας τόσο ουσιαστικής, πνευματώδους και δημιουργικής υπέρβασης. Εύχομαι το Χόλιγουντ (έστω) να την τηρήσει μέχρι τέλους, έμπρακτα.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Την τήρησαν. Έμπρακτα. Και καλύτερη ταινία και ακόμη έξι βραβεία Όσκαρ!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ντάνιελ Κουάν & Ντάνιελ Σάινερτ για το «Τα Πάντα Όλα». Έχουν μαζί τους το Σωματείο των Σκηνοθετών (573 μέλη στην Ακαδημία). Πριν από μήνες, όλοι (τα media, βασικά…) μιλούσαν για τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και το «The Fabelmans». Αν έπαιρνε Όσκαρ (σε οποιαδήποτε σοβαρή κατηγορία!) αυτό το πράγμα, θα σταματούσα ν’ ασχολούμαι με τον θεσμό! Εδώ έχουμε ένα έργο που προσκυνά στο όνομα του original. Αμήν!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Υπήρξε Θεός! Στο σύμπαν εκείνης της στιγμής. Αμήν!

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Μπρένταν Φρέιζερ για το «Η Φάλαινα». Το Σωματείο των Ηθοποιών, με τη γνωστή δυναμική του μεγαλύτερου αριθμού ψηφοφόρων στην Ακαδημία (1.302 φέτος), ήταν με το μέρος του. Η… νεκρανάσταση μιας αμφιλεγόμενης καριέρας (που είχε πιάσει πάτο), με μια ερμηνεία σοκαριστική συναισθηματικά. Έχει ν’ αντιμετωπίσει τον (περισσότερο) ευνοούμενο από τα ΜΜΕ Όστιν Μπάτλερ, έναν δυναμικό μα και αμφιλεγόμενο «Elvis», παγιδευμένο κάπου ανάμεσα στο ζόρισμα της στερεοτυπικής «μίμησης» και το ψάξιμο ενός δρόμου υποκριτικής «φυγής» από αυτήν. (Και εγώ) προτιμώ τη δημιουργία ενός ρόλου που ξεκίνησε από το μηδέν. Και λειτούργησε. Και έπεισε.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Μία από τις πιο όμορφες στιγμές της φετινής απονομής. (Ποιος Μπάτλερ, ρε παιδιά, σοβαρά;)

ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Μισέλ Γεό για το «Τα Πάντα Όλα». Κι αυτή έχει μαζί της το Σωματείο των Ηθοποιών. Πρώτη οσκαρική υποψηφιότητα, θρύλος για το ασιατικό σινεμά, θαυμάσια καριέρα και ρόλοι και στο Χόλιγουντ. Τα media είχαν λυσσάξει στο να υποστηρίζουν την Κέιτ Μπλάνσετ για το «Tár». Η ήττα της στα SAG ήταν ένα ηχηρό χαστούκι. Ειλικρινά, δεν εκτίμησα καθόλου την ψυχρή, σχεδόν «ρομποτική» bitchyness του… αυτόματου πιλότου στον οποίο δουλεύει εδώ και χρόνια η Μπλάνσετ. Η Γεό τα έβγαλε πέρα με τόσα παράλληλα σύμπαντα της ύπαρξης της ηρωίδας της! Άξια. Σε όλα!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Μα το… όποιο σύμπαν γουστάρετε, μέσα!

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Κε Χούι Κουάν για το «Τα Πάντα Όλα». Κι αυτός ενισχυμένος από τις ψήφους του Σωματείου των Ηθοποιών. Του το δίνω γιατί στέκει με θάρρος δίπλα στην καταιγιστική Γεό. Τη συμπληρώνει ως παρτενέρ, στις χαρές και στις λύπες τους. Και κουβαλάει πίσω του μια ιστορία από εκείνες που συγκινούν το Χόλιγουντ. Ήταν ο πιτσιρικάς από τον δεύτερο «Ιντιάνα Τζόουνς» του 1984 και ένα από τα παιδιά στο «The Goonies» (1985)!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Ένα από τα σιγουράκια της βραδιάς. Αγκάλιασε και τον… Ίντι στο τέλος!

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Η πρώτη πραγματικά δύσκολη κατηγορία φέτος. Μοιρασμένα στα τρία είναι τα πράγματα εδώ! Η αδελφή του «χαζού» του χωριού για μερικούς, η βαρυπενθούσα μάνα ενός ήρωα της Marvel για άλλους. Εγώ θα πάω με την έκπληξη του Σωματείου των Ηθοποιών. Τζέιμι Λι Κέρτις για το «Τα Πάντα Όλα». Δεν είχε προταθεί ποτέ για Όσκαρ (!), διότι αν εξαιρέσεις τον (πλέον κλασικό) ρόλο της Λόρι Στρόουντ στα «Halloween», η κόρη της Τζάνετ Λι και του Τόνι Κέρτις προτιμούσε τις κωμωδίες. Είδος που η Ακαδημία δεν τιμά ιδιαίτερα… Η βράβευσή της θα χαρίσει μια πολύ όμορφη στιγμή στην απονομή των φετινών Όσκαρ.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Από εκείνη τη στιγμή κατάλαβα τι θα γίνει μέχρι να φτάσουμε στην καλύτερη ταινία… Υπέροχη. Συγκινητική. Και τα έχωσε και για το σινεμά των ειδών (που η Ακαδημία παραγνωρίζει)! Έπρεπε.

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ & ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ντάνιελ Κουάν & Ντάνιελ Σάινερτ για το «Τα Πάντα Όλα» στο πρωτότυπο και Σάρα Πόλεϊ (φωτό) για το «Γυναικείες Κουβέντες» στο διασκευασμένο. Είναι και τα (αντίστοιχα) βραβεία του Σωματείου των Σεναριογράφων (510 μέλη έχει ο κλάδος στην Ακαδημία). Συμφωνώ απόλυτα. Το πρωτότυπο, όμως, θεωρείται το δεύτερο πιο «απρόβλεπτο» βραβείο της βραδιάς, καθώς πολλοί θεωρούν πως ο Μάρτιν ΜακΝτόνα των «Πνευμάτων του Ινισέριν» έχει περισσότερες πιθανότητες. Είναι η τρίτη του υποψηφιότητα στο πρωτότυπο σενάριο. Αν ρωτάς κι εμένα, δεν καταλαβαίνω γιατί. Σίγουρα, όμως, καταλαβαίνω πως το δαιδαλώδες παραλήρημα των Ντάνιελς στο «Τα Πάντα Όλα» θα κατέρρεε καταστροφικά δίχως αυτό το αδιανόητα υπέροχο και φανταστικά πρωτότυπο σενάριο. Η κατηγορία του διασκευασμένου είναι αρκετά φτωχή φέτος και η περίπτωση της Πόλεϊ εκτός από αξιόλογη δουλειά, καλύπτει και την «agenda» της γυναικείας ψήφου.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα και στα δύο. Τίμια και δικαιωματικά.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «All Quiet on the Western Front» (Im Westen Nichts Neues) του Έντβαρντ Μπέργκερ, από την Γερμανία. Έχει προταθεί μέχρι και για το κανονικό Όσκαρ καλύτερης ταινίας, μεταξύ εννέα υποψηφιοτήτων συνολικά! Ίσως «απειλήσει» και σε καμία τεχνική κατηγορία. Δεν πλησιάζει το αριστούργημα του 1930 (που είχε τιμηθεί με Όσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας), αλλά αυτό «έκατσε» στο Netflix σε οσκαρικό για φέτος και βολεύει και τα κατάλοιπα της αντιπολεμικής «agenda» του… «Stand with Ukraine».

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Το απόλυτα προφανές.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Το «Πινόκιο του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο» του Γκιγέρμο ντελ Τόρο κέρδισε το βραβείου του Σωματείου των Παραγωγών στην κατηγορία καλύτερης animated ταινίας, κέρδισε και το Annie, τι άλλο να προσθέσω εγώ; Παίζει κι εδώ μια νότα αντιπολεμικού, που μετράει επιπλέον πόντους (και) για το μήνυμα.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Μία από τα ίδια…

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Navalny» του Ντάνιελ Ρόχερ. Με θέμα τον Αλεξέι Ναβάλνι, πολιτικό εχθρό του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος δηλητηριάστηκε τον Αύγουστο του 2020 στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στη Σιβηρία. Χρειάζεται να πω περισσότερα; Πήρε και το αντίστοιχο βραβείο του Σωματείου των Παραγωγών.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Κακός Πούτιν! Κακός!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Μάντι Γουόκερ για το «Elvis». Παρθενική υποψηφιότητα. Έχει με το μέρος της και τις ψήφους του Σωματείου του κλάδου της. Η πρώτη γυναίκα dp στα χρονικά του θεσμού που θα τιμηθεί με Όσκαρ σε τούτη την κατηγορία; Δεν φαίνεται καθόλου απίθανο. Και διόλου άδικο.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ουπς! Ήττα! Τζέιμς Φρεντ για το «All Quiet on the Western Front». Ανήκει στις εκπλήξεις.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΝΤΑΖ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Πολ Ρότζερς για το «Τα Πάντα Όλα». Παρθενική υποψηφιότητα. Η σωματειακή ψήφος ήταν με το μέρος του, στην κατηγορία της κωμωδίας. Το δράμα εκεί το πήρε το «Top Gun: Maverick» και ο Έντι Χάμιλτον, ουσιαστικός αντίπαλος της ταινίας των Ντάνιελς στα Όσκαρ. Θεωρώ πως ο μπούσουλας που έπρεπε να βγάλει ο Ρότζερς με τα multiverse του «Τα Πάντα Όλα» ήταν πιο απαιτητικός σαν δουλειά. Παρά τις διαφωνίες μου στο ότι το φιλμ είχε ξεφύγει ελαφρώς σε διάρκεια και σήκωνε λίγο… «ψαλίδι» παραπάνω.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Ακόμη μία ένδειξη ότι το έργο θα σάρωνε.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Φλορένσια Μάρτιν (production design) & Άντονι Καρλίνο (set decoration) για το «Βαβυλώνα». Αμφότεροι πρωτάρηδες στις οσκαρικές υποψηφιότητες. Έχουν με το μέρος τους και τις ψήφους των συναδέλφων τους (για ταινία περιόδου). Εξαιρετική δουλειά και απόδοση του Χόλιγουντ των ‘20s, από κάθε άποψη.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ουπς! Ήττα! Κρίστιαν Μ. Γκόλντμπεκ (production design) και Ερνστίν Χίπερ (set decoration) για το «All Quiet on the Western Front». Απίστευτο το μίσος για την ταινία του Ντέιμιεν Τσαζέλ. Όπως είχα γράψει στην κριτική της…

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Σίρλεϊ Κουράτα για το «Τα Πάντα Όλα». Οι του κλάδου της την τίμησαν στην κατηγορία της ταινίας φαντασίας. Πρώτη οσκαρική υποψηφιότητα κι εδώ. Η δουλειά της αποτελεί ένα όργιο αντιθέσεων και αισθητικής πρότασης, που απαιτούσε επαναληπτική ματιά για να… προλάβεις να δεις τι είχε κάνει! Την απειλεί κάπως η βετεράνος (πια) Κάθριν Μάρτιν του «Elvis», κάτοχος δύο βραβείων σε τούτη την κατηγορία, για τα «Moulin Rouge!» το 2002 και «Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ» το 2014. Εκεί τα άξιζε (κλείσιμο ματιού).

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ουπς! Ήττα! Η Ρουθ Κάρτερ («Black Panther: Wakanda Forever») μας έπιασε στον ύπνο, εντελώς! Και το είχε ξαναπάρει το 2019 για το πρώτο «Black Panther»!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ & ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Τζάστιν Χέργουιτς (φωτό) στη μουσική για το «Βαβυλώνα». Δεύτερη υποψηφιότητα, το είχε πάρει το 2017 για το «La La Land». Το θέμα του εδώ είναι αβανταδόρικο, αλλά κάπου φέρνει στο νου κι εκείνη την ταινία. Ξεγλιστράει με έξυπνες ενορχηστρώσεις. Στο τραγούδι τα πράγματα είναι… ανεκδιήγητα! Για να μην πω φρικτά! Αρνούμαι να πιστέψω ότι το ινδικό χάλι («Naatu Naatu») από το «RRR» θεωρείται φαβορί! Θα ζοριστώ για να επιλέξω… το «Lift Me Up» (που ερμηνεύει η Ριάννα), από το «Black Panther: Wakanda Forever». Μοιάζει λίγο περισσότερο με τραγούδι…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ουπς! Ήττα! Διπλή! Το τραγουδιού πήγε στο ινδικό πανηγυράκι (ευχαρίστησαν τραγουδώντας… The Carpenters!) και το μουσικής στο «All Quiet on the Western Front» (Βόλκερ Μπέρτελμαν). Με κάψανε οι Γερμανοί!

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Avatar: The Way of Water». Χρειάζεται να γραφτεί οτιδήποτε παραπάνω εδώ;

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Αυτονόητο. Όλη η ταινία είναι από μόνη της… οπτικά εφέ!

ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΜΑΛΛΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Στην ομάδα της «Φάλαινας». Είναι το… «μισό» Όσκαρ του Μπρένταν Φρέιζερ, πως αλλιώς να το κάνουμε; Είδα να παίζουν και κάποιες προβλέψεις που δίνουν προβάδισμα στο «Elvis»! Θυμούνται τη φάτσα του Τομ Χανκς εκεί; Ούτε μάσκα για το καρναβάλι!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Μέσα. Βραβείο που θα πήγαινε αγκαζέ με τον Μπρένταν Φρέιζερ. Διαφορετικά, θα είχαμε ανατροπή στον πρώτο ανδρικό ρόλο.

Παραδοσιακά, είχα αφήσει τα υπόλοιπα μικρά (λέγε με και shorts) εκτός, ενώ το ενιαίο (πια) βραβείο του ήχου είχα γράψει πως θα πάει στο «Top Gun: Maverick», το οποίο είχε και σωματειακή υποστήριξη. Ορθώς.

Δείτε μέσω των παρακάτω links ποια ήταν η άποψη του FREE CINEMA για εννέα από τα δέκα φιλμ που προτάθηκαν για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και παρακολουθήσαμε κανονικά και… νόμιμα στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες.

Avatar: The Way of Water
Τα Πνεύματα του Ινισέριν
Elvis
Τα Πάντα Όλα
The Fabelmans
Tár
Top Gun: Maverick
Το Τρίγωνο της Θλίψης
Γυναικείες Κουβέντες

Και μην ξεχνάτε και τι συνέβη στα… εναλλακτικά ΦΡΑΓΚΟΥΛΟΣΚΑΡ για το 2023, τα οποία τιμούν τους απόντες από τις οσκαρικές υποψηφιότητες! Και του χρόνου… στα αγγλικά!