του Ηλία Φραγκούλη

Μετά από δύο χρονιές τόλμης και διαφορετικότητας, η Ακαδημία (μάλλον) ψηφίζει παραδοσιακή και παλιομοδίτικη αφήγηση με… φυλετικό μήνυμα. Εν τω μεταξύ, από το περίφημο «diversity» έχουμε περάσει στην εντελώς απέναντι όχθη, σε βαθμό να τρομάζει το μάτι σου να δεις άλλο χρώμα από μαύρο κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής. Η οποία ήταν χειρότερα συντονισμένη από ποτέ, λες και κανείς δεν νοιαζόταν για να βγει ένα σωστό (και ψυχαγωγικό) αποτέλεσμα. Με μια φοβερή αίσθηση απουσίας stars εντός της αιθούσης. Και από το (τιμημένο) παρελθόν και από το σήμερα. Πού ήταν το Χόλιγουντ χθες το βράδυ; Μπροστά από την άμοιρη (και φρικτού design) σκηνή έβλεπες σχεδόν μόνο τους φετινούς υποψήφιους, συντελεστές και τα σόγια τους. Και επάνω ανέβαιναν κερδισμένοι που σπάνια φανέρωναν πάθος για τη στιγμή που ζούσαν. Η ορχήστρα ξεκινούσε σχεδόν πάντα να παίζει για να διακόψει τους ευχαριστήριους λόγους, μικρόφωνα έβγαιναν εκτός λειτουργίας, φώτα έσβησαν για να τους διώξουν από σκηνής! Αυτή είναι η εικόνα μιας Ακαδημίας και ενός τεράστιου κινηματογραφικού industry που θα χτυπήσει τον γιγαντωμένο εχθρό της τηλεοπτικής πλατφόρμας; Με μια φτωχή ανακοίνωση της δημιουργίας ενός νέου και χλιδάτου μουσείου της Ακαδημίας στο Λος Άντζελες; Το σινεμά στο μουσείο, λοιπόν…

Μεγάλοι κερδισμένοι χθες το βράδυ; Οτιδήποτε… μαύρο, ο Αλφόνσο Κουαρόν και οι Queen. Ηττημένοι; Η «Ευνοούμενη» και το… Netflix. Ίσως και ο ίδιος ο θεσμός, που βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση, αν όχι και ειρωνεία και απαξίωση, προκαλώντας μπάχαλο στα media με τις πιο άκυρες ανακοινώσεις που έχουν προκύψει στο διάστημα ενός χρόνου, από εκείνο το «popular» βραβείο που (ευτυχώς) δεν έγινε πραγματικότητα, μέχρι την ακύρωση της τηλεοπτικής μετάδοσης τεσσάρων «βαρετών» βραβείων καλλιτεχνικής και τεχνικής φύσεως, που μέσα σε ελάχιστες μέρες… αυτοακυρώθηκε κατόπιν γενικής κατακραυγής. Για την έλλειψη παρουσιαστή δεν θα πω τίποτα. Δεν έλειψε περισσότερο από άλλα πράγματα χθες. Τελευταίο «αναμνηστικό» αμήχανης στιγμής, η εμφάνιση της Μελίσα ΜακΚάρθι επί σκηνής (φωτό άνωθεν), ντυμένης «Ευνοούμενη», με κοστούμι βασίλισσας που έσερνε πίσω του ουρά γεμάτη λούτρινα κουνελάκια. Η Μπιόρκ θα ψάχνει το τηλέφωνο του ενδυματολόγου…

Ας πάμε τώρα να δούμε και πώς τα πήγα στις τελικές προβλέψεις που δημοσιεύτηκαν χθες από το FREE CINEMA, μερικές ώρες πριν από την απονομή. Ιδού το πριν και το μετά. Απλά και τίμια. Πήρα ρίσκα που δεν βγήκαν (ειδικά σε σχέση με το φιλμ του Γιώργου Λάνθιμου). Βλέποντας τι γραφόταν όλο το βράδυ στα social, τουλάχιστον διαπίστωσα ότι δεν ήμουν ο μόνος… σοκαρισμένος!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ / ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Παρά το περσινό κάζο του «Τρέξε!», θα σταθώ κι εφέτος στο ίδιο pattern, βάζοντας κοινή νίκη ταινίας και στις δύο κατηγορίες. Διότι εδώ έχουμε… δύο φιλμ τα οποία παρουσιάζονται σαφώς πιο αποδεκτά από τους ψηφοφόρους τις Ακαδημίας και αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές παρατηρήσεις που έκανα πιο πάνω: την καλλιτεχνική, πιο «μπροστά» πρόταση και την πολιτική πρόταση. Ο προβληματισμός μου, λοιπόν, ξεκινά από το σενάριο. Αυτό θα μας φανερώσει ποια από τις δύο είναι… η ευνοούμενη για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Αν εκεί προκύψει «διαζύγιο» με το σενάριο, θα φταίει η αξιολογική σειρά τοποθέτησης της ψήφου. Κοινώς, θρίλερ!

#1 ΣΕΝΑΡΙΟ: «Η Ευνοούμενη» του Γιώργου Λάνθιμου παίρνει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και οι Ντέμπορα Ντέιβις & Τόνι ΜακΝαμάρα το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου. Στο δεύτερο, τα προγνωστικά ουρλιάζουν υπέρ του. Δικαίως. Η γραφή είναι εξαιρετική και ουσίας. Το έργο αντιπροσωπεύει την καλλιτεχνική πρόταση του «διαφορετικού» που δείχνει να έχει πάρει φόρα εσχάτως στην Ακαδημία, καθώς οι γενιές των ψηφοφόρων ανανεώνονται και τολμούν. Θα φανταζόταν ποτέ κανείς πριν από λίγες δεκαετίες να βραβεύεται δράμα σεξουαλικότητας με μαύρους ή παραμύθι φαντασίας με αμφίβιο τέρας που κάνει σεξ με γήινη; Η ταινία του Λάνθιμου είναι υποψήφια για 10 βραβεία Όσκαρ, τα περισσότερα που διεκδικεί φιλμ απόψε, μαζί με το «Ρόμα» του Αλφόνσο Κουαρόν. Δηλαδή, δεν βρέθηκε τυχαία εκεί. Άρεσε πολύ. Το θέμα είναι, αφού κερδίσει το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου, να δούμε στο τέλος της βραδιάς και πόσο ψηλά την τοποθέτησαν στο preferential ballot. Εκεί τα… μαθηματικά μπορούν να κάνουν κάτι ύπουλο, δίνοντας την ευκαιρία στην «Ευνοούμενη» από outsider να αναδειχθεί σε νικήτρια. Έχω το προαίσθημα ότι θα είναι ψηλά σε πολλούς ψήφους (και γι’ αυτό είναι η #1 επιλογή μου). Εκτός κι αν της βγει πιο ψηλά το…

#2 ΣΕΝΑΡΙΟ: «Το Πράσινο Βιβλίο» του Πίτερ Φαρέλι παίρνει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και οι Νικ Βαλελόνγκα, Μπράιαν Κάρι & Πίτερ Φαρέλι το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου. Πάμε πρώτα στο δεύτερο. Το έργο (με το αντιρατσιστικό του μήνυμα) αντιπροσωπεύει την πολιτική πρόταση. Τα τελευταία χρόνια, η «black power» στα βραβεία είναι ενισχυμένη. Η γραφή εδώ είναι τίμια, στρωτή, με σπουδαίες ατάκες και μια θαυμάσια επίγευση του feelgood. Πρωτότυπο, όμως; Ο Βαλελόνγκα έχει κάτσει κι έχει γράψει την ιστορία του πατέρα του (για πολλούς όχι ακριβώς ακέραια…), απλά δεν προϋπήρχε κάποια έκδοση ή κείμενο το οποίο διασκευάστηκε για να προκύψει τούτο το σενάριο. Αν πούμε ότι το ξεπερνάμε αυτό, στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας είναι λίγο οξύμωρο να δούμε τα σημερινά μέλη της Ακαδημίας να ψηφίζουν ένα παλιομοδίτικα χολιγουντιανό έργο που πολλοί ειρωνεύονταν απαξιωτικά σαν τον καινούργιο «Σωφέρ της Κυρίας Νταίζυ», ο οποίος είχε τιμηθεί με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας χωρίς να έχει προταθεί καν για σκηνοθεσίας (πόσο σατανική σύμπτωση!). Και εδώ, η θέση στο preferential ballot θα δώσει την τελική απάντηση. Το Σωματείο των Παραγωγών είναι με το μέρος του, αλλά αν χάσει στο σενάριο σημαίνει πως «εκείνη» η θέση δεν ήταν αρκούντως ψηλά. Όσκαρ καλύτερης ταινίας σε ένα φιλμ που θα έχει κερδίσει μόνο στην κατηγορία του δεύτερου ανδρικού ρόλου (από 5 υποψηφιότητες, συνολικά);

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Έπαιξε το δεύτερο σενάριο, τελικά. Όσοι και να ψήφισαν «Ρόμα» (και φαινόταν διαρκώς από το έντονο χειροκρότημα), το preferential ballot έκανε δουλίτσα. Λογικά. Μέτρησαν (αν όχι υπερίσχυσαν) οι… μαύρες ψήφοι, η πολιτική στάση, αλλά (γιατί όχι) και το προσφιλές θέαμα. Το σινεμά που σε κάνει να περνάς καλά. Έτσι, η «Ευνοούμενη» (με ολέθρια αποτελέσματα ακόμη και σε καλλιτεχνικές κατηγορίες!) μετατράπηκε σε ένα άλλοθι «διαφορετικότητας» από τα μέλη της Ακαδημίας που την αγκάλιασαν στις υποψηφιότητες σε μια ένδειξη αγάπης προς το «κουλτουριάρικο» (και βρετανικό…), για να την απαξιώσουν εντελώς στις οριστικές τους ψήφους.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Αλφόνσο Κουαρόν για το «Ρόμα». Πάλι Μεξικό! Τα έχει μαζέψει όλα. Είναι το πιο σίγουρο βραβείο που θα κρατήσει απόψε. Ακόμη κι αν δεν δουλέψουν τα… αντι-τραμπικά politics, αυτός καρπώνεται μια απόλυτη νίκη. Είναι υποψήφιος και ως παραγωγός (ταινία), σεναριογράφος (πρωτότυπο), διευθυντής φωτογραφίας και το δεύτερο πιθανότερο Όσκαρ που θα πέσει στα χέρια του σε τούτη την 91^η απονομή θα είναι εκείνο της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Ο Κουαρόν πήρε εντελώς επάνω του το βάρος της νίκης του «Ρόμα» στα Όσκαρ. Μόνο αυτός. Και κανένας άλλος. Το Χόλιγουντ αντιστάθηκε στο Netflix. Για φέτος…

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ραμί Μαλέκ για το «Bohemian Rhapsody». Περίπτωση «σκούπας». Σφαίρες, Σωματείο Ηθοποιών, BAFTA. Η Ακαδημία αγαπάει τους βιογραφικούς ρόλους, τις μεταμορφώσεις και τις θυσίες που κάνουν οι πρωταγωνιστές των αντίστοιχων φιλμ για να γίνουν… άλλοι άνθρωποι. Τούτος εδώ είχε ένα μεγάλο αβαντάζ: τεράστιο υλικό από videos του Φρέντι Μέρκιουρι, ώστε να τον μελετήσει μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Γι’ αυτό και στις μουσικές στιγμές του φιλμ είναι πραγματικά αδιανόητος. Στον «ιδιωτικό» Μέρκιουρι, πάντως, αγωνίζεται.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Προφανώς. Δεν είχε… μαύρο αντίπαλο. Ούτε καν έναν πιο δουλευταρά ηθοποιό για να του «κλέψει» τη δόξα.

ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Γκλεν Κλόουζ για το «Η Σύζυγος». Σφαίρα (για δράμα) και Σωματείο Ηθοποιών. Το δεύτερο βραβείο της έδωσε μια ξαφνική ώθηση. Πρόκειται για μετριότατο ρόλο σε κακή ταινία. Ναι, είναι καλή, πάντα είναι καλή, αλλά… δεν υποτίθεται ότι είχαμε τελειώσει με αυτά τα «του/της το χρωστάγανε»; Είναι η έβδομη υποψηφιότητά της, δεν το πήρε όταν έπρεπε, όσο κι αν την αγαπώ, λυπάμαι. Και θα λυπηθώ ακόμη περισσότερο που θα θυμόμαστε ότι βραβεύτηκε γι’ αυτή την αποτυχία έργου (στον αμερικανικό Τύπο ήδη διαβάζω κανιβαλιστικά σχόλια που συγκρίνουν την περίπτωση με την βράβευση του Αλ Πατσίνο για το «Άρωμα Γυναίκας»). Κανονικά, είμαι με την Ολίβια Κόλμαν της «Ευνοούμενης» και εύχομαι να υπάρξει ανατροπή. Από την άλλη, αν βρισκόμουν στη θέση της Κλόουζ, θα ανέβαινα να το παραλάβω με την ατάκα: «I’m not going to be ignored, Academy». Για την Άλεξ. Και για την αλητεία.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Όχι. Παρασύρθηκα τελευταία στιγμή και πέρασα μπροστά στα προγνωστικά την Κλόουζ, ενώ ο δίκαιος και τεράστιος νικητής ήταν η Κόλμαν. Το μοναδικό βραβείο της «Ευνοούμενης»! Μεγάλο «εύγε» στην Ακαδημία που ψήφισε πέρα από τη λογική του παλιού «χρέους». Η πιο όμορφα συναισθηματική και ανθρώπινη στιγμή βράβευσης όλης της βραδιάς. Η Κόλμαν μας θύμισε πως πρέπει να (το) ζούμε σε μια τελετή απονομής των Όσκαρ. Σεβασμός.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Μαχερσαλά Αλί για «Το Πράσινο Βιβλίο». Τα έχει μαζέψει όλα. Ρολάρα, υπόδειγμα ερμηνείας και υποκριτικού μέτρου, με συγκινησιακές εκρήξεις που σε βάζουν κάτω και σε πατάνε. Είχε πάρει το ίδιο βραβείο το 2017 για το «Moonlight». Εδώ το αξίζει διπλά.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ψυχή που έβαλε σε τούτον τον ρόλο η ήρεμη δύναμη του Αλί. Κανένας δεν θα μπορούσε να του το στερήσει.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ρέιτσελ Βάις για το «Η Ευνοούμενη». Πολλοί υποστηρίζουν την Ρετζίνα Κινγκ για το «Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει». Δεν ήταν καν υποψήφια από το Σωματείο των Ηθοποιών, όμως! Θα την βοηθήσει εδώ η… μαύρη ψήφος; Οι περισσότεροι που δεν υποστηρίζουν Βάις θεωρούν ότι θα χάσει ψήφους από την συνυποψήφια για το ίδιο έργο Έμμα Στόουν. Επειδή σε τούτη την κατηγορία έχουμε δει απίστευτες κουλαμάρες και ουρανοκατέβατα, μπορεί στην τελική να προκύψει καμία Μαρίνα ντε Ταβίρα για το «Ρόμα» και να ακουστούν τα ουρλιαχτά και πέραν των συνόρων του Λος Άντζελες…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Όχι. Προτιμήθηκε η Ρετζίνα Κινγκ. Μαύρη ψήφος. Το χάρηκε, έκλαψε, ευχαρίστησε τον Θεό. Αυτά.

ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Σπάικ Λι, Ντέιβιντ Ραμπίνοβιτς, Τσάρλι Γουάκτελ & Κέβιν Γουίλμοτ για το «Η Παρείσφρηση». Το Σωματείο των Σεναριογράφων την έριξε στο πιθανό spoiler, στους Νικόλ Χολοφσίνερ & Τζεφ Γουάιτι για το «Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;». Δεν έχει κερδίσει ποτέ Όσκαρ και σπάνια πέρασε από τις υποψηφιότητες στο παρελθόν (μόλις δύο φορές). Το 2016 του έδωσαν ένα τιμητικό. Κι εγώ με την επιλογή των σεναριογράφων είμαι κατά βάθος, αλλά το βραβείο δείχνει να γέρνει προς τον Λι.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Μαύρη ψήφος. Ο Λι εμφανίστηκε σαν ο μεγάλος αδικημένος του… 1990 και «την είπε» (ελαφρώς) στην Ακαδημία που το 2019 θυμήθηκε να… κάνει το σωστό. Σουρεάλ στιγμή.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Ρόμα» του Αλφόνσο Κουαρόν, από το Μεξικό. Όσκαρ που φωνάζει. Κατηγορία κουλαμάρας ενίοτε, αλλά εδώ δεν παίζει ιδιαίτερη ανατροπή. Εκτός κι αν μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων σκέφτηκε να την ψηφίσει για το καλύτερης ταινίας και το έριξε σε κανέναν «Ψυχρό Πόλεμο» εδώ (έχει 3 υποψηφιότητες τούτος, δεν είναι του πεταματού…). Σε τέτοιο ενδεχόμενο, ακυρώστε τα δύο αρχικά σενάρια για το ύψιστο βραβείο!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Δεν έγινε «χαλάστρα», η Ακαδημία βράβευσε Κουαρόν και Μεξικό, δεν έδωσε δικαιώματα σε άλλους να καρπωθούν τη νίκη (#diplhs), κάπου θα θεώρησε ότι περνάει κι ένα μήνυμα στον Τραμπ. Για να έχουν και κάτι να λένε στα κόκκινα χαλιά, εκτός του σχεδιαστή που έραψε τουαλέτες και κουστούμια…

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Spider-Man: Μέσα στο Αραχνο-Σύμπαν» των Μπομπ Περσικέτι, Πίτερ Ράμζι & Ρόντνεϊ Ρόθμαν. Έχει μαζέψει σχεδόν τα πάντα σε τούτη την κατηγορία. Εγώ είμαι με τα «Σκυλιά»…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Μια προφανής νίκη, που πάτησε σε όλες τις προβλέψεις.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Free Solo» των Τζίμι Τσιν & Ελίζαμπεθ Τσάι Βασαρχέλι. Ο Άλεξ Χόνολντ κάνει free solo αναρρίχηση στο Ελ Καπιτάν, έναν κάθετο μονολιθικό σχηματισμό στο βόρειο τμήμα της κοιλάδας Γιοσέμιτι. Και σου φεύγει η ψυχή. Παραγωγή του National Geographic. Ρισκάρω που δεν βάζω το «RBG», επίσης δυνατό και «βολικό» στην κατηγορία politics.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Μια βράβευση δίχως… πολιτικό «background», σε μια κατηγορία που συχνά βιώνει μια κάποια μαχητικότητα αυτού του τύπου.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ρόμπι Ράιαν για το «Η Ευνοούμενη». Πρώτη του υποψηφιότητα. Είχε «δείρει» το 2016 με το «American Honey» (έχει μάτι ο Λάνθιμος). Το Σωματείο των Φωτογράφων το έδωσε στον «Ψυχρό Πόλεμο», τα προγνωστικά θέλουν «Ρόμα» (έλεος, πόσα να πάρει ο Κουαρόν, πια;). Αν φαγωθούν μεταξύ τους τα δύο ασπρόμαυρα, ποντάρω στην ιδιαιτερότητα του Ράιαν και την ακραία χρήση των ευρυγώνιων.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Όχι. Ο Κουαρόν έπρεπε να τα πάρει… σχεδόν όλα. Υπερβολή. Μεγαλύτερη κι από τις επιλογές του Ράιαν (και του Λάνθιμου). Αλλά… ωραίες εικόνες, μωρέ.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΝΤΑΖ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Τζον Ότμαν για το «Bohemian Rhapsody». Πρώτη του υποψηφιότητα. Το Σωματείο των Μοντέρ του το έδωσε στην κατηγορία της δραματικής ταινίας, αλλά ο Γιώργος Μαυροψαρίδης ξάφνιασε κερδίζοντας εκεί για καλύτερο μοντάζ σε κωμωδία με την «Ευνοούμενη». Ο δεύτερος έχει κάνει δουλειά λιγότερο «χτυπητή» στο μάτι, ο πρώτος πάλεψε με αλλαγή σκηνοθέτη και μάλλον θεόρατο υλικό γυρισμάτων. Τον βοηθούν και οι… Queen (ειρωνεία).

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Έκοψε κι έραψε ο Ότμαν, μέτρησε και περισσότερο στο πλαίσιο… άθλος αντιμετώπισης κακουχιών από εμπόλεμη κατάσταση στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Όχι άδικη βράβευση.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Φιόνα Κρόμπι και Άλις Φέλτον για το «Η Ευνοούμενη». Πρωτάρες και οι δύο. Στην κατηγορία της ταινίας περιόδου, το Σωματείο συμφώνησε. Φοβερή ποιότητα σε τούτη τη δουλειά. Και η Ακαδημία λατρεύει τέτοια σκηνικά.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Όχι. Σοκ (καλλιτεχνικής φύσης #1). Χάνα Μπίτσλερ & Τζέι Χαρτ οι νικητές, για το «Black Panther». Η Μπίτσλερ, λέει, ήταν η πρώτη «African American» (sic) production designer που προτάθηκε σε τούτη την κατηγορία. Και το πήρε κιόλας. Εντάξει, άμα είναι να γράφεται Ιστορία, πάσο.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Σάντι Πάουελ για το «Η Ευνοούμενη». Το Σωματείο των Ενδυματολόγων συμφώνησε κι εδώ για το ρούχο περιόδου. Για την Πάουελ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Τρία Όσκαρ σε τούτη την κατηγορία μέχρι σήμερα, διπλή υποψηφιότητα εφέτος (μαζί με το – ατυχές – sequel της «Μαίρη Πόπινς»). Δεν πιστεύω πως θα χάσει ψήφους από αυτό. Απειλή μονάχα τα κοστούμια του «Black Panther», που μάλλον μεγαλύτερη επιτυχία (θα) έχουν σε βεστιάρια για στολές καρναβαλιού.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Βγήκε από πάνω η (μαύρη) «απειλή». Τρίτη υποψηφιότητα για τη Ρουθ Κάρτερ, πρώτο της Όσκαρ. Ακόμη μεγαλύτερο το σοκ (#2). Μεγαλύτερων εντάσεων αισθητικά. Από αυτά που θα θυμόμαστε… όχι με τον καλύτερο τρόπο στο μέλλον. Στοίχημα;

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ & ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Νίκολας Μπρίτελ στη μουσική για το «Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει» και το «Shallow» (των Lady Gaga, Μαρκ Ρόνσον, Άντονι Ροσομάντο & Άντριου Γουάιατ) από το «Ένα Αστέρι Γεννιέται» για το τραγούδι. Ο Μπρίτελ ήταν ξανά υποψήφιος το 2017 για τα λυρικότατα θέματα του «Moonlight» και η δουλειά του εδώ είναι παρομοίως έξοχη. Το δεύτερο είναι «κλειδωμένο» από τότε που το τραγούδησαν στο φιλμ η Lady Gaga και ο Μπράντλεϊ Κούπερ (φωτό).

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Στο τραγούδι, μην το συζητάμε. Περιμένανε όλοι να δουν τη στιγμή που η Gaga θα ερμηνεύσει με τον Κούπερ το νικητήριο άσμα. Η ζωντανή εκτέλεση έμοιαζε περισσότερο με… σεξ επί σκηνής! Στην κατηγορία της μουσικής έγινε… άλλης μορφής «σεξ», με το βραβείο να πηγαίνει στον Λούντβιγκ Γκούναρσον για το «Black Panther» και τον… ύμνο της Γουακάντα. Σαστίσαμε λίγο.

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: «Ready Player One». Τεράστια δουλειά. Το επαγγελματικό σωματείο δημιουργών visual effects τίμησε το φιλμ για την αδιανόητη σκηνή της επίσκεψης στο Overlook Hotel… της κιουμπρικής «Λάμψης». Εξαιρετικού επιπέδου και τα ρεαλιστικότατα εφέ στον «Πρώτο Άνθρωπο», να τα λέμε κι αυτά. Αλλά στο φιλμ του Στίβεν Σπίλμπεργκ… «τα είδαμε όλα»!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Όχι. Προτιμήθηκε η δουλειά του «Πρώτου Ανθρώπου». Δεν με χάλασε. Τίμιο, ρεαλιστικά απαιτητικό, ουχί πρόταση υπέρβασης και «φυγής» με φαντασία.

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΜΑΛΛΙΑ

Στην ομάδα του «Vice». Ο Κρίστιαν Μπέιλ μπορεί να πήρε τα απαιτούμενα extra κιλά, αλλά η τελειότητα στο look του Ντικ Τσέινι οφείλεται στον βετεράνο Γκρεγκ Κάνομ (κάτοχος τριών Όσκαρ σε τούτη την κατηγορία).

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ναι. Προφανές βραβείο. Από τις πιο embarrassing στιγμές ευχαριστήριου λόγου της βραδιάς, δεν έφευγαν από τη σκηνή με τίποτα, μόνο αεροβόλο όπλο δεν χρησιμοποιήθηκε!

Τα δύο ηχητικά κατέληξαν στο «Bohemian Rhapsody», αφήνοντας τον «Πρώτο Άνθρωπο» εκτός. Ολίγον άδικο. Όπως και πολλά άλλα χθες το βράδυ στο Λος Άντζελες…

Για εκείνους που δεν είχαν τόσο ηρωικές αντοχές, ώστε να μην κοιμηθούν ώς το πρωί (and counting…), η τελετή απονομής των Όσκαρ θα προβληθεί σε επανάληψη (με ελληνικούς υπότιτλους) απόψε το βράδυ στο COSMOTE CINEMA 1HD (έναρξη στις 21:00).