FreeCinema

Follow us
12.0312:30

Όσκαρ 2023: Ποιοι θα τα πάρουν;


Λίγες ώρες απομένουν μέχρι το μεγαλύτερο και πιο αγαπημένο κινηματογραφικό ξενύχτι της χρονιάς. Τα λατρεύουμε, τα μισούμε, τα φθονούμε, τα κανιβαλίζουμε, τα περιμένουμε σα να ‘ναι γιορτή, ετησίως. Μέσα στο 2022, μεγάλη μερίδα του κοινού επέστρεψε στις κινηματογραφικές αίθουσες, έστω κι αν είδε μονάχα… τον Τζέιμς Κάμερον και τον Τομ Κρουζ. Αντικατοπτρίζεται σαν «ευχαριστώ» από την Ακαδημία αυτό, σαν τον παλιό, καλό καιρό. Η εποχή, όμως, είναι «αλλιώτικη». Και (κατά βάθος) ζητά το καινούργιο. Ζητά… «Τα Πάντα Όλα»!

Όπως συνηθίζω να λέω επί σειρά δεκαετιών (στο repeat), το να κάνεις προβλέψεις για τα Όσκαρ είναι βαθύτατα… εγωκεντρικό και υποκειμενικό! Είναι μια εσωτερική πάλη του δικού σου γούστου και της δικής σου προσμονής, να κερδίσουν αυτά που προτιμάς, απέναντι στην υποχρέωση του να ακούσεις τις «εντολές» του ξένου Τύπου, των ανθρώπων που βιώνουν σχεδόν εκ των έσω τη βιομηχανία του Χόλιγουντ, αλλά και ν’ ακολουθήσεις τα άπειρα βραβεία που έχουν προηγηθεί και «φανερώνουν» (υποτίθεται) ρεύματα ή τάσεις που αφορούν τον τρόπο σκέψης των χιλιάδων ψηφοφόρων της Ακαδημίας.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω ότι τα μέλη της Ακαδημίας δεν έχουν το αλάνθαστο. Δεν αποτελούν ένα είδος «ανώτερης δύναμης» που ξεπερνά τη γνώμη του… οποιουδήποτε (αν θες). Ναι, είναι καλλιτέχνες, μα πρωτίστως είναι… άνθρωποι. Με παιδεία, με διαφορετική κουλτούρα, με προσωπικό γούστο, με συγκρουόμενες αντιλήψεις περί αισθητικής, με… φίλους και γνωστούς. Βλέπουν τις ίδιες ταινίες με εμάς, επιλέγουν κάτι που τους αρέσει ή θεωρούν ότι είναι πιο σπουδαίο από κάτι άλλο ως δουλειά, το ψηφίζουν και ετησίως όλες αυτές οι χιλιάδες των ανθρώπων (9.579 εφέτος, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ) καταλήγουν – εκ του πλειοψηφικού αποτελέσματος – να βραβεύουν συναδέλφους τους ή έτερα μέλη της Ακαδημίας σε ένα κάρο κατηγορίες. Θεωρώντας ότι ψήφισαν τον (έναν και) καλύτερο. Εκτός από την κατηγορία της καλύτερης ταινίας…

Φέτος δεν έχω ιδιαίτερους λόγους για να φλυαρήσω. Η βασικότερη παρατήρηση είναι το γεγονός ότι ο θεσμός των Όσκαρ κέρδισε και πάλι την εμπιστοσύνη μου. Επειδή φέτος υπήρχαν ταινίες. Η δεκάδα της κατηγορίας του καλύτερου φιλμ της χρονιάς έχει μια ιδανική ποικιλομορφία, είτε μας αρέσουν είτε όχι οι δέκα τίτλοι που προτάθηκαν. Υπάρχουν έργα «παράξενα», «αταίριαστα» για τα δεδομένα του τι ψηφίζουν τα μέλη της Ακαδημίας, υπάρχουν περιπτώσεις που προσεγγίζουν το «art-house», υπάρχουν στερεότυπα και παραδοσιακά φιλμ, υπάρχουν μεγαθήρια του αμερικανικού (αν όχι και παγκόσμιου) box-office. Και μέσα σ’ όλα αυτά, υπήρξε (από το κοινό) μια διάθεση επιστροφής στις κινηματογραφικές αίθουσες, παράλληλα με έναν σχετικό «εξοστρακισμό» των ταινιών που προώθησαν οι πλατφόρμες του home entertainment (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε…). Το 2021, τα ταμεία στις ΗΠΑ μέτρησαν εισπράξεις 4.482.808.453 δολαρίων. Στο 2022, το νούμερο αυτό ανέβηκε στα 7.368.971.336 δολάρια! Με το #1 της χρονιάς να είναι το… «Top Gun: Maverick»! Μέχρι και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, υπεύθυνος για ένα από τα χειρότερα «λουκέτα» του έτους (μαζί και μια απίστευτη μετριότητα!), δήλωσε δημόσια, απευθυνόμενος στον Τομ Κρουζ, ότι «you saved Hollywood’s ass and you might have saved theatrical distribution»! Και είχε απόλυτο δίκιο.

Άλλες σύντομες παρατηρήσεις. Οι κριτικοί κινηματογράφου (με τις Ενώσεις τους) και τα ΜΜΕ κάνουν κακό στα Όσκαρ! Μέχρι να μιλήσουν οι επαγγελματίες του κάθε κλάδου, οι προηγούμενοι στήνουν έναν αστείο «χορό» προτιμήσεων και προγνωστικών, επιβάλουν την κάθε agenda «πολιτικής ορθότητας» (που για μια περίοδο είχε παγιδεύσει άσχημα τον θεσμό και πλέον φανερώνει ακρότητες, όπως την γκρίνια του… γιατί να μην υπάρχει γυναίκα με υποψηφιότητα στην κατηγορία της καλύτερης σκηνοθεσίας ή το μέτρημα των μαύρων υποψηφίων, κυρίως στις κατηγορίες ρόλων) και παρουσιάζουν… το μακρύ τους και το κοντό τους ως φαβορί, από την περίοδο του Φεστιβάλ του Τορόντο μέχρι το τέλος του έτους (τουλάχιστον). Σε άλλα νέα, ευτυχώς, κατά τη διάρκεια της φετινής απονομής θα απουσιάσει ο… Ουκρανός clown, αφού η AMPAS του αρνήθηκε τη ζωντανή σύνδεση με telecast. Τους ήρθε ο… «λογαριασμός» (#diplhs) και το αντιμετώπισαν πιο ρεαλιστικά, υποθέτω. Τέλος, αλήθεια, που πήγε το περσινό «εύρημα» ζητιανιάς (μπας και ενδιαφερθεί ξανά ο κόσμος για τον θεσμό) του… βραβείου κοινού; Εχάθη ολοκληρωτικά (ή εγώ έχασα επεισόδια…); Σαν τον Γουίλ Σμιθ, που λογικά θα αντικαττασταθεί από παρουσιαστής Όσκαρ ρόλου απόψε;

Για εντελώς τυπικούς λόγους, ας κάνω και μία ανακεφαλαίωση των σημαντικότερων οσκαρικών κατηγοριών και στο πως ψήφισαν γι’ αυτές τα αντίστοιχα επαγγελματικά Σωματεία της Αμερικής εφέτος:

Σωματείο Σκηνοθετών: «Τα Πάντα Όλα»
Σωματείο Παραγωγών: «Τα Πάντα Όλα»
Σωματείο Ηθοποιών: «Τα Πάντα Όλα»
Σωματείο Σεναριογράφων: «Τα Πάντα Όλα» (πρωτότυπο) και «Γυναικείες Κουβέντες» (διασκευασμένο)
Σωματείο Μοντέρ: «Top Gun: Maverick» (δράμα) και «Τα Πάντα Όλα» (κωμωδία)
Σωματείο Διευθυντών Φωτογραφίας: «Elvis»

Στην επόμενη σελίδα ακολουθούν οι τελικές προβλέψεις μου για τα αποψινά βραβεία. Θεωρώ πως πρόκειται για χρονιά δίχως σοβαρές περιπτώσεις ανατροπών (ξεχωρίζω κυρίως δύο κατηγορίες με «πρόβλημα»). Αύριο θα επανέλθω, μετρώντας… θύματα και πληγές (καλό πράγμα είναι και η αυτοκριτική). Βασικό χαρακτηριστικό της λίστας που ακολουθεί: ένας είναι ο νικητής, όχι το τάδε μπορεί να το πάρει, αλλά είναι από δίπλα και το άλλο και άμα προκύψει το παράλλο μπορεί και να τα πάρει το τέταρτο και σας τα έλεγα, εγώ τα είχα «προβλέψει»…

TAGS: