Όσκαρ 2016: Ποιοι θα τα πάρουν;
Λίγες ώρες απομένουν μέχρι το μεγαλύτερο και πιο αγαπημένο κινηματογραφικό ξενύχτι της χρονιάς. Τα λατρεύουμε, τα μισούμε, τα φθονούμε, τα κανιβαλίζουμε, τα περιμένουμε σα να ‘ναι γιορτή, κάθε χρόνο. Το 2015 είχε ταινίες με περιεχόμενο, με timing ουσίας, αλλά είχε και το καθαρό θέαμα, των πολλών εισιτηρίων. Άραγε, η Ακαδημία θα κρατήσει τη στάση της πολιτικής ή θα πάει… με την αρκούδα;
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ
«Το Μεγάλο Σορτάρισμα» του Άνταμ ΜακΚέι. Προτάθηκε για πέντε Όσκαρ. Δηλώνει την παρουσία του και στην ταινία και στη σκηνοθεσία και στο (διασκευασμένο) σενάριο. Έχει το «πακέτο». Έχει το πολιτικο-κοινωνικό timing με το μέρος του. Έχει το μεγάλο βραβείο του Σωματείου των Παραγωγών. Υπάρχει μια κατηγορία της οποίας ο νικητής θα δώσει το «παρασύνθημα» για να μην αγωνιούμε τόσο πολύ μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας: το μοντάζ. Αν το «κλέψει» εκεί από το «Mad Max» (ο μέγας διχασμός που προέκυψε από το Σωματείο των Μοντέρ), θα ξέρουμε. Εάν το «Mad Max» υπερισχύσει στο μοντάζ, βάζουμε ν’ ακούσουμε Τόλη Βοσκόπουλο και βαστάμε το μάτι… «γαρίδα»!
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου για την «Επιστροφή». Η σημασία του βραβείου του Σωματείου Σκηνοθετών, που τον έχει τιμήσει ήδη: τα μέλη του DGA αριθμούν περισσότερους από 16.000 επαγγελματίες αυτής της κατηγορίας, οι οποίοι «μεταφράζονται» σε κάτι σαν το 6% των μελών της Ακαδημίας. Περίπου τα ίδια έγραφα και πέρσι για το «Birdman». Και το πήρε. Θα προτιμούσα, βέβαια, να άκουγα το όνομα του Τζορτζ Μίλερ εδώ…
ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
Λεονάρντο ΝτιΚάπριο για την «Επιστροφή». Έχει δημιουργηθεί μια εντύπωση ότι αν το χάσει το Όσκαρ απόψε ο Λίο, θα έχουμε απόπειρες αυτοκτονίας εντός του Dolby Theatre, πιθανότατα και κάποια πολεμική σύρραξη σε κάποιο σημείο του πλανήτη. Είναι η πέμπτη του υποψηφιότητα με την ιδιότητα του ηθοποιού, το Σωματείο των συναδέλφων του τον τίμησε, ελπίζω, τουλάχιστον, να του έχουν σκαρώσει και κανένα καλό αστείο με… αρκούδα στη διάρκεια της απονομής. Αν ψήφιζα, θα το δάγκωνα στον Έντι Ρέντμεϊν, διότι πρόκειται περί τέρατος υποκριτικής. Ήθελα να το μοιραστώ για την ιστορία (της αδικίας)…
ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Μπρι Λάρσον για «Το Δωμάτιο». Μερικές χρονιές, ένας ρόλος είναι τόσο ξεκάθαρο φαβορί, που θα έπρεπε να μην παρατείνουν την αγωνία των ανθρώπων, να τους το στέλνουν βδομάδες πριν το Όσκαρ, να μπαίνει σε μια όμορφη, σπιτική βιτρίνα και οι νικητές να εμφανίζονται στην απονομή για να μας πουν κάτι άσχετο και χαριτωμένο. Αυτό.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
Μαρκ Ράφαλο για το «Spotlight». Ναι, ξέρω, είναι η κατηγορία του Σιλβέστερ Σταλόνε. Ο οποίος δεν ήταν καν υποψήφιος από το Σωματείο των Ηθοποιών. Ο Ράφαλο, όμως, είναι μέρος του καλύτερου ensemble από τα ίδια βραβεία. Και από το καστ αυτού του φιλμ, που κάποιοι βλέπουν ως σοβαρό spoiler για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, ήταν εκείνος που θυμάσαι πιο έντονα και, σαφώς, κλέβει την παράσταση. Μπορεί να το κάνει και απόψε;
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Αλίσια Βικάντερ για το «Κορίτσι από τη Δανία». Από τις «κλειδωμένες» κατηγορίες της φετινής χρονιάς. Το μοναδικό ζήτημα που είχε προκύψει εδώ είναι το ερώτημα γιατί «υποβιβάστηκε» από πρώτος γυναικείος ρόλος. Ενισχύεται και από την καλή της… ρομποτική παρουσία στο «Από_Μηχανής».
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ & ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Τζος Σίνγκερ και Τομ ΜακΚάρθι (φωτό) για το «Spotlight» στο πρωτότυπο, Τσαρλς Ράντολφ και Άνταμ ΜακΚέι για το «Μεγάλο Σορτάρισμα» στο διασκευασμένο. Είναι η πρώτη φορά που «γκρουπάρω» και τις δύο κατηγορίες μαζί, διότι το πράγμα θεωρείται «κλειδωμένο» πριν καν πάρουν τα αντίστοιχα βραβεία και από το Σωματείο τους. Δύο έργα με παρόμοια δυναμική, μήνυμα και σχεδόν πολιτική στάση. Άξια της διάκρισης.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ
«Ο Γιος του Σαούλ» του Λάσλο Νέμες, από την Ουγγαρία. Το δράμα των Εβραίων από τον πόλεμο… και φέτος! Προσωπικά, πέρσι η «Ida» με κάλυπτε απόλυτα. Εδώ έχουμε πιο «φεστιβαλικό» έργο και ενδέχεται να δούμε κάποια έκπληξη, όπως συχνά συμβαίνει με τούτη την κατηγορία που έχει την τάση να ανατρέπει φαβορί. Μέχρι στιγμής, πάντως, ο Νέμες έχει προβάδισμα.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ
«Τα Μυαλά που Κουβαλάς» των Πιτ Ντόκτερ και Τζόνας Ριβέρα. Γιατί να φλυαρούμε; Τα έχει μαζέψει όλα στο δρόμο του, ακόμη μια «κλειδωμένη» κατηγορία, δηλαδή.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
«Amy» του Ασίφ Καπάντια. Το πολυβραβευμένο φιλμ με θέμα τη ζωή της Έιμι Γουάινχαουζ δείχνει ακλόνητο. Δικαίως άρεσε πολύ και η τόσο ξαφνική απώλεια της απίστευτα εμπορικής σε όλον τον πλανήτη τραγουδίστριας μετράει επιπλέον πόντους συγκίνησης στον κόσμο (και) της showbiz.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Εμανουέλ Λουμπέσκι για την «Επιστροφή». Και πέρσι ήταν εδώ, νικητής (για το «Birdman»). Και πρόπερσι (για το «Gravity»)! Η πιθανή βράβευσή του στην κατηγορία αυτή βρίσκει σύμφωνο και το επαγγελματικό του σωματείο. Εντάξει, εάν έπρεπε να πάρει ένα Όσκαρ αυτή η ταινία, ο Λουμπέσκι θα με έβρισκε σύμφωνο. Αν και προτιμώ τη δουλειά που έχει γίνει στο «Mad Max». Σε περίπτωση που ακουστεί το όνομα του Τζον Σιλ, θα πέσουν κραυγές…
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΝΤΑΖ
Χανκ Κόργουιν για το «Μεγάλο Σορτάρισμα». Θα προτιμήσω αυτό το… μισό του βραβείου του Σωματείου των Μοντέρ. Τα περισσότερα προγνωστικά δίνουν τη Μάργκαρετ Σίξελ για το «Mad Max», που επίσης τίμησαν οι συνάδελφοί της. Φέτος, αυτό το βραβείο θα επηρεάσει ουσιαστικά την τροπή της βραδιάς, με το «Σορτάρισμα» να το έχει πραγματικά ανάγκη για να συγκεντρώσει μια αξιοπρεπή τριπλέτα από Όσκαρ («the magic number», όπως έχω ξαναγράψει στο παρελθόν με πιο ειρωνικό τόνο…). Αν το πάρει η Σίξελ, θα πέσει προβληματισμός…
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ
Κόλιν Γκίμπσον και Λίζα Τόμσον για το «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής». Δαγκωτό. Ο κλάδος τούς τίμησε (στην κατηγορία ταινίας φαντασίας). Αδιανόητο επίπεδο καλλιτεχνικής δουλειάς και πρότασης, με τα τροχοφόρα που δημιουργήθηκαν για το φιλμ, ειδικά, να σου παίρνουν τα μυαλά. Μια παρατήρηση μόνο: είναι σκανδαλωδώς κραυγαλέα η απουσία του «Πορφυρού Λόφου» από την πεντάδα των υποψήφιων ταινιών εδώ. Θα το λέω ισοβίως!
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Τζένι Μπίβαν για το «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής». Post-cyber κράμα «ανακύλωσης» από ότι μας είχε δώσει στο παρελθόν αυτό το κινηματογραφικό franchise, εδώ σαφώς πιο καλά μελετημένο σε συνύπαρξη (ενίοτε και προέκταση) με το μέταλλο. Βραβείο του Σωματείου των Ενδυματολόγων για την κατηγορία του φανταστικού, εννοείται.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
«Til It Happens to You», από το ντοκιμαντέρ «The Hunting Ground». Νταϊάν Γουόρεν και Lady Gaga στη σύνθεση. Στα φετινά Φραγκουλόσκαρ δηλώνω μια σοβαρή αδικία της Ακαδημίας. Και… έλεος με τον Άντονι, φτάνει!
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Ένιο Μορικόνε για τους «Μισητούς Οκτώ». Κυρίως από σεβασμό πηγαίνει το Όσκαρ εδώ. Δυνατά θέματα δεν είχαμε φέτος. Έχει αρχίσει να γίνεται η κατηγορία σκέτη υπόκρουση… ήχων!
ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ
«Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει». Ταινία πλήρως εξαρτημένη από τα οπτικά της εφέ, με τεράστιο όγκο δουλειάς. Ο κλάδος το τίμησε ήδη. Γονάτισε και τα ταμεία, δεν είναι όποια κι όποια… Κάτι τέτοια φιλμ στηρίζουν τη βιομηχανία.
ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΜΑΛΛΙΑ
Λέσλι Βάντερβαλτ, Ντάμιαν Μάρτιν και Έλκα Βαρντέγκα για το «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής». Ελαφρώς σαρωτικό το πέρασμα της ταινίας του Τζορτζ Μίλερ από τα φετινά Όσκαρ, τα πολλά λόγια περιττεύουν. Ενιαία και πολύ δυνατή άποψη αισθητικής σε πλήρη αρμονία στην οθόνη.
Υπάρχουν και δύο ηχητικά βραβεία (μοντάζ και συνολικού μιξάζ) στα οποία υποτίθεται ότι θα συγκρουστούν «Mad Max» και «Επιστροφή» (γέρνω προς το πρώτο), στα μικρού μήκους… δεν είδα, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ, τα υπόλοιπα αύριο, η δική μου η καρδιά φέτος ανήκει στο «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής» ως ταινία που μας πηγαίνει πίσω στο μεγάλο κινηματογραφικό θέαμα. Αν ψήφιζα για φιλμ με περιεχόμενο, όμως, χωρίς δεύτερη σκέψη, το «Μεγάλο Σορτάρισμα» είναι το καλύτερο της χρονιάς και μια απρόσμενη έκπληξη από έναν σκηνοθέτη που δεν λογαριάζαμε καθόλου στο παρελθόν. Όσο για εκείνους που δεν… χώρεσαν στις τελικές, οσκαρικές λίστες, ας περάσουν να παραλάβουν το Φραγκουλόσκαρ τους από εδώ!
Δες μέσω των παρακάτω links ποια ήταν η άποψη του FREE CINEMA για τα οκτώ φιλμ που προτάθηκαν για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, με κριτικές που… προκάλεσαν έντονες συζητήσεις ή controversy τους τελευταίους μήνες:
