του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

O Απρίλιος ανήκει στους «Εκδικητές», όσο κι αν ο Ultron σχεδιάζει τον αφανισμό τους. Στις 30 Απριλίου, οι «Εκδικητές: Η Εποχή του Ultron» ξεκινούν και από την Ελλάδα (σε διανομή της εταιρείας Feelgood) την παγκόσμια κυκλοφορία τους, φιλοδοξώντας όχι μόνο να αποτελέσουν ένα επιτυχημένο sequel στην ταινία του 2012 αλλά και να ολοκληρώσουν εντυπωσιακά τη λεγόμενη «Phase II» του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel, ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος για το επόμενο, ακόμα μεγαλύτερο στάδιο της όλο και περισσότερο διευρυμένης αφήγησης. Η ίδια η ταινία αναμένεται επικών διαστάσεων (αυτό κάνει αυτομάτως τις προσδοκίες των φανατικών κομιξόβιων να αγγίζουν τον ουρανό) αλλά και γεμάτη ανατροπές, που πρόκειται να επαναπροσδιορίσουν τη συνέχεια τόσο των ίδιων των χαρακτήρων αλλά και των μεταξύ τους σχέσεων. Η σειρά των character posters που θέτει σε θέσει μάχης (γνώριμους αλλά και νέους) ήρωες της ταινίας καλλιεργεί τη μαχητική ατμόσφαιρα και εντείνει την αγωνία μας σχετικά με το ποιοι από αυτούς θα βγουν τελικά αλώβητοι από τον πόλεμο για να συνεχίσουν απτόητοι τον κινηματογραφικό τους δρόμο.

Ως δώρο, η Marvel έδωσε στη δημοσιότητα προς ψηφοφορία τέσσερα πιθανά IMAX posters της ταινίας, τα οποία δανείζονται σαφώς αισθητικά elements από την κομιξική κληρονομιά του φιλμ. Από αυτά, εκείνο που θα συγκεντρώσει και τις περισσότερες ψήφους θα μοιραστεί δωρεάν στους τυχερούς που θα δουν την ταινία στην πρώτη αμερικάνικη μεταμεσονύχτια προβολή της, στις 30 του μήνα. Είδατε τι χάνουμε με την απουσία IMAX αιθουσών και στην Ελλάδα;

Είναι σίγουρο ότι οι ταινίες μάς μεταφέρουν σε άλλους κόσμους. Η Gallery 1988 του Λος Άντζελες, όμως, πήγε αυτή τη διαπίστωση ένα βήμα παραπέρα. Στην καινούργια της έκθεση με τίτλο «Postcard Correspondence» (την οποία πρωτοπαρουσίασε το /Film), ζήτησε από περισσότερους από 100 καλλιτέχνες να δημιουργήσουν πραγματικές carte postale από φανταστικά μέρη, τα οποία, όμως, στην κινηματογραφική σφαίρα είναι απολύτως αληθινά. Με αυτόν τον τρόπο, η τοπολογία τής Μέσης Γης από τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ο δρόμος με τις λεύκες από τον ομώνυμο… «Εφιάλτη» αλλά και οι καταρράκτες του Παραδείσου από το «Ψηλά στον Ουρανό», μεταξύ άλλων, αγκάλιασαν την πιο τουριστική τους πλευρά και μετατράπηκαν σε souvenir που μάλλον πολλοί θα ήθελαν να αποκτήσουν. Όσες από αυτές τις κάρτες δεν έχουν ήδη εξαντληθεί, μπορείς να τις αποκτήσεις από το ηλεκτρονικό κατάστημα της έκθεσης. Το κακό, βέβαια, είναι πως μετά δύσκολα θα συμβιβαστείς με τον οποιοδήποτε ρεαλιστικό προγραμματισμό διακοπών.

Ο Νιλ Μπλόμκαμπ έχει βάλει στόχο να μετατρέψει τη Νότιο Αφρική σε βασίλειο της επιστημονικής φαντασίας. Το «Chappie» του δανείζεται εξίσου στοιχεία από το «RoboCop» και το «Και τα Ρομπότ Τρελάθηκαν», παραπέμπει αμυδρά αλλά με σαφήνεια σε ένα φουτουριστικό τέρας τού «Φρανκενστάιν», στήνει με θόρυβο τις εντυπωσιακές σκηνές μάχης του σε έναν μελλοντικό σκουπιδότοπο που διατηρεί ακόμα την πολυχρωμία του και είναι τόσο αφελές όσο και φιλόδοξο, δηλαδή ακριβώς όπως θα απαιτούσε κάποιος από μια ικανή ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ένα τέτοιο σύμπαν ήταν αναμενόμενο να προσελκύσει το ενδιαφέρον των Poster Posse, οι οποίοι δημιούργησαν ένα σύνολο από εναλλακτικές αφίσες για το φιλμ που, κυρίως, επικεντρώνονται στον ίδιο τον Chappie και την παιδικότητά του, αδιαφορώντας σχεδόν καθολικά για τις υπόλοιπες υποπλοκές τής αφήγησης (περίπου όπως έκανε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, τελικά…).

The Posters Ensemble χωρίς καινούργιες αφίσες από τη Mondo δεν γίνεται! Το μενού αυτού του μήνα αποδεικνύεται εντυπωσιακά πολυσυλλεκτικό, καθώς στον κατάλογο συναντούμε τόσο παλιές κλασικές κυκλοφορίες (όπως τον αυθεντικό «Πόλεμο των Κόσμων») και cult προσθήκες από τη δεκαετία του 1980 (τα δεύτερα μέρη των «Gremlins» και της «Επιστροφής στο Μέλλον») όσο και πρόσφατα ανεξάρτητα φιλμ (όπως το «Ένα Κορίτσι Γυρίζει Σπίτι Μόνο του τη Νύχτα») και οσκαρικές συμμετοχές (λέγε με και «Foxcatcher»). Κοινός παρονομαστής όλων η υψηλή αισθητική αλλά και η ικανότητα εύρεσης πρωτότυπων οπτικών τρικ για να «επαναβρεθεί» η ουσία κάθε ταινίας. Παρεμπιπτόντως, ανάμεσα στα άλλα, η Mondo ανακοίνωσε και την κυκλοφορία εναλλακτικών posters για όλη τη φιλμογραφία του Τέρενς Μάλικ, κάνοντας την (pop) αρχή με το «Badlands». Καλοδεχούμενα όλα.

Όσον αφορά τις νέες κυκλοφορίες, την προσοχή τραβά αναπόφευκτα το τελευταίο κινηματογραφικό μέρος των «Αγώνων Πείνας» αλλά και, δίκαια αλλά και κάπως ανέλπιστα, το δεύτερο μέρος της ιστορίας τού «Magic Mike», που υπόσχεται… XXL απολαύσεις (ή, αλλιώς, πώς το γραφικό και το μαρκετίστικα έξυπνο μπορούν να ισορροπήσουν με επιτυχία πάνω σε μια λεπτή γραμμή). Επίσης, ναι, βλέπεις σωστά, το «Lost River», το οποίο παραπέμπει σε έναν λιντς-ικό κόσμο και (μέχρι στιγμής) δεν προβλέπεται να δούμε στις ελληνικές αίθουσες, είναι όντως το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ράιαν Γκόσλινγκ. Από αισθητική, η αφίσα σκίζει. Για τα υπόλοιπα της ταινίας, θα αφήσουμε απλά να μιλήσει ο χρόνος.

Bonus: Επειδή Πάσχα έρχεται, το The Posters Ensemble ανατρέχει στον πιο αγαπημένο του κινηματογραφικό… κούνελο, ακριβώς όπως τον αποτύπωσε ο καλλιτέχνης Florey. «Donnie Darko» για πάντα.

Υ.Γ. Και μην ξεχνάς να πατάς και πάνω στις εικόνες, μεγαλώνουν κιόλας (duh!).