FreeCinema

Follow us

CHAPPIE (2015)

  • ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια Φαντασίας
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νιλ Μπλόμκαμπ
  • ΚΑΣΤ: Σάρλτο Κόπλεϊ, Ντεβ Πατέλ, Γιο-Λάντι Βίσερ, Ninja, Χιού Τζάκμαν, Σιγκούρνι Γουίβερ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 120'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Στο κοντινό μέλλον, το έγκλημα έχει έναν εχθρό: τα droids – φύλακες τεχνητής νοημοσύνης που έχουν αντικαταστήσει τους αστυνομικούς και περιπολούν προγραμματισμένα, δίχως ίχνος βούλησης, τρομοκρατώντας με τον αυταρχισμό τους την κοινωνία. Νεαρός genius στα ηλεκτρονικά θα περάσει έναν νέο κώδικα… συνείδησης σε ένα από αυτά, αλλά τα μέλη μιας συμμορίας θα σκεφτούν να το χρησιμοποιήσουν με διαφορετικά σχέδια.

Αν μη τι άλλο, ο Νιλ Μπλόμκαμπ είναι συνεπής σε αυτό που κάνει κινηματογραφικά. Αγαπά το sci-fi, οραματίζεται μελλοντικές κοινωνίες σε αποσύνθεση και τις τοποθετεί στο background των ιστοριών του, οι οποίες αφηγούνται μορφές πάλης με θέμα ανθρωπιστικό έως και κοινωνικοπολιτικό, διατηρώντας μια κάποια επαφή με την πραγματικότητα. Κατά κάποιον τρόπο παραμένει «κολλημένος» στο «District 9» (2009), τη μεγαλύτερη επιτυχία του μέχρι σήμερα, φιλμ που μοιάζει σε πολλά πράγματα με το «Chappie», άρα μιλάμε για μια επιστροφή σε ένα πιο γνώριμο και ασφαλές πεδίο (τα περισσότερα από τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στον τόπο του, το Γιοχάνεσμπουργκ), ύστερα από το άνισο και μάλλον χαοτικό «Elysium» (2013).

Η κεντρική ιδέα για τη δημιουργία του «Chappie» προέρχεται από ένα μόλις δίλεπτο μικρού μήκους που σκηνοθέτησε το 2004, το «Tetra Vaal», το οποίο είχε να κάνει με αστυνομικά robots περιπολίας κατά του εγκλήματος. Μέσα στο λειτουργικό τού νέου φιλμ προστίθενται τα πλέον προφανή στοιχεία από την πλοκή των «Και τα Ρομπότ Τρελάθηκαν» (1986) και «RoboCop» (1987), και το αποτέλεσμα θα «μιλήσει» σωστά στη γλώσσα των οπαδών τού είδους της επιστημονικής φαντασίας, με την επιπλέον υποστήριξη ότι ο Μπλόμκαμπ αποδεικνύεται (ξανά) περισσότερο χρήσιμος στο κομμάτι των σκηνών δράσης παρά στο ξεδίπλωμα μιας ιστορίας με χαρακτήρες.

Όσο ρεαλιστικά κι αν θέλει να βλέπουμε το κινηματογραφικό του σύμπαν, άλλο τόσο αμήχανα χειρίζεται τα γήινα πρόσωπα τα οποία είναι απαραίτητα για να στηθεί ένας σωστός φιλμικός σκελετός αφήγησης. Εξακολουθεί να μην κατανοεί πλήρως τη σημασία τού σεναρίου, λοιπόν, εμμένοντας στην όποια προσωπική έμπνευση και γράφοντας (ξανά…) μαζί με τη σύζυγό του, Τέρι Τάτσελ. Εάν παραμείνει στάσιμος και στο ζήτημα σεναρίστα, το πράγμα κάποτε θα «στουκάρει» άσχημα… Όχι μόνο επειδή δεν αντιλαμβάνεται πλήρως τι κουβαλά και τι πρέπει να αντιπροσωπεύει ο κάθε χαρακτήρας του (μερικοί εκ των οποίων είναι κεντρικοί και ουχί «διακοσμητικά» δίπλα στο robot), αλλά και γιατί οι υποπλοκές του είναι το ίδιο ισχνές για να στηρίξουν όλο το εγχείρημα.

Ευτυχώς, μια δόση από το… τέρας του «Φρανκενστάιν» δίνει περισσότερη ψυχή στο όλο concept του ρομποτικού πρωταγωνιστή, που μαθαίνει τη ζωή από την αρχή, σαν ένα μωρό παγιδευμένο μέσα σ’ ένα μεταλλικό σώμα, άκακο στη βούληση αλλά και τρομακτικά επικίνδυνο σε δυνάμεις ταυτόχρονα. Το meta-punk design διακόσμου ερειπωμένων χώρων προσθέτει κάτι παραπάνω στο déjà vu παραγκούπολης του «District 9», ενώ οι σκηνές δράσης είναι όλα τα… bitcoins, με καταδιώξεις, εκρήξεις, πιστολίδι και ευπρόσδεκτες ενθέσεις χιούμορ σε φάσεις παρανομίας (αν και παραείναι γραφική η «αλήτικη» στροφή στον χειρισμό τής συμπεριφοράς αλλά και της slang γλώσσας που χρησιμοποιεί ο Chappie).

Με άλλα λόγια, περνάει εύκολα τη βάση αυτή τη φορά ο Μπλόμκαμπ. Είναι, όμως, η τρίτη φορά που… εξετάζεται στην ίδια ύλη. Την αγάπη του στο είδος μπορεί και την δείχνει καλά, το καταλάβαμε. Το θέμα από ‘δω και πέρα είναι η ωρίμανσή του. Και η απελευθέρωση του μυαλού του από προβληματικές που ταυτίζονται έντονα με τη Νότια Αφρική. Αν θέλουμε να είμαστε και ρεαλιστές…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Πιο low profile σε προθέσεις και κάπως σα να ζηλεύει τη δόξα του «District 9», το φιλμ μάς θυμίζει ξανά τα καλά στοιχεία του Νιλ Μπλόμκαμπ και τις ικανότητές του στις σκηνές δράσης. Οι φάσεις εκμάθησης του ρομποτικού πρωταγωνιστή είναι χαριτωμενιά που θα αγγίξει και το κοινό το οποίο δεν κάνει καλή επαφή με την επιστημονική φαντασία. Όσοι δεν αρέσκεστε σε αυτό το τελευταίο, δεν θα αλλάξετε μυαλά εδώ, φυσικά.


MORE REVIEWS

SPIDER-MAN: ΑΚΡΟΒΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΡΑΧΝΟ-ΣΥΜΠΑΝ

Η Γκουέν Στέισι και ο Μάιλς Μοράλες εισέρχονται σ’ ένα σπαϊντερμανο-verse με άπειρες «εναλλακτικές» versions του ηρωικού alter ego τους και παλεύουν με «κάτι» κακό (αν όχι τις… κατσάδες από τα σπίτια τους!).

Ο ΜΕΓΑΛΟΔΟΝΤΑΣ

Ο Πολ ταξιδεύει με την οικογένειά του στο Μεξικό, με απώτερο σκοπό την επιθεώρηση και αδειοδότηση (ή όχι) της λειτουργίας μιας εξέδρας πετρελαίου που είχε βοηθήσει να στηθεί στο παρελθόν. Σήμερα, η ευρύτερη περιοχή εμφανίζει σημάδια εγκατάλειψης, με τους ντόπιους που έχουν απομείνει να πιστεύουν στην ύπαρξη ενός μυθικού μεγαλόδοντα, ο οποίο μοιάζει να επιζητά μια ύστατη θυσία για την οικολογική καταστροφή του ωκεανού.

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ

Επιτυχημένη ηθοποιός του θεάτρου μισεί θανάσιμα τον επίσης επιτυχημένο συγγραφέα αδελφό της και τούμπαλιν. Το πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα των γονιών τους, ίσως μπορέσει ν’ ανοίξει το παράθυρο της επανασύνδεσης. Εκείνοι, όμως, μισιούνται. Σταθερά.

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΟΥ

Στο Παρίσι της δεκαετίας του ’30, πτωχή πλην τίμια ηθοποιός κατηγορείται για τον φόνο μεγαλοπαραγωγού. Η καλύτερή της φίλη, μία άνεργη δικηγόρος, θα αναλάβει την υπεράσπισή της, βασιζόμενη στο σενάριο της άμυνας απέναντι σε βίαιη απόπειρα κακοποίησης. Ο Τύπος θα μετατρέψει την κατηγορούμενη σε star και σύμβολο φεμινισμού, όμως, είμαστε σίγουροι πως η αλήθεια θα λάμψει;

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ

Η Ζόε, μία ντοκιμαντερίστρια που ζει στο Λονδίνο, αποφασίζει να βουτήξει στα βαθιά νερά των συνοικεσίων που διέπουν την πακιστανική κοινότητα, με σκοπό να κινηματογραφήσει αυτό το «ταξίδι». Αρωγός και κεντρικό πρόσωπο σε τούτη την προσπάθεια θα σταθεί ο καλύτερός της φίλος, Καζ, ο οποίος έχει έναν τέτοιο γάμο στα σκαριά.