FreeCinema

Follow us

Οι καλύτερες ταινίες της σεζόν 2013 – 2014.

Οι 10 καλύτερες ταινίες της κινηματογραφικής σεζόν 2013 – 2014, αποκλειστικά με φιλμ που διανεμήθηκαν στη χώρα μας, είναι εδώ. Μια λίστα που συζητιέται, ενίοτε προκαλεί και, αν μη τι άλλο, διαφέρει από την προβλεψιμότητα των «ιερών αγελάδων» και της «κουλτούρας» της ντόπιας κριτικής. Αυτός είναι ο ειλικρινής απολογισμός του Ηλία Φραγκούλη.

Είναι αυτή η μοναδική στιγμή του χρόνου στην οποία αποκαλύπτεται μια τρομακτική αλήθεια: υπάρχουν και ταινίες που μου αρέσουν! Ακολουθώντας, λοιπόν, την παράδοση της ελληνικής κινηματογραφικής πραγματικότητας (και όχι τα αμερικανικά πρότυπα απολογισμού έτους), ιδού η λίστα με τα 10 σημαντικότερα κινηματογραφικά φιλμ που (διανεμήθηκαν στη χώρα μας και) επέλεξα από τη σεζόν η οποία μόλις τέλειωσε. Η σειρά αρίθμησης είναι πάντοτε αξιολογική. Η αντοχή τους στο πέρασμα του χρόνου θα τεσταριστεί με αναδρομικές επισκέψεις, δικές μου και δικές σας, στο μέλλον…

Πριν από την αντίστροφη μέτρηση, να σημειωθεί ότι η χειρότερη ταινία της κινηματογραφικής σεζόν 2013 – 2014 ήταν «Η Τέλεια Ομορφιά» του Πάολο Σορεντίνο (εκείνη η φούσκα μπουρδολογίας που κόπιαρε ξεδιάντροπα το «La Dolce Vita» του Φελίνι). Η λίστα παρουσιάστηκε με αυτή τη σειρά και από την εκπομπή CINEMaD.

10

DALLAS BUYERS CLUB (2013) του Ζαν-Μαρκ Βαλέ


Η πολιτική των φαρμακοβιομηχανιών απέναντι στην πολιτική του σεξ και της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Δύσκολο να πιστέψεις πως επρόκειτο για αληθινή ιστορία. Ίσως γι’ αυτό να προέκυψε και μια τόσο σπουδαία ταινία, απογειώνοντας μαζί τις ερμηνευτικές ικανότητες των ΜακΚόναχεϊ και Λέτο. Το 2014, το AIDS εξακολουθεί να υπάρχει, οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν σεξ, να ερωτεύονται, να πεθαίνουν, με ή χωρίς τα φάρμακα. Χωρίς πολιτική η ζωή είναι πιο safe. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

9

THE GRANDMASTER (2013) του Γουόνγκ Καρ Γουαϊ

YI DAI ZONG SHI


Ακόμη δεν έχει βρει τον τρόπο να τιθασεύει το χρόνο και το φιλμ ιδανικά ο Γουόνγκ Καρ Γουάι. Με την αφήγηση να μοιάζει μόνιμα σε στάδιο «work in progress» και, όμως, εσένα να μην μπορείς ν’ αντισταθείς στην αυθεντικότητα και σε τόση ομορφιά. Μπορεί να μη συγκρατήσαμε την ιστορία του Ιπ Μαν στην Κίνα του ’30, όμως, ποιος μπορεί να ξεχάσει την ερωτική εξομολόγηση μιας αγάπης που δεν απελευθερώθηκε ποτέ καρμικά ή τη μονομαχία με τα «64 χέρια»; Αυτό θα πει να είσαι… master. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

8

PACIFIC RIM (2013) του Γκιγέρμο ντελ Τόρο


Μέσα σε 18 λεπτά, προτού καν πέσουν οι τίτλοι αρχής, είχες δει περισσότερα πράγματα απ’ όσα σου προσφέρει η κάθε τυπική, αμερικανική μπλοκμπαστεριά του καλοκαιριού! Η αποθέωση του ψυχαγωγικού σινεμά για τούτη τη σεζόν, δικαιολογούσε από τη σημασία τής έννοιας του μεγέθους ώς την ύπαρξη του 3D, μέσα από τη σπάνιας αισθητικής (και goth!) ματιά τού ντελ Τόρο. Όταν ο δημιουργός αγαπάει την Τέχνη του, το είδος αυτού του σινεμά ξεπερνά το ρόλο τού απλού, στουντιακού «προϊόντος». (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

7

GRAVITY (2013) του Αλφόνσο Κουαρόν


Η ιστορία που είχε να πει δεν ήταν σπουδαία. Θα μπορούσε και να μην είχε καν διαλόγους. Στην απεραντοσύνη τού διαστήματος, αυτός ο αγώνας επιβίωσης ανήκε στις εικόνες, αφήνοντας τα… «ουρλιαχτά» του motto κάποιας παλιότερης ταινίας του Ρίντλεϊ Σκοτ για τους θεατές της αίθουσας, που αιωρούνταν στο τρισδιάστατο σύμπαν του Κουαρόν, λες και κρέμονταν από έναν φανταστικό ομφάλιο λώρο πάνω από τη Γη. Σηκώθηκα από το κάθισμα με ναυτία. Κι αυτό μου αρκούσε! (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

6

ΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ (2012) του Φέλιξ Βαν Γκρούνινγκεν

THE BROKEN CIRCLE BREAKDOWN


Αν σπάσεις τη ζωή σου σε κομμάτια και μετά τ’ ανακατέψεις, η οδύνη μιας σκληρής εμπειρίας θα «σπιλώνει» τις υπόλοιπες στιγμές αναμελιάς, προκαλώντας κι εκεί πόνο. Το παιδί της Ελίζε και του Ντιντιέ πεθαίνει από καρκίνο πολύ πριν απ’ το τέλος της ταινίας, όμως τα ευτυχισμένα, διάσπαρτα πλάνα της μη γραμμικής αφήγησης δεν αντέχουν να λειτουργήσουν ως «παυσίπονο», παρακολουθώντας τα εναπομείναντα «κουφάρια» ενός βίου σημαδεμένου από το φευγιό. «A treasure for the poor to find», που λέει και το άσμα. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)