του Ηλία Φραγκούλη

Ασχολούμαι όλο και λιγότερο (έως καθόλου…) με τις Χρυσές Σφαίρες τα τελευταία χρόνια. Οι Ανταποκριτές Ξένου Τύπου που… βολοδέρνουν στο Χόλιγουντ δεν αποτελούσαν ποτέ κάτι το ακριβώς αξιόπιστο και ουκ ολίγες φορές ενεπλάκησαν με σκάνδαλα ή επλήγησαν από φημολογίες χρηματισμού και δωροδοκιών. Ο θεσμός έχει υποχρεωθεί ν’ ακολουθήσει και κάποιες αλλαγές κι αναθεωρήσεις λειτουργίας εσχάτως, σε μια απόπειρα εξυγίανσης (ή restart, αν προτιμάτε), όμως, στην τελική, θα παραμείνει για πάντα ένα pre-Oscar «παρτάκι» που καμία σχέση δεν έχει με τους επαγγελματίες του Χόλιγουντ (πέραν από το να τους βραβεύει…).

Οπότε, όποιος θέλει να μάθει το σύνολο των φετινών βραβεύσεων, ας μεταφερθεί για λίγο στην επίσημη σελίδα των Χρυσών Σφαιρών. Εδώ θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που αφορούν στο τι έπεται σε σχέση με τα Όσκαρ του 2024 (υπομονή μέχρι την απονομή της 10^ης Μαρτίου).

Αρχικά, είναι αστείος ο τρόπος που μοιράζεται το βραβείο καλύτερης ταινίας (σε δράμα ή κωμωδία / μιούζικαλ). Και φέτος η ένθεση του βραβείου… «Cinematic and Box Office Achievement» κάνει τα πράγματα σαφώς πιο… ξεκαρδιστικά! Με ελαφρώς «παρόμοιο» τρόπο, βέβαια, ακόμη και η Ακαδημία επιχείρησε να προσεγγίσει το μαζικό mainstream του box-office, όταν το 2018 ανακοίνωσε ότι θα υπάρξει βραβείο για το πιο… «Popular Film», αλλά στην πορεία το απέσυρε (πριν ζήσουμε ένα τέτοιου μεγέθους ξεφτιλίκι, ευτυχώς). Για φέτος, λοιπόν, το καλύτερο δράμα είναι το «Οπενχάιμερ» του Κρίστοφερ Νόλαν και η καλύτερη κωμωδία το «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου. Αν δεχθούμε πως οι Σφαίρες είναι προπομπός των Όσκαρ (όχι), τότε αυτές οι δύο ταινίες, πλέον, περνάνε μπροστά στην «κούρσα», ακολουθούμενες από την «Ανατομία μιας Πτώσης» της Ζιστίν Τριέ (καλύτερη ξενόγλωσση ταινία και σενάριο). Θα συμφωνήσουν από τον επόμενο μήνα κι έπειτα και τα πλέον αρμόδια επαγγελματικά Σωματεία των ουσιαστικών ψηφοφόρων της Ακαδημίας; Θα είναι πολύ σημαδιακή η προτίμηση των σκηνοθετών εφέτος, ενώ το βραβείο του ensemble των ηθοποιών δύσκολα θα ξεφύγει από τα χέρια του καστ του «Οπενχάιμερ».

Χθες, ο μέγας ηττημένος υπήρξε ο Μάρτιν Σκορσέζε και «Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού», που μέχρι πρότινος παρουσίαζε ώθηση μπροστάρη. Και ο μεγάλος κερδισμένος… ο Γιώργος Λάνθιμος. Όχι γιατί αυξάνει τις οσκαρικές του πιθανότητες, αλλά διότι το Χόλιγουντ μπορεί πια να τον προσμετρά με ασφάλεια και promising προοπτικές σε μια λίστα ελαχίστων ονομάτων της big league, χωρίς να τον αντιμετωπίζει σαν κάτι το «weird». Αυτό έγινε… το κάτι «άλλο» σήμερα. Και η εποχή μας δείχνει να υπολογίζει όλο και περισσότερο σ’ αυτό το «άλλο».

Κατά τα άλλα, τίποτα σίγουρο, τίποτα «κλειδωμένο». Είναι η χρονιά όπου το… στοίχημα μπορεί να δώσει πολλά λεφτά στα Όσκαρ! Ακόμα και τα Σωματεία δεν θα είναι ικανά να δώσουν ολοκληρωμένη εικόνα προγνωστικών με τα βραβεία τους, εξαιτίας… ξένων ταινιών και σκηνοθετών! Για να μην πω ότι οι Σεναριογράφοι την είδαν «σουρεαλισμός» και θα ανακοινώσουν τα δικά τους βραβεία τον Απρίλιο, μετά τα Όσκαρ! Υπομονή μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου, με τους Σκηνοθέτες να σέρνουν τον «χορό». Εκεί θα δούμε αν ο Νόλαν έχει ξανά το προβάδισμα. Και αυτό θα είναι αρκετά ουσιαστικό, καθώς εκτός από την καλλιτεχνική αξία το «Οπενχάιμερ» κουβαλάει στους ώμους του 952.000.000+ δολάρια. Δυνατό «πακέτο»!