FreeCinema

Follow us

OLDBOY (2003)

(OLDEUBOI)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματικό Θρίλερ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τσαν-Γουκ Παρκ
  • ΚΑΣΤ: Μιν-Σικ Τσόι, Τζι-Τάε Γιου, Χίε-Τζέονγκ Κανγκ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 120'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: AMA FILMS

Θύμα μυστηριώδους απαγωγής κρατείται σε συνθήκες φυλακής για δεκαπέντε χρόνια και, στα καλά καθούμενα, βρίσκεται ελεύθερος με μία διορία… εκδίκησης. Ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος αυτής της ιστορίας;

Υπάρχει μία μακάβρια ειρωνεία στο σινεμά του Κορεάτη Τσαν-Γουκ Παρκ. Εκδικητική. Οριακά χιουμοριστική, σε βαθμό να σε κάνει να θέλεις να γελάσεις. Με τη διαφορά ότι τότε θυμάσαι πως κάποιος σου έχει σπάσει τα δόντια. Και φτύνεις αίμα. Και το αστείο έχει πια παγώσει. Αλλά θέλεις να χαμογελάσεις. Γιατί μονάχα έτσι θα έχεις πάρει το αίμα σου πίσω! Αυτή η ειρωνεία αγκαλιάζει τη ζωή του Ο Ντε-Σου, ενός ανθρωπάκου που απάγεται από αγνώστους και ζει σαν φυλακισμένος σ’ ένα δωματιάκι για δεκαπέντε χρόνια, για να αφεθεί μυστηριωδώς ελεύθερος με πέντε ημέρες διορία ώστε να βρει την αλήθεια. Και να σκοτώσει από εκδίκηση. Ή να πεθάνει για κάτι που πρέπει να καταλάβει πως έβλαψε συνανθρώπους του στο παρελθόν.

Είναι κρίμα που το ελληνικό κοινό δεν είχε την ευκαιρία να δει την προηγούμενη ταινία του Τσαν-Γουκ Παρκ, το «Sympathy for Mr. Vengeance» (2002), πρώτο μέρος μιας θεματικής τριλογίας που διδάσκει (όχι με τις πιο ανθρωπιστικές μεθόδους…) πως η εκδίκηση είναι η τέλεια θεραπεία για έναν πληγωμένο άνθρωπο – μέχρι να καταλάβεις πως όλο αυτό το κακό θα γυρίσει πάνω σου σαν boomerang για να σε μετατρέψει σε κτήνος, το ίδιο επικίνδυνο με τον αρχικό θύτη. Αυτό το μένος δεκαπέντε χρόνων εκτοξεύει προς κάθε κατεύθυνση ο κεντρικός χαρακτήρας του «Oldboy», χωρίς να απαιτεί ποτέ το δικαίωμα στη λύτρωση. Γιατί ξέρει πως δεν υπάρχει γυρισμός στον άνθρωπο που υπήρξε κάποτε…

Είναι αδύνατον να αφηγηθείς με λόγια ή να περιγράψεις την μαεστρία του Τσαν-Γουκ Παρκ, ο οποίος μετά από τρεις ταινίες μεγάλου μήκους ανακηρύσσεται με τσαμπουκά σε έναν από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του παγκόσμιου σινεμά σήμερα. Θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει επιρροές από Σκορσέζε μέχρι Φίντσερ, όμως, πιστέψτε με, θα ήταν λάθος. Για να μην πω ότι αυτοί οι κύριοι θα έπρεπε να… αντιγράφουν την οικονομία της τέχνης του, μία κινηματογραφική γλώσσα ολότελα πρωτότυπη, αιματηρά χιουμοριστική, αμοραλιστική και δεικτικά ηττημένη κοινωνικά.

Ακόμη και τα highlights του φιλμ είναι δύσκολο να απαριθμηθούν! Από που ν’ αρχίσεις; Από τον εύστοχο κατακερματισμό του ρόλου της τηλεόρασης (που λειτουργεί για τον ήρωα σαν ρολόι, ημερολόγιο, εκπαίδευση, σπιτικό, εκκλησία, φίλος και ερωμένη μαζί) μέσα από ένα flashback της τελευταίας δεκαπενταετίας; Από την διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ που δίνει ανάσες σε απανωτές σεκάνς σοκ; Από το τρίλεπτο, γραμμικό μονοπλάνο πάλης που σου αλλάζει τη μαγκιά γύρω από οτιδήποτε φιγουρατζίδικο έχεις δει μέχρι σήμερα σε ανάλογες σκηνές ανθολογίας; Από τις υπερρεαλιστικές πινελιές που καταπνίγουν τον πόνο με εκκεντρικότητα; Από το τελευταίο ημίωρο που κάνει τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες να ωχριούν και το ρίγος να φτάνει ως το μεδούλι με την ερμηνεία του Μιν-Σικ Τσόι; Ή από τα βαλσάκια του Γιέονγκ-Γουκ Τζο, που κάνουν την εικόνα να στροβιλίζει με οπερετική δύναμη;

Σίγουρα ξέρω πως να τελειώσω. Το «Oldboy» είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς! Και, ειλικρινά, δε μπορώ να φανταστώ ότι πρόκειται να ζήσετε κάτι πιο έντονο, πρωτότυπο και δημιουργικό μέσα σε κινηματογραφική αίθουσα μέχρι το τέλος της σεζόν. Εάν συνέλθετε μετά το φινάλε, προσπαθήστε να συγκρατήσετε το αγαπημένο motto του Ο Ντε-Σου: γέλα και ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου, κλάψε και θα μείνεις να κλαις μονάχος…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το άνωθεν κείμενο είναι η κριτική που έγραψα για το φιλμ το 2004, όταν αυτό διανεμήθηκε για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους. Νομίζω πως το όνομα Τσαν-Γουκ Παρκ το άκουσα για πρώτη φορά το 2001, διαβάζοντας online για το «Joint Security Area». Κάποια στιγμή είπα να παραγγείλω το DVD από Ασία, είχα περιέργεια να δω τι «λέει» ο τύπος. Το 2003, σε ένα ταξίδι μου στο Λονδίνο, το πρώτο πράγμα που κάνω όταν φτάνω στην πόλη είναι να πάω σινεμά και να δω το «Sympathy for Mr. Vengeance». Παθαίνω πλάκα! Γυρίζω στην Αθήνα και προτείνω σε δυο-τρία γραφεία διανομής να φέρουν το φιλμ στην Ελλάδα. Με «γράφουν» κανονικά! Η απάντηση ήταν πάνω-κάτω κοινή: «Άσε μας, ρε Ηλία, ποιος θα πάει να δει κορεάτικη ταινία;»… Το 2004, το «Oldboy» μπαίνει στο διαγωνιστικό των Καννών, με Πρόεδρο της Επιτροπής τον Κουέντιν Ταραντίνο. Δεν χρειαζόταν καν να δω τι είχε κάνει αυτή τη φορά. Δίνω το «tip» ξανά, ένα γραφείο το «τσιμπάει»… πριν βγουν παραμιλώντας οι θεατές από την πρεμιέρα του κι έτσι είδαμε Τσαν-Γουκ Παρκ στις ελληνικές αίθουσες για πρώτη φορά. Σοβαρά. Έτσι έγινε.

Η ταινία διανεμήθηκε σε επανέκδοση από την εταιρεία THE FILM GROUP, στις 14 Σεπτεμβρίου του 2023, με αφορμή την 20η επέτειό της.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.