FreeCinema

Follow us

ΜΑΡΜΑΝΤΙΟΥΚ (2022)

(MARMADUKE)

  • ΕΙΔΟΣ: Animation
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαρκ Α. Ζ. Ντιπέ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 88'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Αφού ο Μάρμαντιουκ τα κάνει μαντάρα σε παιδικό party, παγκοσμίου φήμης εκπαιδευτής τετραπόδων αναλαμβάνει να του μάθει (επιτέλους!) τρόπους. Απώτερος στόχος, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκύλων. Θα γαυγίσει χαρωπά;

Το δημιούργημα του καρτουνίστα Μπραντ Άντερσον, «Μάρμαντιουκ», εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως comic strip το 1954. Παρά τη δημοφιλία και την ασταμάτητη κυκλοφορία του, πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να κάνει ντεμπούτο στον κινηματογράφο, με το live-action «Marmaduke» (2010) να προσπαθεί να συστήσει τον άτακτο, μα αξιαγάπητο γερμανικό μολοσσό σ’ ένα ευρύτερο κοινό. Δεν τα κατάφερε και τόσο καλά (για να το θέσω κάπως ευγενικά), με τούτο το animated εγχείρημα να έρχεται δώδεκα χρόνια μετά, ώστε (θεωρητικά) να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Αυτό που πετυχαίνει η νέα περιπέτεια του μεγαλόσωμου σκύλου, όμως, είναι ένα απερίγραπτο ιστορικό χαμηλό για το genre, το οποίο χτυπά στα ίσα το «Emoji: Η Ταινία» (2017), για να μην πω ότι το ξεπερνά κιόλας!

Ο Μάρμαντιουκ είναι ένας αγαπησιάρης, αλλά ανεξέλεγκτος σκύλος, που (εξαιτίας της μνημειώδους αδεξιότητάς του) γίνεται… viral. Η φήμη του φτάνει στ’ αυτιά διάσημου εκπαιδευτή, ο οποίος έχοντας κερδίσει ό,τι τίτλο κυκλοφορεί στην πιάτσα, βάζει στόχο να πετύχει το ακατόρθωτο, κατακτώντας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα όχι με σκύλο ράτσας, αλλά μ’ ένα χυμαδιό όπως ο Μάρμαντιουκ. Ο ατζαμής μολοσσός, χάρη στην εντατική προπόνηση, μπαίνει σταδιακά στο σωστό… σκυλίσιο δρόμο, όμως, η αντάμωσή του με σοφιστικέ, φουλ ανταγωνιστικό και άκρως πονηρό τετράποδο, του χαλάει το μυαλό, με αποτέλεσμα η πρόοδος που είχε καταγράψει να κινδυνεύει να πάει στράφι. Το χάος μπορεί να είναι η ειδικότητα του Μάρμαντιουκ, εν τούτοις, σ’ έναν αγώνα παγκοσμίου κύρους χρειάζεται τακτική και προσήλωση ώστε να επιτευχθεί ο στόχος. Χαρακτηριστικά που ο καλόκαρδος σκύλουρος δεν φαίνεται να διαθέτει και τόσο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνει για να τ’ αποκτήσει.

Μοιάζει με τυπικά χαριτωμένο στόρι αξιοπρεπούς τετράποδου κινουμένων σχεδίων, όμως, η απόσταση που χωρίζει τη θεωρία από την πράξη είναι για τον «Μάρμαντιουκ» χαώδης. Η… σκατούλα του «Emoji» εξελίσσεται εδώ σε επικών διαστάσεων αφόδευση, που έρχεται να ξεχέσει κάθε έννοια καλού γούστου για κινηματογραφική ταινία ανήλικης ψυχαγωγίας. Δυσκολευόμουν να πιστέψω όσα έβλεπα από το ξεκίνημα σχεδόν, τόσο σε ό,τι αφορά την ποιότητα της παραγωγής, όπου οι ανδρικές φιγούρες έχουν για κάποιο spooky λόγο άκρα πάχους… οδοντογλυφίδας, ενώ οι γυναίκες διατηρούν αναλογίες τύπου Elastigirl και βάλε, όσο (κυρίως) σε επίπεδο σεναρίου, όπου το σερί γκαφατζίδικων σκυλίσιων «χαριτωμενιών» του τύπου βουτάω με φόρα σε πισίνα, κοπανιέμαι με ταχύτητα σε δέντρο και ούτω καθεξής, στέκουν ικανές να λυγίσουν με το πρώτο… γαύγισμα τους ενήλικες συνοδούς. Για την αντίδραση της πιτσιρικαρίας δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, αλλά πόσα blooper φτιαγμένα θαρρείς για το TikTok αντέχει συνεχόμενα να δει κανείς; To «highlight» όλων αυτών είναι το απόλυτο ξεφτιλίκι της σκηνής καταστροφής διαγωνισμού καλλιστείων σκύλων, εξαιτίας των ανυπέρβλητων δυσκολιών που ο Μάρμαντιουκ αντιμετωπίζει με το… έντερό του. Πρόκειται για ό,τι πιο κακόγουστο έχω δει σε animated ταινία, με το πράσινο σύννεφο μπόχας το οποίο αναδύεται σπέρνοντας τρόμο (#diplhs), να θεωρώ πως πολύ δύσκολα θα βρει ικανό αντίπαλο στο άμεσο μέλλον.

Την επαίσχυντη αυτή σεκάνς διαδέχονται στιγμές αμηχανίας γεμάτες σεξουαλικά υπονοούμενα (!) ανάμεσα σε σκυλιά («…δεν θα δαγκώσω, εκτός κι αν το θέλεις…»), αλλά και ανθρώπους (ο τυπάς εκπαιδευτής καταφεύγει σε κλασικά γκομενικά κόλπα κρεβατιού για να χώσει τον Μάρμαντιουκ στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος), καθώς και βλακώδους ασυναρτησίας, όπου μεταξύ άλλων ο καλός σκυλάκος έξαφνα πραγματοποιεί το γύρο του κόσμου (!) σε φάση ξεπέτας, ως μέθοδο αυτοτιμωρίας (;). Οι κλασικοί, ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί και η πίστη στις ικανότητες, ασφαλώς και θα μιλήσουν στο φινάλε με τρόπο που επιχειρεί ύστατη προσπάθεια να γίνει καλμπουρτζίδικος, όμως, αυτά είναι αμελητέα μπροστά στα όσα έχουν προηγηθεί. Ο σκηνοθέτης Μαρκ Α. Ζ. Ντιπέ, ο οποίος πριν συστήσει κοτζάμ «Animation Picture Company» και ειδικευτεί στα… ωμέγα διαλογής φιλμ για το genre, είχε ξεκινήσει την καριέρα του με την κομιξάδικη υπερ-ηρωική καλτιά του «Spawn» (1997), θα πρέπει ίσως να ξανασκεφτεί αυτό που κάνει, διότι τα παιδάκια δεν του φταίνε σε τίποτα. Εκτός, πια, κι αν έχει τίποτα προσωπικά προηγούμενα με τον καημένο τον Μάρμαντιουκ και του ξηγήθηκε έτσι για να μάθει το… παλιόσκυλο.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ντροπιαστικό θέαμα, ακατάλληλο για όλες τις ηλικίες. Κρατήστε τέκνα και εαυτούς μακριά.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.