του Νίκου Παλάτου

Αν για το «Katak: Η Γενναία Φάλαινα» της περασμένης εβδομάδας σημείωνα πως απευθυνόταν αποκλειστικά σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, τότε για τούτο το «Μυστήριο στη Φάρμα των Ζώων» θα πρέπει να δηλώσω πως μάλλον στοχεύει στα… νεογέννητα! Πρόκειται για το πιο παιδικό από τα παιδικά animation που έχουν διανεμηθεί εσχάτως, σε σημείο που κάνει φιλμ του τύπου «My Little Pony: Η Ταινία» (2017) να μοιάζουν με… φιλοσοφικά δοκίμια του φανταστικού υπό μορφή cartoon. Κι ας κουβάλα μία «αγκαθακριστική» (!) αύρα μυστηρίου στο στόρι του, που φαινομενικά το κάνει κατάλληλο και για ενήλικους άνω των… έξι ετών.

Παίρνοντας σαφή δάνεια από το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές», με τη διαφορά πως αντί για φόνος εδώ διαπράττεται κλοπή, το σενάριο τοποθετεί ένα τσούρμο φιλήσυχα ζώα της… αγροτιάς εντός της υπερσύγχρονης ταχείας Μεθάνιο Χ (το όνομα έχει να κάνει με το καύσιμο που το τρένο χρησιμοποιεί, αλλά μην τα ρωτάτε καλύτερα…), προκειμένου να παρακολουθήσουν την εκδήλωση παρουσίασης του super σπόρου Χ (τέτοια τρέλα με το γράμμα Χ, ούτε ο Έλον Μασκ!), που πρόκειται να δώσει άμεσα ζωή στα δοκιμαζόμενα χωράφια τους. Το πολύτιμο αντικείμενο κάνει σύντομα φτερά, με την υπόθεση να παίρνει άμεσα τους ανακριτικούς δρόμους της «τιμώμενης» Άγκαθα Κρίστι, όμως, με μια σημαντική ανατροπή από το μέσον της διάρκειας του φιλμ κι έπειτα, η οποία στρέφει τις ράγες του εξπρές του μυστηρίου προς εντελώς διαφορετική κατεύθυνση.

Θυμίζοντας προϊόν της παιδικής τηλεοπτικής ζώνης του σαββατοκύριακου, η εκ Νορβηγίας προερχόμενη «Φάρμα των Ζώων» δεν διακρίνεται ούτε για το χιούμορ της, ούτε για την ποιότητα του σχεδίου της, αφού το πρώτο απουσιάζει ολοκληρωτικά (από όποια ηλικιακή σκοπιά και να το δεις!), ενώ το δεύτερο δεν πλησιάζει καν τη βάση. Αυτό που κάπως διασώζει την κατάσταση και στέκει ως παράγοντας ικανός να κρατήσει τα… τρίχρονα ήσυχα στις καρέκλες τους για τα εξήντα (και κάτι ψιλά) λεπτά που κρατά τούτο το «έπος», είναι το (μάλλον σπάνιο για το είδος) αστυνομικού τύπου μυστήριο, το οποίο, ασφαλώς, χωρίς ν’ αποτελεί κάποια σπουδαία σπαζοκεφαλιά, μπορώ να δηλώσω πως τηρουμένων των αναλογιών μετράει ως σεναριακό twist. Τα πιτσιρίκια θα πάρουν (ίσως) το μάθημα πως τη φύση καλά θα κάνουμε να την αφήσουμε στην ησυχία της, διότι εκείνη πάντα ξέρει να βρίσκει τον δρόμο μόνη της, πιθανόν να χαχανίσουν με τις τσαλιμιές της κυρίας Κοτοπουλίνας, ενώ κατά πάσα βεβαιότητα δεν πρόκειται να καταλάβουν από που προέρχεται η απίθανη έμπνευση του ονόματος Άγκαθα Κριστοπούλου. Για να εξομολογηθώ την αμαρτία μου, πάντως, από κάτι (και καλά) γνήσιους φόρους τιμής στην Αγγλίδα συγγραφέα επιπέδου «Πρόσκληση σε Φόνο» (2023), προτιμότερες είναι οι αγελάδες και τα κουνέλια της «Φάρμας των Ζώων»!