FreeCinema

Follow us

Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (2021)

(C'MON C'MON)

  • ΕΙΔΟΣ: Κοινωνικό Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μάικ Μιλς
  • ΚΑΣΤ: Χοακίν Φίνιξ, Γούντι Νόρμαν, Γκάμπι Χόφμαν, Σκουτ ΜακΝέρι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 109'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER

Η Βιβ φεύγει από το σπίτι και πηγαίνει σε μια άλλη Πολιτεία για να βοηθήσει τον άντρα της που «το χάνει» ψυχολογικά. Ο εννιάχρονος Τζέσι θα χρειαστεί έναν «κηδεμόνα» για κάποιες μέρες. Ο θείος Τζόνι είναι ο μοναδικός κοντινός τους άνθρωπος.

Πρώην βιντεοκλιπάς, ο Μάικ Μιλς μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον με το «Thumbsucker» (2005), το κινηματογραφικό του ντεμπούτο. Έκτοτε, δεν κάναμε ποτέ ξανά «επαφή». Καμία ταινία του δεν «κούμπωσε» μέσα μου συναισθηματικά. Το «Η Ζωή Συνεχίζεται» ήταν ένα αναπάντεχο ξάφνιασμα. Ένα έργο ωριμότητας, παράδοξα φιλτραρισμένο μέσα από τη ματιά… μικρών παιδιών κι εφήβων, που συμμετέχουν σε συνεντεύξεις τις οποίες παίρνουν ενήλικες, για λογαριασμό ενός ντοκιμαντέρ με θέμα το αύριο. Σχεδόν με τον τρόπο που ο Τζέισον Ράιτμαν χρησιμοποιούσε τους απολυμένους κοινούς θνητούς και τις εξομολογήσεις τους για μια ζωή… δίχως αύριο, στο «Ραντεβού στον Αέρα» (2009). Αδυσώπητα ρεαλιστικά πράγματα, δηλαδή, μόνο που εδώ η παιδικότητα και η αθωότητα των απαντήσεων απαλύνει την μοναδική πρέπουσα αντίδραση ενός ενήλικα γι’ αυτά που (μάλλον) έρχονται: τον θρήνο.

Ο Τζόνι παίρνει συνεντεύξεις από μικρά παιδιά για το πώς φαντάζονται το μέλλον τους, τον κόσμο, τη ζωή, τη φύση. Πως μπορεί να έχουν αλλάξει όλα αυτά; Πως θα είναι οι οικογένειές τους; Τι (θα) τους κάνει ευτυχισμένους; Τι θα κρατήσουν και τι θα ξεχάσουν; Έχει περάσει ένας χρόνος από την απώλεια της μητέρας του, συμβάν το οποίο τον απομάκρυνε αρκετά από την αδελφή του, Βιβ. Ο τρόπος που βίωσαν το σταδιακό «φευγιό» της από άνοια, οι διαφορετικοί τους χαρακτήρες και η βαθύτερη συναίσθηση του ποιος (μπορεί να) ήταν το πιο αγαπημένο παιδί της οικογένειας, έφεραν ανάμεσά τους μια συγκρουσιακή πίκρα (έως και έχθρα) που ο χρόνος πρέπει / έπρεπε να επουλώσει.

Σήμερα, η Βιβ έχει την ανάγκη του Τζόνι. Ο άντρας της δουλεύει μακριά από την οικογένειά του και η ψυχολογική του κατάσταση δεν είναι απλά ασταθής. Καταρρέει. Ίσως χρειαστεί εισαγωγή σε ψυχιατρική κλινική. Ο εννιάχρονος Τζέσι πρέπει να βρει έναν προσωρινό «κηδεμόνα», για το διάστημα που η Βιβ θα είναι μακριά από το σπίτι. Ο θείος Τζόνι είναι η πιο ασφαλής λύση. Ο υπερδραστήριος και υπερκινητικός Τζέσι θ’ αποδειχθεί «κακός μπελάς». Ή μπορεί και να προκύψει ένα νέο «αντικείμενο μελέτης» για τον Τζόνι. Μια απόπειρα να νοιώσει κι αυτός σαν γονιός, έστω για λίγο.

Μοιρασμένο ανάμεσα στα λόγια και τις σκέψεις των παιδιών για το αύριο, έως και την μελλοντική τους ευθύνη να γίνουν κι εκείνα γονείς κάποτε, όσο και στην αγωνία των ενηλίκων να κατασταλάξουν στην ιδέα του πόσο τους κατάλαβαν οι δικοί τους γονείς και πως τους καθοδήγησαν ή τους προετοίμασαν για να (την) «παλέψουν» στο δικό τους… σήμερα, ο Μιλς στήνει ένα σύμπαν μυθοπλασίας όπου το ρεαλιστικό δεν ξεχωρίζει από το «κινηματογραφικό». Κι αν αυτό συμβαίνει ενίοτε, είναι μονάχα γιατί τα γνώριμα πρόσωπα κάποιων ηθοποιών μας θυμίζουν πως παρακολουθούμε… σινεμά. Εξαιρετικά φωτογραφημένο από τον Ρόμπι Ράιαν (υποψήφιος για Όσκαρ το 2019 με την «Ευνοούμενη»), σε μαυρόασπρο που λες κι επιχειρεί να σβήσει συναισθηματικούς «χρωματισμούς» από την εικόνα και την ψυχή του φιλμ, το «Η Ζωή Συνεχίζεται» αντιπροσωπεύει ένα σπάνιο είδος έργων που δοκιμάζουν να κοντράρουν την αληθινή ζωή με το ψέμα «φυγής» της κινηματογραφικής εμπειρίας, για να σου διδάξουν στο τέλος πως η Τέχνη πέρα από ψυχαγωγική μπορεί να λειτουργήσει και καθαρτικά.

Όλοι μας έχουμε ζήσει μέσα στο πλαίσιο μιας οικογένειας. Ακόμη κι αν κάποιοι δεν γίναμε (ή δεν θα γίνουμε ποτέ) γονείς, θεωρητικά το νιώσαμε ως μέλη μιας τέτοιας. Κάποιοι κατάφεραν να διαιωνίσουν το είδος, πέρασαν την πιο… ζόρικη διαδικασία του «διπλού» ρόλου, και σαν τέκνα και σαν γονείς. Η ταινία του Μιλς δεν διαχωρίζει το ένα από το άλλο. Μιλάει σε όλους (μας). Με έναν συμπεριφορικά γήινο τρόπο που σπανίζει ακόμη κι εκεί έξω! Σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη ζωή, γεμάτη από πολλές δύσκολες ερωτήσεις και αμέτρητες αμήχανες ή αβέβαιες απαντήσεις. Μέχρι όπου μας φτάσει… Ναι. Η ζωή συνεχίζεται. Το μέγα ερώτημα (της ύπαρξής μας) είναι τι θα μείνει στο τέλος να θυμόμαστε από αυτή τη ζωή. Και ποιοι (ελπίζουμε πως) θα μας θυμούνται ακόμη, μετά

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Από τις ταινίες που σου ανοίγουν το μέσα σου, σε αγκαλιάζουν για λίγες ώρες και σε ακολουθούν για μέρες, μήνες και χρόνια, με μια αβίαστη απλότητα. Το κομμάτι της σχέσης που αναπτύσσουν ο Τζόνι και ο Τζέσι, ίσως κάπου φέρνει στο νου το «Κράμερ Εναντίον Κράμερ» (1979), χωρίς την «υποπλοκή» του χωρισμού, βέβαια. Όλα τα υπόλοιπα συστατικά της ταινίας του Μάικ Μιλς στοχεύουν σε μια αναζήτηση του τρόπου να νιώσεις άνετα με τον εαυτό σου… άπαξ και τον ανακαλύψεις. «Πρέπει να βρεις για ν’ ανακαλύψεις», όπως ακούγεται και στην τελευταία ατάκα ενός παιδιού στα end credits. Απλά, μείνε μέχρι να τελειώσουν κι αυτά. Θα έχεις πάρει τόσα πολλά πράγματα για να σκέφτεσαι, φεύγοντας από την ασφάλεια και την θαλπωρή της κινηματογραφικής αίθουσας. Κι ας ήταν τόσο αληθινά.


MORE REVIEWS

ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΠΤΗΣΗ

Καταζητούμενος μισθοφόρος ανταλλάσσει την ελευθερία του με αποστολή εντοπισμού στόχου σε αεροπλάνο, τον οποίο πρέπει να οδηγήσει με ασφάλεια από τη Μπανγκόκ στο Σαν Φρανσίσκο. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι πως η πτήση είναι γεμάτη με πληρωμένους εκτελεστές που θέλουν να βγάλουν από την άκρη και τους δύο!

Ο ΜΟΪΚΑΝΟΣ

Κορσικανός κτηνοτρόφος, ο οποίος αντιστέκεται με πείσμα στις απαιτήσεις της τοπικής μαφίας για να της πουλήσει τα βοσκοτόπια του ώστε να ανεγερθεί ξενοδοχειακή μονάδα, γίνεται φυγάς στον ίδιο του τον τόπο όταν σκοτώνει τον αρχηγό των εκβιαστών του. Οι μαφιόζοι, εν τούτοις, γνωρίζουν κι αυτοί καλά το νησί τους.

ΟΙ ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Μετά από μία μικροκλοπή σε κατάστημα και επιχειρώντας να αποφύγει τις επιπτώσεις, η Χλόη το σκάει από το σπίτι της και κάνει auto-stop με σκοπό να φτάσει στην αδελφή της που ζει στην επαρχία και ν’ αναζητήσει καταφύγιο. Μια ομάδα νέων που γυρίζει την Ελλάδα μ’ ένα τροχόσπιτο επιτελώντας κοινωνικό έργο τη σώζει από απόπειρα βιασμού και την «υιοθετεί», αποκρύπτοντας ένα βασικό κομμάτι των δράσεών της.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΤΕ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟ ΣΑΣ

Μετά από δεκαετίες μαχών μεταξύ Βίκινγκ και δράκων στο νησί του Μπερκ, ο Ψάρης, ο θνητός γιος τού Μεγάλου Στωικού, θα γίνει αχώριστος φίλος με μια «Οργή της Νύχτας», είδος δράκου φερόμενο ως αιμοσταγές και επικίνδυνο. Θα αναπτύξουν μια σχέση που θα σηματοδοτήσει το τέλος του πολέμου μεταξύ δράκων και Βίκινγκ, αλλά και την αρχή μιας συνύπαρξης που θα οδηγήσει προς τη μακροημέρευση όλων.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΛΠΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ

Προκειμένου ν’ αποφύγει τη σύλληψη από την Αστυνομία, δίδυμο ληστών βρίσκει καταφύγιο σε εκδρομή ατόμων με ειδικές ανάγκες. Για να μην κινήσουν υποψίες, ο ένας εκ των δύο θα πρέπει να υποδυθεί τον ΑμεΑ. Τα ευτράπελα και οι παρεξηγήσεις αρχίζουν…