FreeCinema

Follow us

ΛΑΤΡΕΥΩ ΝΑ ΣΕ ΜΙΣΩ (2023)

(ANYONE BUT YOU)

  • ΕΙΔΟΣ: Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γουίλ Γκλακ
  • ΚΑΣΤ: Σίτνεϊ Σουίνι, Γκλεν Πάουελ, Αλεξάντρα Σιπ, Γκέιτα, Χάντλεϊ Ρόμπινσον, Μισέλ Χερντ, Ντέρμοτ Μαρλόνεϊ, Μπράιαν Μπράουν, Ντάρεν Μπαρνέτ, Ρέιτσελ Γκρίφιθς, Σαρλί Φρέιζερ, Τζο Ντέιβιντσον
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 103'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Σπίθα διαφαινόμενου αιώνιου έρωτα μετατρέπεται σε άχαρη ξεπέτα της μιας βραδιάς, μέχρι που λόγω συγγενικού γάμου ξαναφουντώνει στη μακρινή Αυστραλία, αγοράζοντας και πουλώντας παραμύθι πως το εικοσιτετράωρο εκείνο είναι ακόμα ζωντανό και παθιασμένο. Θα παραμυθιαστούν άπαντες οι παραμυθάδες ή… πολύ κακό για το τίποτα;

Είσαι κοτζάμ Χόλιγουντ και ανήμπορο παρακολουθείς έναν εκ των βασικών πυλώνων της χρυσής εποχής του οικοδομήματός σου να καταρρέει. Χρόνια τώρα συνειδητοποιείς πως για να κάνεις γκελ στο μεγάλο κοινό πρέπει να ποντάρεις είτε στις μειονότητες των… Ασιατών, είτε στους… ABBA, είτε στον… Τζορτζ Μάικλ. Αφού ό,τι χαρτί και να ‘χεις παίξει έχει «καεί», αποφασίζεις πως το πλέον ενδεδειγμένο φάρμακο στην ασθένεια των μηδαμινών ιδεών είναι εκείνο που υπαγορεύει «πίσω ολοταχώς». Στον Κλαρκ Γκέιμπλ και στην Κάρολ Λόμπαρντ, ίσως; Θα ήταν ευχής έργον, αλλά που να βρεις τέτοιους τώρα… Ακόμα πιο πίσω, λοιπόν. Όλα κύκλους κάνουν στη ζωή, άλλωστε. Και ο καλός θείος Γουίλι ήταν τόσο της μόδας τριάντα χρόνια πριν. Γιατί, λοιπόν, να μην τον επανεφεύρουμε; Πιο έξυπνος ήταν ο Κένεθ Μπράνα;

Αντλώντας (ελαφριά) έμπνευση από τη σαιξπηρική κωμωδία «Πολύ Κακό για το Τίποτα» (και – προς ανακούφιση πολλών υποθέτω – δίχως να διατηρεί τη γλώσσα του αυθεντικού κειμένου), το φιλμ συστήνει την αβέβαιη για το μέλλον της ως φοιτήτρια Νομικής νεαρή Μπι και τον σίγουρο για τον εαυτό του χρηματιστή Μπεν. Γνωρίζονται στην ουρά ενός café χάρη σε «παιχνίδι» της στιγμής, περνούν όλη τη μέρα και τη νύχτα μαζί, εν τούτοις, εξαιτίας παρεξήγησης της πλάκας καταλήγουν ορκισμένοι εχθροί. Μήνες αργότερα συναντιούνται εκ νέου, όταν και ανακαλύπτουν ότι η αδελφή της Μπι και η κολλητή φίλη του Μπεν ετοιμάζονται να παντρευτούν όχι όπου κι όπου, αλλά στο καλοκαιρινό Σίδνεϊ. Ετοιμάζουν τα μπαγκάζια τους, επιβιβάζονται στο (ίδιο) αεροπλάνο, όμως, φτάνοντας στην Αυστραλία και αντικρίζοντας γονείς, συγγενείς και φίλους έτοιμους… να τους τα φτιάξουν, αποφασίζουν πως είναι καλή ιδέα να το παίξουν ζευγάρι, ώστε να πάψουν να τους ζαλίζουν. Παρεξηγήσεις ένα σωρό κι ευτράπελα ακολουθούν.

Το αστείο με την «ψεύτικη σχέση» που στην πορεία προκαλεί χίλια μύρια μπερδέματα δεν αποτελεί κάτι το ρηξικέλευθο ως ιδέα στο είδος της ρομαντικής κομεντί. Ούτε ο λαμπερός γάμος, ούτε οι εξωφρενικές προετοιμασίες του, ούτε η γραφική κουστωδία του περίγυρου του πρωταγωνιστικού ζεύγους. Έχουν αποτυπωθεί πολλάκις στο παρελθόν παρόμοιες καταστάσεις, από τον… Σαίξπηρ και τον Χάουαρντ Χοκς, μέχρι την Νόρα Έφρον και τον Ρίτσαρντ Κέρτις. Αυτό που ουδείς εκ των προαναφερθέντων (αλλά και των πολλών υπολοίπων) που καταπιάστηκαν με επιτυχία με το genre δεν είχε κάνει ποτέ του, ήταν να ποντάρει απροκάλυπτα και σχεδόν ολοκληρωτικά στη σεξουαλικότητα των ηρώων τους. Διαμέσου των δεκαετιών, άπαντα τα πρωταγωνιστικά δίδυμα των κομεντί (Ντόρις Ντέι & Ροκ Χάντσον, Μεγκ Ράιαν & Τομ Χανκς, και προσθέστε κατά το δοκούν) ήταν μεν γοητευτικά, όμως, δεν έμοιαζαν ποτέ τους σαν να είναι έτοιμοι να παίξουν σε… τσόντα (ή έστω σε νεανική φαρσοκωμωδία καύλας της δεκαετίας του ‘80)!

Οι παρελθοντολογικές άνωθεν επισημάνσεις δεν αποτελούν από μόνες τους κάποιο μελανό σημείο για το φιλμ, διότι προχωρά μπροστά ο κόσμος (όπως υπογραμμίζει ο χαλαρός λεσβιακός γάμος). Το «πρόβλημα» προκύπτει από τη βάσιμη υποψία ότι η μονίμως ημίγυμνη εμφάνιση του Γκλεν Πάουελ (με κορμί «φέτες») και της Σίντνεϊ Σουίνι (με αβυσσαλέα ντεκολτέ, όπως θα έγραφαν τα παλιά χρόνια), σε συνδυασμό με την έντονη καλοκαιρινή διάθεση, τον αυστραλέζικο «εξωτισμό» και την περιρρέουσα χλίδα στην ατμόσφαιρα, μαρτυρούν επιδίωξη να σύρουν το κάρο της ταινίας σε φάση «φάτε μάτια ψάρια» (παίρνοντας σχεδόν άριστα σ’ αυτόν τον τομέα), μιας και στα υπόλοιπα και πιο ουσιαστικά τα ελέη κυμαίνονται μεν από ανάλαφρα έως συμπαθή (έστω κι αν εκείνη η σκηνή με την αράχνη και τα επακόλουθά της καλό για όλους μας θα ήταν να είχε κοπεί στο μοντάζ), πλην όμως αρκετά πτωχά.

Στις (κάμποσες) σκηνές που οι δύο εκκολαπτόμενοι stars οφείλουν να καταθέσουν ταλέντο slapstick χιούμορ, σε κάνουν να τους λυπηθείς από το πόσο άβολη φαίνεται τούτη η προοπτική γι’ αυτούς, επιχειρώντας να πάρουν άτυπη ρεβάνς μέσω των ατακαδόρικων βελών μίσους που συνεχώς εξαπολύει ο ένας προς τον άλλον. Δεν τα πάνε και άσχημα σ’ αυτό το πλαίσιο, αν και, ατυχώς, το θέμα εδώ δεν είναι το μίσος μα η αγάπη. Το fun στοιχείο του φιλμ προκύπτει από την «φαρσοειδούς» έμπνευσης αισθηματική προσποίηση και όχι από τη συνειδητοποίηση της «πεζής» ερωτικής πραγματικότητας, με αποτέλεσμα, όταν το πρώτο υποβαθμίζεται, να χάνονται πόντοι από το δεύτερο – και… γενικά. Το αρχικά υποσχόμενο βιτριόλι μπαίνει «στον πάγο», με αποτέλεσμα αυτό που μένει τελικά από το «Λατρεύω να σε Μισώ» να μην είναι το όποιο σαιξπηρικό του πνεύμα ή η ψαγμένη χιουμοριστική του διάθεση, αλλά η γοητεία του Γκλεν Πάουελ και της Σίντεϊ Σουίνι (μαζί με τα… άφθονα μαγιό τους!). Άντε, και την τρελή «αμερικανιά» των τίτλων τέλους, που μακάρι έτσι να ήταν ολόκληρο το φιλμ.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Μάλλον θα ξενίσει τους παραδοσιακούς θιασώτες του είδους τούτη η ρομαντική κομεντί, παρά το λανθάνον σαιξπηρικό της υπόβαθρο. Κάτι οι φάσεις του χοντροκομμένου χιούμορ, κάτι η λεσβιακή υποπλοκή του γάμου, κάτι το πρωταγωνιστικό της ζεύγος, την κάνουν να απευθύνεται περισσότερο σε πιο νεανικό κοινό. Όσοι… νέοι των ‘90s ενθυμούνται ανάλογης λογικής κινηματογραφικές μετατροπές έργων κλασικών ρεπερτορίου, όπως το «10 Πράγματα που Μισώ σε Σένα» (1999) ή «Το Κορίτσι του Μπέβερλι Χιλς» (1995), μπορούν να δοκιμάσουν. Ούτε θα το λατρέψουν, ούτε και θα το μισήσουν.


MORE REVIEWS

ΕΔΩ

Η ιστορία ενός… κομματιού γης, του οικοδομήματος που χτίστηκε επάνω της και των ανθρώπων που έζησαν κι «έφυγαν» από εκεί ανά τους αιώνες.

SUPERSANTA

Τέσσερις μέρες πριν από τα Χριστούγεννα ο Άγιος Βασίλης χτυπάει το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να νομίζει πως είναι ο κινηματογραφικός υπερήρωας SuperSanta! Μοχθηρός κατασκευαστής παιχνιδιών διαβλέπει χρυσή ευκαιρία ώστε να κατακλύσει την αγορά με το δεύτερης διαλογής εμπόρευμά του. Πιτσιρίκα άσσος των υπολογιστών, παρέα με αγχωμένο ξωτικό, μπορούν να σώσουν την κατάσταση;

THE END

Δεκαετίες μετά από μία περιβαλλοντική καταστροφή, τα μέλη μιας εύπορης οικογένειας που επιβιώνουν μοναχικά εντός καταφυγίου κρυμμένου σ’ ένα αλατωρυχείο έρχονται άξαφνα αντιμέτωποι με μία «εισβολέα» από τον έξω κόσμο.

Η ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Ο Δαλάι Λάμα μοιράζεται τη φιλοσοφία του, διηγούμενος μέρος της ζωής του.

KRAVEN Ο ΚΥΝΗΓΟΣ

Έφηβος γιος Ρώσου ναρκοβαρόνου κοντεύει να πεθάνει στα δόντια μυθικού λιονταριού σε safari στην Αφρική, μα επιστρέφει στη ζωή χάρη σ’ ένα τοπικό «μαγικό» φίλτρο, σε συνδυασμό με μια σταγόνα από το αίμα του αιλουροειδούς. Ως αποτέλεσμα, μετατρέπεται σε superhero με οικολογικές και anti-criminal ανησυχίες!