FreeCinema

Follow us

THANK YOU FOR SMOKING (2006)

  • ΕΙΔΟΣ: Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέισον Ράιτμαν
  • ΚΑΣΤ: Άαρον Έκχαρτ, Μαρία Μπέλο, Άνταμ Μπρόντι, Σαμ Έλιοτ, Κέιτι Χολμς, Ρομπ Λόου, Γουίλιαμ Μέισι, Ρόμπερ Ντιβάλ, Κάμερον Μπράιτ, Τοντ Λουίζο, Τζέι Κέι Σίμονς
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 92'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: PCV

Αγύρτης εκπρόσωπος Τύπου καπνοβιομηχανιών που θα υπερασπιστεί το κάπνισμα όπου τον χρειαστούν, από τηλεοπτικά talk shows, πολιτικά debates έως και δικαστήρια, προσπαθεί να κοντρολάρει την προσωπική του ζωή και κυρίως να διατηρήσει τον ρόλο του σωστού πατέρα για τον 12χρονο γιο του.

Σε όποιο Θεό κι αν πιστεύεις, ο Νικ Νέιλορ μπορεί να σου… αλλάξει την Πίστη. Όπλο του, ένα και μοναδικό: η γλώσσα του! «Ο Μάικλ Τζόρνταν παίζει μπάλα. Ο Τσάρλς Μάνσον σκοτώνει ανθρώπους. Εγώ μιλάω!», λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος για τον εαυτό του. Κατάλαβες τώρα, εντάξει; Το επάγγελμα του Νικ Νέιλορ είναι να υπερασπίζεται τις καπνοβιομηχανίες ως εκπρόσωπος Τύπου, οπουδήποτε χρειαστεί. Από λαϊκίστικα talk shows και πολιτικά debates μέχρι τα δικαστήρια, είναι ο άνθρωπος που πρέπει να πείσει με το λέγειν του πως η Αμερική υπερβάλλει μετατρέποντας το κάπνισμα σε θανάσιμο εχθρό. Είναι μια μορφή «πολέμου» που ο Τζέισον Ράιτμαν ειρωνεύεται με απίστευτη άνεση στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Πως τα καταφέρνει; Διαθέτει σενάριο που βλάπτει σοβαρά… τον εγκέφαλο! Σε καίει κανονικά. Σε βαθμό να μην τολμάς να του αντιμιλήσεις!

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Κρίστοφερ Μπάκλεϊ, το «Thank You for Smoking» παρακολουθεί τη ζωή του Νικ Νέιλορ, ως καταφερτζή πρώτου βαθμού σε επαγγελματικό επίπεδο, ως αποτυχημένου συζύγου και κατά συρροή γυναικά, και ως πατέρα που θέλει να διαιωνίσει τις ικανότητές του στο μικρό του γιο δίχως να του καταστρέψει τα παιδικά του χρόνια. Όλα αυτά μέσω ατακών που στα 92 λεπτά της ταινίας έχουν τσακίσει αντιρρησίες, άμαχους πληθυσμούς, γυναίκες και παιδιά! Χωρίς οίκτο. Από τη στιγμή που ο Νικ Νέιλορ ανοίγει το στόμα του, η δική σου η λαλιά έχει πάει περίπατο, το βαρόμετρο της συνείδησής σου σε σχέση με το τι θα πει «ανήθικο» τα χάνει και οι ριπές λέξεων που εκτοξεύονται κάνουν τρελό σεξ με το πνεύμα σου. Ειλικρινά, σπάνια έχουμε δει κωμωδία να υπηρετείται από ένα τόσο καλογραμμένο κείμενο, με επιπλέον σημαντικές βολές σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Η σατιρική βαναυσότητα του φιλμ ξεχειλίζει με το «καλημέρα σας», όταν ο Νικ Νέιλορ βρίσκεται αντιμέτωπος μ’ ένα 15χρονο αγόρι, πρώην καπνιστή, που πεθαίνει από καρκίνο και σε κοιτά με θλίψη, προφανώς εξαργυρωμένη μέσα από το τηλεοπτικό «κουτί». Οι απαντήσεις του ήρωά μας σου προκαλούν οργή. Και δυνατό γέλιο. Στο πρόσωπο του Άαρον Έκχαρτ βλέπεις το ιδανικό casting, έναν «πωλητή» που μπορεί να σου πλασάρει διακοπές στην Κόλαση χωρίς επιστροφή, με αθώο, σχεδόν παιδικό χαμόγελο και ματιά που λαμπυρίζει εξουσία. Φαντάζομαι πως σε ένα φανταστικό sequel, ο Νικ Νέιλορ θα γινόταν και Πρόεδρος των ΗΠΑ, αν του έλεγαν πως το αξίωμα αμείβεται καλύτερα… Κι αυτή η σκέψη μετατρέπει το «Thank You for Smoking» σε ταινία… τρόμου, όπου ο κακός μπορεί να σ’ εξοντώσει με μια του φράση, εκτοπίζοντας κάθε ηθικό αντίβαρο.

Φαντάζομαι πως περιμένετε τον… σθεναρό αντίλογο. Ο Τζέισον Ράιτμαν είναι ένας Αμερικανός. Αυτό θα μπορούσε να τα λέει όλα (γέλια στο ακροατήριο, παρακαλώ)! Ως σκηνοθέτης, μοιάζει με τον τέλειο πολιτικάντη στον οποίο μόλις έδωσες το ιδανικό λογύδριο για την προεκλογική του συγκέντρωση, αλλά εκείνος το ξεψειρίζει, αφαιρώντας οτιδήποτε θεωρεί πως αποτελεί ρίσκο για το «πολιτικώς ορθό» προφίλ του. Στην προσπάθειά του να ισορροπήσει πάνω σε ένα τόσο τολμηρό θέμα και να σου δώσει το δικαίωμα της επιλογής, ο Ράιτμαν «αυτολογοκρίνεται». Η ελευθερία του δεν ξέρει τι θα πει κακοσμία από το τσιγάρο! Σχεδόν ποτέ δε θα δεις τους πρωταγωνιστές να καπνίζουν στο φιλμ! Κι ας οδύρεται ο Νικ Τέιλορ στους παραγωγούς του Χόλιγουντ, πως ο σημερινός cool κινηματογραφικός ήρωας πρέπει να «καίει» δυο πακέτα την ημέρα… Στα βαθιά και έξω απ’ το χορό, ταυτόχρονα; Δε λέει, κύριος.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το άνωθεν κείμενο είναι η κριτική που έγραψα για το φιλμ το 2006, όταν αυτό διανεμήθηκε για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους. Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Τζέισον Ράιτμαν, στα 28 του χρόνια! Με τέτοιο σενάριο (έστω και διασκευασμένο)! Ίσως κάποιοι να περιμέναμε μια πετυχημένη καριέρα, αλλά αυτός ο τυπάκος ξεπέρασε κάθε προσδοκία, έχοντας μέχρι στιγμής (2020) τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ στο βιογραφικό του. Εκτιμώ αφάνταστα τα έργα που έχει κάνει, εστιάζοντας (όσο λίγοι συμπατριώτες του) με αλύπητη τόλμη επάνω στον μέσο Αμερικανό του σήμερα, με έναν τρόπο που θυμίζει την προσέγγιση των ηρώων της εποχής του Φρανκ Κάπρα.


MORE REVIEWS

ΑΓΡΙΑ ΦΥΣΗ

Ολιγοήμερο ταξίδι εταιρικού bonding σε απομονωμένο hiking retreat αυστραλέζικου εθνικού πάρκου καταλήγει σε θρίλερ, με την εξαφάνιση μιας γυναίκας η οποία (διόλου συμπτωματικά;) λειτουργούσε ως πληροφοριοδότης για λογαριασμό ομοσπονδιακών πρακτόρων. Υπάρχει χρόνος για να βρεθεί ζωντανή ή μήπως πρόκειται για ένα καλοστημένο σχέδιο δολοφονίας;

ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Στο μεγάλο «πουθενά» του Νέου Μεξικού, κάπου στα ‘80s, η Λου, επιστάτρια ενός βουτηγμένου στην τεστοστερόνη γυμναστηρίου, θα ερωτευθεί την Τζάκι, μια bodybuilder περαστική από τα μέρη εκείνα, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, μα ονειρεύεται περισσότερα μούσκουλα και δόξα. Γύρω τους, όμως, συγκεντρώνονται αρκετά… πτώματα και χρέη παλιά κι αλύτρωτα.

ΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Όταν έπειτα από έλεγχο αλκοτέστ του αφαιρείται το δίπλωμα οδήγησης, ο Μαρκ οφείλει να περάσει από μια σειρά ιατρικών και ψυχολογικών σεμιναρίων αξιολόγησης, εάν επιθυμεί να το πάρει ξανά πίσω. Το αληθινό πρόβλημα του Μαρκ, όμως, δεν είναι η προσωρινή απώλεια του διπλώματός του, αλλά η μη συνειδητοποίηση της κατάστασης την οποία βιώνει ως… αλκοολικός.

ΕΓΩ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

Δύο έφηβα αγόρια ξεκινούν από το Ντακάρ της Σενεγάλης κυνηγώντας το όνειρο της καλύτερης ζωής στην Ευρώπη. Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιταλία, να εύχεσαι να μην είναι μακρύς ο δρόμος.

ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΟΠΛΟΙΟ

Η καθημερινότητα στο πλωτό κέντρο φροντίδας πασχόντων από ψυχικές διαταραχές «Adamant», το οποίο βρίσκεται δεμένο σε προβλήτα του Σηκουάνα στο Παρίσι.