FreeCinema

Follow us

ΧΑΜΟΓΕΛΑ (2022)

(SMILE)

  • ΕΙΔΟΣ: Τρόμου
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πάρκερ Φιν
  • ΚΑΣΤ: Σόσι Μπέικον, Τζέσι Τ. Άσερ, Κάιλ Γκόλνερ, Κέιτλιν Στέισι, Καλ Πεν
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 115'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Νοσοκομειακή ψυχίατρος καλείται να εξετάσει νεοεισαχθείσα σε κατάσταση κρίσης, η οποία πιστεύει πως κάποια υπερφυσική δύναμη «καταλαμβάνει» τα πρόσωπα των ανθρώπων γύρω της, με αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό ένα αρρωστημένο χαμόγελο. Έξαφνα, αυτοκτονεί μπροστά στα μάτια της κι εκείνη υποψιάζεται πως πρόκειται για ένα είδος «κατάρας» που, πλέον, πέρασε σ’ αυτήν!

Χαίρομαι όταν βλέπω ταινίες τρόμου που έχουν και μυαλό. Που τολμάνε, πέρα από τα αναμενόμενα «μπου!», να σου προτείνουν να σκεφτείς κάτι παραπάνω μέσω του θέματός τους. Εδώ, εντελώς ανατρεπτικά, η ρίζα του Κακού είναι ένα σύμβολο θετικότητας για την κοινωνία: το χαμόγελο. Που από ψεύτικο, στο «Χαμογέλα», μετατρέπεται σταδιακά σε σατανικό έως και πραγματικά νοσηρό, ανησυχητικό. Επιτρέποντας στους θεατές ν’ «αναλύσουν» και περαιτέρω layers συμβολισμών τούτου του σκηνοθετικού ντεμπούτου του Πάρκερ Φιν, που όχι μόνο είναι ικανό να προκαλέσει αίσθηση στο παγκόσμιο box-office, αλλά υπόσχεται να έχει και μελλοντική εξέλιξη νέου franchise για το horror genre!

Δεν πρωτοτυπεί στη βάση του έργου ο Φιν. Η δομή της πλοκής μοιάζει μ’ ένα μείγμα από το «Ringu» (1998), το «Βλέπω το Θάνατό σου» (2000) και το «Σε Ακολουθεί» (2015). Μια σειρά από θανάτους – domino που έχουν ξεκινήσει από μία ακαθόριστη «κατάρα» και δεν έχουν σταματημό, συναντά νεαρή ψυχίατρο που προσπαθεί να εξηγήσει τις αιτίες που οδήγησαν στο να γίνει αυτόπτης μάρτυρας της αυτοκτονίας μιας κοπέλας, συμβάν το οποίο στοιχειώνει το μυαλό της και ξυπνά και μια ενοχική ανάμνηση τραύματος από το παρελθόν της (για να γίνει πιο σύνθετη η ιστορία). Λίγο πριν την πράξη της αυτοχειρίας, όλα τα θύματα αποκτούν μια «σαλεμένη», παγωμένη έκφραση, η οποία συνοδεύεται από ένα φρικτά «στημένο» και τρομακτικό χαμόγελο (οι λάτρεις της pop κουλτούρας μπορεί να χαμογελάσουν ύπουλα, ενθυμούμενοι την ανάλογη φιγούρα από τα music promos του Κρις Κάνινγκχαμ για τα «Come to Daddy» και «Windowlicker» του Aphex Twin). Η Δρ. Ρόουζ Κότερ, έχοντας βιώσει ένα τέτοιο περιστατικό, αρχίζει να πιστεύει πως θα είναι η επόμενη που θα… χαμογελάσει!

Σκηνοθετικά, ο Φιν προσεγγίζει τη δράση της ταινίας του πατώντας πάνω στο στοιχείο του ψυχολογικού τρόμου, απομυθοποιώντας ψυχαναλυτικούς ορισμούς και στερεότυπα τα οποία αντιπαλεύουν με το ανεξήγητο και το υπερφυσικό, αφήνοντας να εννοηθεί ξεκάθαρα το ποιος πρόκειται να ηττηθεί: ο ορθολογισμός. Παράλληλα, η επιλογή αυτής της χαμογελαστής (που καθόλου ευχάριστη δεν είναι…) έκφρασης δηλώνει κι έναν τόσο μακάβριο σαρκασμό απέναντι στην εποχή που ζούμε, με το αντίστοιχο emoticon να περιφέρει μια επίφαση χαράς στην καθημερινότητα των social media ή και τα πρόσωπα των συνανθρώπων μας ν’ αποκτούν μια παρόμοια «μάσκα» που σπάνια αντιπροσωπεύει με ειλικρίνεια τούτο το συναίσθημα. Το χαμόγελο στο σήμερα είναι συχνότερα ένα ψέμα «ευγενών» προθέσεων, δημοσίων σχέσεων ή απόδειξη δουλικότητας, το οποίο προσφέρεται απλόχερα και λαμπερά (από τη λεύκανση της οδοντοστοιχίας…) προς εκμετάλλευση. Ο συνδυασμός που κάνει ο Φιν με το στοιχείο της αυτοκτονίας, για τη σκέψη, είναι πολύ πιο φοβικός από τα απλά (μα πετυχημένα) jumpscares που προσφέρει το «Χαμογέλα» και βαραίνει την ψυχή του θεατή με αναπάντεχη ωριμότητα.

Όχι ότι ευελπιστώ να περιμένω ένα sequel που θα εξελίξει με τόλμη τον καινούργιο «μύθο» τρόμου που ακούει στον τίτλο «Smile», αλλά σίγουρα κρατάω το όνομα του σκηνοθέτη, ο οποίος έκανε πολύ γερό μπάσιμο στο σινεμά τρόμου και εύχομαι να με κάνει να… χαμογελάσω ξανά στο σύντομο μέλλον.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Mainstream horror για τους σοβαρούς οπαδούς του είδους, αλλά και για τα «κτήνη» των multiplex! Λειτουργεί και για τις δύο πλευρές! Μερικές ιδέες ανακυκλώνονται, προφανώς, το «ζουμί» του θέματος, όμως, θα βάλει εκείνους που έχουν την όρεξη να κάνουν και μια δεύτερη «ανάγνωση» του έργου ν’ ανοίξουν κουβέντες για την αλληγορική σημασία αυτού του «θανάσιμου» χαμόγελου (και) στα μέτρα της σημερινής κοινωνίας. Θεωρώ ότι το «Χαμογέλα» θα στιγματίσει το 2022 σε συνάρτηση με το genre των ταινιών τρόμου.


MORE REVIEWS

DUNGEONS & DRAGONS: ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΚΛΕΦΤΩΝ

Καταφερτζής κλέφτης, παρέα μ’ ένα μικρό τσούρμο από τυχοδιώκτες συνοδοιπόρους οι οποίοι κατέχουν ουκ ολίγες μαγικές ικανότητες, αναζητά κλεμμένο κειμήλιο που ίσως του επιτρέψει να επαναφέρει στη ζωή την πεθαμένη και πολυαγαπημένη του σύζυγο.

ΤΑ ΟΧΤΩ ΒΟΥΝΑ

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Πιέτρο γίνεται φίλος με το μοναδικό παιδί ενός μικρού ορεινού χωριού, καθώς κάνει τις καλοκαιρινές του διακοπές εκεί. Ο Μπρούνο θα χαθεί από τη ζωή του εξαιτίας μικρών παρεξηγήσεων, μα θα επιστρέφει πάντοτε στον ενήλικο βίο του, για να του θυμίζει την παιδική ηλικία και πατρικές στιγμές που έχασε από πείσμα και λάθος επιλογές.

ΖΛΑΤΑΝ

Τα ταραχώδη παιδικά και νεανικά χρόνια του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς στη Σουηδία, μέχρι την αναγνώριση του ποδοσφαιρικού του ταλέντου, χάρη στις εμφανίσεις του με τη φανέλα του Ajax.

Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΜΥΡΜΗΓΚΙΩΝ

Στη Ρώμη της δεκαετίας του ’60, ο Άλντο Μπραϊμπάντι, ένας ποιητής και θεατράνθρωπος γύρω στα 40, ζει με τον νεαρό Έτορε, φίλο και σύντροφό του. Όταν ο υπερσυντηρητικός και θρησκευόμενος πατέρας του δεύτερου καταγγέλλει αυτή τη σχέση στην Αστυνομία, ο Άλντο θα βρεθεί κατηγορούμενος και αντιμέτωπος με φυλάκιση, χάρη σ’ έναν ιδιότυπο νόμο με μεσαιωνικές καταβολές.

DEMON SLAYER: KIMETSU NO YAIBA - TO THE SWORDSMITH VILLAGE

Μετά τη δολοφονία της οικογένειάς του από έναν δαίμονα, ο Ταντζίρο Καμάντο εντάσσεται στο Σώμα Φονιάδων Δαιμόνων, έχοντας έναν και μοναδικό σκοπό: να επαναφέρει την αδελφή του (τη μόνη που γλίτωσε τον θάνατο, με τίμημα όμως τη μετατροπή της σε δαίμονα) στην ανθρώπινη μορφή της.