FreeCinema

Follow us

Η ΡΑΪΑ ΚΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΡΑΚΟΣ (2021)

(RAYA AND THE LAST DRAGON)

  • ΕΙΔΟΣ: Animation
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντον Χολ, Κάρλος Λόπεζ Εστράντα, Πολ Μπριγκς, Τζον Ρίπα
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 107'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Μια νεαρή πολεμίστρια θα προσπαθήσει να επανενώσει το διαιρεμένο βασίλειο της Κουμάντρα, καθώς μετά την επίθεση των τρομερών δαιμόνων Ντρουν, ο κόσμος έχει πάψει ν’ αποτελεί τον πρότερο επίγειο παράδεισο. Με τη βοήθεια του τελευταίου εναπομείναντα δράκου, η Ράια θα κληθεί τώρα να συμφιλιώσει όλες τις χωρισμένες φατρίες του βασιλείου, πριν η δύναμη των Ντρουν καταστρέψει για πάντα τη γη τους.

Φαντασμαγορική και πολύχρωμη η νέα ταινία της Disney, είναι δεδομένο ότι θα προσελκύσει το ενδιαφέρον των μικρότερης ηλικίας θεατών, δεν είναι όμως καθόλου σίγουρο αν θα καταφέρει να κάνει το ίδιο και στο γενικότερο σύνολο του κοινού, αφού μπορεί το περιτύλιγμα να είναι μεν ελκυστικό, στην ουσία όμως η ταινία των τεσσάρων (!) δημιουργών (δύο σκηνοθέτες και δύο συν-σκηνοθέτες) μάλλον πάσχει από πρωτοτυπία και απουσία χαρακτήρα. Αναμενόμενα, λοιπόν, τα πιτσιρίκια θα τρέξουν στα θερινά και εξίσου αναμενόμενα οι γονείς θ’ ακολουθήσουν, ιδιαίτερα μετά την μακρά περίοδο εγκλεισμού που στέρησε και στα δύο «στρατόπεδα» την κινηματογραφική εκτόνωση της εβδομάδας. Παρ’ όλα αυτά, αν εξαιρέσει κανείς μια ακόμη προσθήκη στη διαχρονική σειρά των πριγκιπισσών της Disney, η Ράια μοιάζει περισσότερο με ξαναζεσταμένο φαγητό, παρά με καινούργια spécialité.

Η ιστορία της Κουμάντρα ξεκινά πολλά χρόνια πριν, όταν ακόμη ο λαός ζούσε με ενότητα, ειρήνη και την αδιάκοπη βοήθεια των δράκων, οι οποίοι συνυπήρχαν σε απόλυτη αρμονία με τους ανθρώπους. Όταν ξαφνικά η ερεβώδης απειλή των Ντρουν θέσει σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων, οι δράκοι θα θυσιαστούν προκειμένου να σώσουν την ανθρωπότητα, συμπυκνώνοντας τα τελευταία ψήγματα της μαγείας τους σε ένα πετράδι, το οποίο έμελλε να γίνει αντικείμενο έριδος μεταξύ των διαφορετικών φυλών της Κουμάντρα. Ως αποτέλεσμα, το βασίλειο διασπάστηκε και ο κόσμος βυθίστηκε στο χάος και τον φόβο. Κάπου εκεί ξεκινά και η ιστορία της Ράια, μια γενναίας μαχήτριας που θα προσπαθήσει να ενώσει τα κομμάτια του πετραδιού και να επαναφέρει την ειρήνη στο βασίλειο, πριν να είναι πια πολύ αργά για όλους.

Υπάρχει ένα εξόφθαλμο πρόβλημα σε τούτη εδώ την ταινία, το οποίο υποθέτω πως αποτελεί (και) πρόβλημα των περισσότερων νέων παραγωγών της Disney, η οποία επιχειρεί μεν κάθε φορά να ανανεώνει το περιεχόμενό της, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα καταφέρνει πάντα το ίδιο καλά. Το «Η Ράια και ο Τελευταίος Δράκος» αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως να διηγηθείς (ξανά) την ίδια ιστορία, με τη μοναδική διαφορά πως εδώ αποφασίζεις να μεταφέρεις το τοπικιστικό ενδιαφέρον παραπέρα και πιο συγκεκριμένα στη Νοτιοανατολική Ασία, προκειμένου ν’ αποκτήσεις την πρώτη σου ηρωίδα εμπνευσμένη από τις χώρες της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής κι έτσι να συμπληρώσεις ακόμα καλύτερα το «ψηφιδωτό» των αγαπημένων Disney princesses. Για να το πούμε και διαφορετικά, δεν αρκεί να θες να εμπλουτίσεις την ποικιλομορφία των χαρακτήρων σου (και πολύ καλά κάνεις, επιτέλους, μετά από δεκαετίες ύπαρξης μονάχα των στερεοτυπικών «λευκών» σου ηρωίδων), αλλά πρέπει να τους δώσεις και κάτι σημαντικό να κάνουν, ένα πρωτότυπο σεναριακό υπόβαθρο, μια ιδέα χωρίς κοινότυπη, ηθικολογική κατάληξη – διότι σε αυτό, η Ράια και η παρέα της παγιδεύονται ευθύς εξαρχής.

Από την άλλη, όποιος βρεθεί μπροστά σε μια οθόνη προκειμένου να παρακολουθήσει το νέο πόνημα του διάσημου studio, μάλλον δεν θα ενδιαφερθεί για τα «ψιλά γράμματα», αλλά για τη διασκέδασή του αποκλειστικά (και καλά θα κάνει). Υπό αυτή την έννοια, η ταινία μπορεί να χαρίσει στιγμές εντυπωσιασμού και ανάλαφρου χιούμορ, χωρίς να ξεφεύγει ιδιαίτερα από τα τετριμμένα. Στην τελική, αυτή την Disney ξέρουμε, αυτήν εμπιστευόμαστε! Αν μη τι άλλο, το animation καθαυτό είναι εξαιρετικό και σίγουρα οι γρήγορες εναλλαγές σκηνικών, αλλά και η ποικιλία των χαρακτήρων θα κερδίσουν τις εντυπώσεις, ακόμη κι αν πρόκειται κυρίως για το πιο νεανικό κοινό. Ενδεχομένως, αν υπήρχε μεγαλύτερη φροντίδα σε επίπεδο ιστορίας, να μιλούσαμε για μία πραγματικά διαφορετική ταινία, με πρωτότυπη κατάληξη και αποφυγή των κλισέ σεναριακών μονοπατιών, αλλά δυστυχώς αυτό δεν τυχαίνει σε τούτο το έργο. Οι πιο υποψιασμένοι θεατές είναι δεδομένο πως θα υπολογίσουν ολόσωστα την εξέλιξη της υπόθεσης, βήμα-βήμα από την αρχή μέχρι και το τέλος της, και αυτό κάθε άλλο παρά ενδιαφέρον το λες. Εντάξει, τουλάχιστον έχει δράκους, κάτι είναι κι αυτό…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αν έχεις παιδάκια θα περάσουν καλά, κοντά σε αυτά κι εσύ, που μπορεί να μαντέψεις επακριβώς πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά αν μη τι άλλο θα έχεις απολαύσει ένα πραγματικά άρτιο τεχνικά animation (και αυτό δεν είναι πάντοτε δεδομένο, ειδικά με τη σκαρταδούρα του genre που βλέπουμε κατά καιρούς στη χώρα μας). «Η Ράια και ο Τελευταίος Δράκος» είναι ένα συμπαθητικό φιλμ για να περάσεις καλά εσύ και το πιτσιρίκι σου σ’ ένα θερινό σινεμά. Μέχρι εκεί. Εντάξει, not that bad.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.