FreeCinema

Follow us

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ (2015)

(INFINITELY POLAR BEAR)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μάγια Φορμπς
  • ΚΑΣΤ: Μαρκ Ράφαλο, Γουάλας Γουολοντάρσκι, Άσλεϊ Άουφντερχάιντε, Ζόι Σαλντάνα
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER

Βοστώνη, 70’s: ένας φτωχός αν και από πλούσιο σόι μανιοκαταθλιπτικός – ψυχούλα αναλαμβάνει να μεγαλώσει άνεργος τις δύο μικρές κόρες του λίγο μετά τη νοσηλεία του κατόπιν κρίσης, ενώ η ημιαποξενωμένη μαύρη γυναίκα του επιστρέφει στις σπουδές της με σκοπό μια καλοπληρωμένη δουλειά και το να τις πάρει σύντομα πίσω. Ό,τι μποέμικο ζήσουν θα τους ενώσει ή θα τους χωρίσει;

Είναι προσόν να διατηρείς την αθωότητα, την παιδικότητά σου ως ενήλικας. Επίτευγμα αν έχεις παράλληλα επιζήσει ενός άθελά του τραυματικού γονέα (που άξιζε την αγάπη σου), αν μπορείς να κάνεις τα κοινά βιώματά σας μια τόσο αισιόδοξη ταινία, και αν αυτή είναι το ντεμπούτο σου. Έχει κι αυτό τα κουσούρια του: το «σβήσιμο» των χείριστων επί προσωπικού – ή μήπως ευθύνεται ο χρόνος, που τείνει να γιατρεύει τη μνήμη απ’ αυτά; Ό,τι κι αν είναι, η σεναριογράφος για την τηλεόραση (και το animated «Τέρατα κι Εξωγήινοι») Μάγια Φορμπς θα άξιζε επιτέλους να ξεπεράσει και στην Ελλάδα σε φήμη (σίγουρα το έχει κάνει σε ταλέντο) την αδελφή της, Τσάινα (φωνής των Pink Martini), χάρη σε αυτό το χαρακτηριστικά αντιαυτοθεραπευτικό (και τούτο αποτελεί ακόμα ένα προσόν του), αντλημένο από το παρελθόν της family memento χρονικό μικροδραμάτων, ευτραπέλων και όλων όσων ενδιάμεσα δοκίμασαν τη σχέση τους με τον διπολικό πατέρα τους και τα δικά τους μικράτα.

Η Φορμπς επιδεικνύει μια αξιοθαύμαστη ικανότητα αν όχι στο να τσακώνει το μικροκλίμα της εποχής και της πόλης (η ανάκληση και των δύο στερείται διακριτότητας) σίγουρα στο να δένει (όχι με ζουρλομανδύα, με το σφιχτό, καθαρό View-Master μοντάζ ευσύνοπτων σκηνών του Μάικλ Μίλερ και το μετα-folk soundtrack του Θίοντορ Σαπίρο) τους τόνους τόσο της περιπέτειας του δεσμού των παιδιών με τον απρόβλεπτα ασθενή αλλά μεγάλη καρδιά dad τους όσο και της καθημερινής αντιρουτίνας τους εξαιτίας της υπερδημιουργικότητας και των συναισθηματικών πάνω-κάτω του. Ενώ η Φορμπς βάζει για λίγο, με προσοχή περαστικά στον θάλαμο τον ρατσισμό και τον επαγγελματικό σεξισμό μέσω της μαμάς (η δική της δοκιμασία ως συζύγου περνάει όντως λίγο στο περιθώριο) αλλά και τις παρεξηγήσεις γύρω από την ασθένεια στην ανέτοιμη να την αντιμετωπίσει όπως σήμερα επιστήμη, γίνεται το σώσε: ματσέτες, παρτιτούρες μιούζικαλ, ένα αμάξι χωρίς πάτωμα, μια ραμμένη στο χέρι φούστα flamenco διηγούνται το παραμύθι του… μεγαλώματος των από τον απροειδοποίητα αφερέγγυο αλλά αναπληρώνοντα μαγικά τα εξαιτίας της ασθένειας ντεφό του κηδεμόνα.

Στον ρόλο του, ο… Χαλκ (προσέξτε το πράσινο μπλουζάκι – clin d’oeil) πετυχαίνει κάτι σχεδόν ακατόρθωτο για ηθοποιό: στην αρχή της ταινίας τον αντιπαθείς και ένα τέταρτο μετά τον έχεις λατρέψει. Όσο και όπως τα βλαστάρια του, καθώς η κόρη της auteur, Γουάλας Γουολοντάρσκι, και η επίσης ερασιτέχνις Άσλεϊ Άουφντερχάιντε ενώνονται εκπληκτικά φυσικά για να σχηματίσουν τον πυρήνα (με κέντρο βάρους, και μάλιστα εν τη ελλείψει της στη δράση, την έξοχη Ζόι Σαλντάνα) αυτού του σφύζοντος από χιούμορ, ειλικρίνεια κι ανθρωπιά γούτσου γούτσου – άντε – εξωραϊσμού. «Ένας Υπέροχος Άνθρωπος», όχι. Αλλά αυτή είναι η δική του… συνταγή. Κι η δική σου, μήπως;

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Οι ομοιοπαθείς θα γελάσουν και θα βουρκώσουν. Οι «υγιείς» ευαίσθητοι μα στη συγκίνηση μα στο γέλιο θα το αγκαλιάσουν. Οι hardcore-άδες της Τέχνης θα νιώσουν τα σιρόπια (αλλά μάλλον θα νοσήσουν για πάρτη του). Οι του Γουές Άντερσον θα βρουν πού πονάει.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.