FreeCinema

Follow us

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΓΚ (2022)

(AFTER YANG)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα Φαντασίας
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κογκονάντα
  • ΚΑΣΤ: Κόλιν Φάρελ, Τζόντι Τέρνερ-Σμιθ, Μαλέα Έμμα Τζαντραγουιντζάγια, Τζάστιν Χ. Μιν, Ρίτσι Κόστερ, Σαρίτα Τσαουντούρι, Κλίφτον Κόλινς Τζούνιορ, Έιβα ΝτεΜέρι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 96'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER

Όταν ο αγαπημένος «αδελφός» της μικρής τους κόρης, ένα android ονόματι Γιανγκ, «παύει» να λειτουργεί και βυθίζει την οικογένεια σε θλίψη και προβληματισμό, ο Τζέικ πρέπει να βρει τη λύση, να (επανα)συνδέσει χαμένους (από καιρό) δεσμούς και να καλύψει κενά επικοινωνίας που δεν ήταν ορατά μέχρι πρότινος στον οίκο του.

Είναι τόσο πρωτότυπο το θέμα, το περιεχόμενο και η φόρμα αφήγησης του «Μετά τον Γιανγκ», που ενώ κάπου φαντάζει αφελές ή ευσυγκίνητα διδακτικό, σταδιακά σε παίρνει μαζί του και τοποθετεί στο μυαλό σου σκέψεις για την ανθρώπινη ύπαρξη, τη σημασία της παραμονής μας στη ζωή, την απώλεια αυτής, το μέλλον σε συνύπαρξη με την τεχνολογία και το πώς η τελευταία μπορεί να αναπαράγει ιδέες και βιώματα δικά μας σε robotic «technobeings». Απόλυτα minimal σαν κατασκευή, το φιλμ δεν δείχνει τόσο συναρπαστικό κινηματογραφικά, όμως, προσφέρει μία «εναλλακτική» εμπειρία για το genre του sci-fi, σε σκεπτόμενους θεατές και σε υποστηρικτές μιας metanew age κοινωνίας, με τις «αρχές» της οποίας ο Κογκονάντα δείχνει πως ταυτίζεται με πραγματική τιμιότητα.

Σε ένα multicultural μέλλον της ανθρωπότητας (στο οποίο κυριαρχεί το ασιατικό στοιχείο), με androids και clones να έχουν εισχωρήσει κανονικότατα στον κοινωνικό ιστό και την καθημερινότητα κάθε μέσης οικογένειας, ο Κογκονάντα μας συστήνει τον Τζέικ, την Κίρα, την Μίκα και τον Γιανγκ. Λευκός, μαύρη, ανήλικη Κινέζα και ένα τεχνητό πλάσμα με χαρακτηριστικά που ταιριάζουν στο μικρό κορίτσι, ώστε να έχει τα σωστά πρότυπα ανατροφής που δεν θα την αποξενώσουν από την κουλτούρα και την προέλευσή της. Ένας κόσμος – «μετεξέλιξη» των κανόνων της πολιτικής ορθότητας του σήμερα, που βαδίζει με νέους όρους κανονικότητας, που θ’ αναζητήσει το «υποκατάστατο» σε κάθε είδους ανάγκη, ώστε να πλάσει την απαιτούμενη ισορροπία. Μια ισορροπία που μοιάζει «ναρκωμένη» και απομακρυσμένη από τα αληθινά συναισθήματα. Το «γέννημα θρέμμα» της Φύσης… μεταμοσχευμένο σ’ ένα μοντέλο βίου όπου Homo sapiens και Techno sapiens μπλέκουν δίχως όρια τις ταυτότητες και τις (ηθικές) ευθύνες όλων.

Η απότομη «παύση» λειτουργίας του Γιανγκ διαλύει την εύθραυστη ισορροπία των σχέσεων της οικογένειας του Τζέικ, ο οποίος αναζητά μια γρήγορη και οικονομική λύση για την επιδιόρθωση του αγαπημένου τους android, πριν… αποσυντεθεί το σώμα του (ένα ενδιαφέρον αλληγορικό εύρημα). Πολλά ερωτήματα ζητούν απαντήσεις και όσο ο Τζέικ διερευνά τις εναλλακτικές που έχει μπροστά του, έρχεται όλο και πιο κοντά στο μεγάλο μυστικό της ύπαρξης του Γιανγκ: μία «τράπεζα μνήμης» που είχε μέσα του, για να καταγράφει (παραβιάζοντας την έννοια των προσωπικών δεδομένων) επιλεγμένες στιγμές από την κάθε μέρα της ζωής του, αξιομνημόνευτα στιγμιότυπα διάδρασης με τους ανθρώπους, με τα συναισθήματά τους. Στοιχεία που επεξεργαζόταν σαν «αναμνήσεις» και, ενδεχομένως, επιχειρούσε να «μιμηθεί» για να νιώσει… πιο άνθρωπος. Σαν μια απόπειρα «αναγέννησης».

Από το σημείο που ο θεατής αντλεί αυτή την πληροφορία και μπορεί να την επεξεργάζεται στο μυαλό του, το «Μετά τον Γιανγκ» γίνεται ένα πολυδιάστατο έργο για την «τεχνητή» κληρονομιά που ορίζει τη σχέση των ανθρώπων (ή μη!) με το πολιτισμικό παρελθόν, το οποίο η σύγχρονη τεχνολογία αποτολμά να διαιωνίζει όχι απαραίτητα βιωματικά ή «εξ αίματος», καταλήγοντας στο πιο τολμηρό ερώτημα που έχει να θέσει ο Κογκονάντα για μια κοινωνία του μέλλοντος όπου, εν τέλει, σχεδόν τίποτα δεν είναι αληθινό! Η σκηνοθεσία του είναι λιτή, μ’ έναν πειθαρχημένο τρόπο που μαρτυρά την αγάπη του για το ασιατικό σινεμά του παρελθόντος (ως δημιουργός video δοκιμίων γύρω από την 7η Τέχνη, έχει ασχοληθεί αρκετά με το ύφος του Γιασουτζίρο Όζου), δεν έχει καμία ροπή προς το φαντεζί θέαμα ή την επίδειξη ικανοτήτων και εντυπωσιασμού. Παραλλάσσοντας μία από τις ατάκες του Γιανγκ, δεν είναι «προγραμματισμένος» να πιστεύει σε κάτι τέτοιο. Θα ήθελε, όμως, να πιστεύει πως (και) ο θεατής μπορεί ν’ αποδεχτεί μια σχέση επαφής μ’ ένα σινεμά απελευθερωμένο από φορμαλισμούς, ικανό να ξεγυμνώσει και ν’ αμφισβητήσει, ακόμα και τη θλίψη. Της θνητότητας.

«There’s no something, without nothing», μας λέει ο Γιανγκ. Και το έργο του Κογκονάντα μόλις σ’ έχει «αδειάσει» με τον πιο αμήχανο τρόπο. Αν και, από την κινηματογραφική αίθουσα, θα βγεις φορτωμένος με σκέψεις. Που μπορούν να καταλήξουν σε μνήμες. Με τη συνοδεία της γαλήνιας και αρμονικής μελωδίας του (μοναδικού) θέματος που έγραψε για το φιλμ ο Ριουίτσι Σακαμότο.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Σινεμά του φανταστικού, με υπαρξιακές αγωνίες, για ένα πιο διανοούμενο (μα ουχί «εστετίστικο») κοινό. Ακόμα μία παραγωγή της εταιρείας A24, με ότι κι αν συνεπάγεται αυτό (για τους πιο μυημένους στο καινούργιο). Θα υπάρξουν κι εκείνοι που θα το αντιμετωπίσουν σαν μια σκέτη… μπουρδολογία. Είναι θέμα αντίληψης και οπτικής. Για να μην πω… ωριμότητας.


MORE REVIEWS

UNTIL DAWN

Παρέα φίλων ακολουθεί τα ίχνη της προ ενός έτους εξαφανισμένης αδελφής μιας από αυτούς και καταλήγει παγιδευμένη σε μία λούπα του χρόνου, στην οποία όλοι πεθαίνουν ξανά και ξανά, με μοναδική ελπίδα διαφυγής να μείνουν ζωντανοί μέχρι το ξημέρωμα. Γιατί; Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!

Ο ΛΟΓΙΣΤΗΣ 2

Όταν ένας παλιός γνωστός του από το Υπουργείο Οικονομικών δολοφονείται, ο Κρίστιαν Γουλφ καλείται να αναλάβει δράση, έχοντας στο πλευρό του τον αδελφό του, Μπράξτον. Η υπόθεση δεν κρύβει μονάχα ένα οικονομικό σκάνδαλο, αλλά κι ένα τεράστιο κύκλωμα trafficking που ξεκινά από τη Λατινική Αμερική, περνά από τα σύνορα με το Μεξικό και φτάνει μέχρι τις ΗΠΑ.

Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΜΑΥΡΟΔΟΝΤΗΣ ΚΑΙ Η ΚΟΜΙΣΣΑ ΤΟΥ ΓΚΡΕΛ

Η μοχθηρή κόμισσα Σιμπίλα υφαίνει πανούργο σχέδιο παγίδευσης του Πειρατή Μαυροδόντη, με απώτερο στόχο την κυριαρχία στις επτά θάλασσες. Γενναίο κοριτσάκι, χαζοβιόλης μάγειρας και ένας… δράκος κινούν για να τον σώσουν.

BABY

Μετά από έκτιση ποινής σε κέντρο κράτησης για ανηλίκους, ο Γουέλινγκτον βρίσκεται και πάλι ελεύθερος στους δρόμους του Σάο Πάολο, όπου ανακαλύπτει ότι μέλη της οικογένειάς του έχουν αλλάξει τόπο κατοικίας. Η μοναξιά δεν θα κρατήσει για πολύ. Η συντροφικότητα θα έρθει γνωρίζοντας τον Ρονάλντο, που θα τον οδηγήσει στην εκπόρνευση αλλά και σε μια νέα οικογένεια.

ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΟΥ ΣΟΥΛΕΫΜΑΝ

Πρόσφυγας από τη Γουινέα εργάζεται ως ντελιβεράς, ποδηλατώντας όλη τη μέρα στους δρόμους του Παρισιού. Η μοναδική του ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο είναι να εγκριθεί η αίτηση ασύλου που έχει υποβάλει. Για να συμβεί αυτό, όμως, πρέπει να μάθει καλά την «ιστορία του».