Γιάννης Οικονομίδης: Κουβέντα για μια «Μπαλάντα».
Κάθε φορά που μιλάω μαζί του, αισθάνομαι πως και οι δύο μαθαίνουμε κάτι, ο ένας για τον άλλον. Και ο Γιάννης Οικονομίδης δεν είναι ένας εύκολος άνθρωπος, που ανοίγεται. Ή δέχεται. Μοιάζουμε σε αυτό. Και το διασκεδάζω απίστευτα! Είχαμε να κουβεντιάσουμε έτσι, on camera, από το 2014. Ο σαματάς κρατάει ακόμη στο YouTube, από τότε! You have been warned…
Βρεθήκαμε την Τρίτη 10 Μαρτίου, ενώ η «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς» παιζόταν μόλις για πέντε μέρες στο ΑΣΤΥ της Κοραή σε αποκλειστικότητα, με sold-out προβολές και κόσμο που δεν χωρούσε να μπει στο σινεμά, ενώ στο ίδιο διάστημα, κάθε επόμενη βραδιά, η κινηματογραφική αγορά αγωνιούσε για τις άδειες αίθουσες εξαιτίας της εμφάνισης και της διαρκώς αυξανόμενης απειλής του κορονοϊού. Είχαμε κέφι να μιλήσουμε. Ο Γιάννης είναι ένας σκηνοθέτης που εκτιμώ, ξέρω ότι ο σεβασμός είναι αμοιβαίος – και ειλικρινής. Ποτέ δεν του χαρίστηκα κάπου στην κριτική μου. Δεν μου ταιριάζουν τα πάντα από τον φιλμικό του κόσμο, αλλά αν ξέρεις σινεμά, στις ταινίες του Οικονομίδη αντιλαμβάνεσαι έναν ικανό κινηματογραφιστή.
Το κέφι και η άνεση που βγήκε στην κουβέντα μας, μόλις δύο μέρες αργότερα, θα άλλαζε με ραγδαίο ρυθμό. Την Πέμπτη εκείνη έκλεισαν οι κινηματογράφοι σε ολόκληρη την Ελλάδα και κάμποσες μέρες αργότερα… μείναμε σπίτι, (σχεδόν) όλοι μας. Κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει όλο αυτό το φρικτό πράγμα. Κανείς δεν ξέρει πότε θα παίξει ξανά στα σινεμά η «Μπαλάντα». Κανείς δεν ξέρει τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε αύριο. Για τώρα, λοιπόν, κάθεσαι αναπαυτικά (68 λεπτά είναι η διάρκεια της κουβέντας, παρακαλώ!), πατάς το play στη video gallery (πάνω δεξιά, κλασικά) και… αγαπάς ή μισείς! Το έχουμε συνηθίσει. Και ο Γιάννης και εγώ.
CREDITS: Βίτων Μπεσδεμιώτης (κάμερα / μοντάζ) – The Giant Project
