της Κατερίνας Ανδρεάκου

Δεύτερη ταινία LEGO του 2017, δεύτερο κείμενο από την υπογράφουσα. (Εκ της Διευθύνσεως: να πού πάνε τα επιδόματα!) Οκτώ μήνες μετά την εξαιρετική κι επιτυχημένη «Η Ταινία LEGO Batman» (και τρεισήμισι χρόνια μετά το «Η Ταινία LEGO»), τα τουβλάκια επέστρεψαν άμεσα με αυτό το «μικρό αδελφάκι» που βασίζεται στη σειρά κινουμένων σχεδίων του Cartoon Network και σε μια ιδέα η οποία αναπτύχθηκε σε μια (πολύ αστεία) ταινία μικρού μήκους πριν την προβολή – και μετέπειτα ως DVD extra – του «Η Ταινία LEGO Batman». Κι ενώ, έτσι κι αλλιώς, δεν θα ήταν φυσικό να τη δούμε με παρόμοιες προσδοκίες όσο τις δύο προηγούμενες, δεν μπορείς παρά να αισθανθείς μια μικρή απογοήτευση με το αποτέλεσμα.

Ίσως επειδή δεν προμοτάρεται τόσο πολύ όσο οι πιο φιλόδοξες προηγηθείσες της, ίσως επειδή βασίζεται σε σειρά κινουμένων σχεδίων που απευθύνεται κυρίως σε προεφηβικές ηλικίες, το σύνολο της ταινίας «Ninjago» είναι ξεκάθαρα πιο παιδικό και απλοϊκό, αποξενώνοντας αρκετά το ενήλικο κοινό, σε πλήρη αντίθεση (κυρίως) με την «Ταινία LEGO Batman» που αγκαλιάστηκε περισσότερο από… ωριμότερους θεατές με τα συνεχή αστεία και τις αναφορές σε ταινίες και πρότερους caped crusaders που θα είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουν και να κατανοήσουν τα μικρά παιδιά. Εδώ, τα αστεία είναι πιο ήπια και προσιτά σε μικρές ηλικίες και τα απαραίτητα «ηθικά διδάγματα» σε κοιτάζουν κατάματα από το πρώτο κιόλας πεντάλεπτο της animation δράσης, μετά την εναρκτήρια live action σκηνή με ένα μικρό αγόρι και τον… Τζάκι Τσαν, τους οποίους ξανασυναντάμε στο τέλος (και σε μια σεκάνς των bloopers στους τίτλους τέλους, όπως συνηθίζεται στα φιλμ του Ασιάτη super star). Ο Τσαν επανέρχεται και στην κυρίως ταινία, δίνοντας τη φωνή του (στην αγγλόφωνη version) στον Μάστερ Γου, τον σοφό ninja που, όπως και ο Λόιντ, τυγχάνει συγγενής του Γκάρμαντον και διδάσκει τον νεαρό μαζί με την υπόλοιπη ομάδα πολεμιστών την πραγματική ουσία και την επαφή με την εσωτερική δύναμη ενός αυθεντικού ninja. Από την άλλη, οι σκηνές δράσης και το όλο «εφηβικό» περιβάλλον ίσως να κουράσουν τα πολύ μικρά παιδιά, με αποτέλεσμα ο μέσος όρος κοινού που θα εκτιμήσει δεόντως την ταινία να περιορίζεται στα ευρύτερα εφηβικά νούμερα.

Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές χιουμοριστικές σκηνές για να κρατήσουν (έστω) το ενδιαφέρον του πιο ενήλικου κοινού. Το «τέρας» που εξαπολύεται με καταστροφικό μένος στην πόλη Ninjago είναι μια (αληθινή!) γάτα, η Νιαούθρα, εξού κι οι σεκάνς καταστροφής προσομοιάζουν σ’ αυτές του ιαπωνικού «Mothra», ενώ υπάρχουν διάσπαρτα στιγμιαίοι φόροι τιμής στις φτηνές ταινίες πολεμικών τεχνών των δεκαετιών του ’60, του ’70 και του ’80. Κι ενώ οι νεότεροι θα βρουν πολλά κοινά σημεία με τον συνομήλικό τους ήρωα Λόιντ, ο οποίος πασχίζει να βρει την αποδοχή από τον πατέρα που τον αγνοεί και τους συμμαθητές που τον βρίζουν και τον αντιπαθούν, πιστεύοντας άδικα πως πρέπει να μοιάσει στον Γκάρμαντον, ο τελευταίος είναι που προκαλεί το ουσιαστικό ενδιαφέρον, σαν ένας συνδυασμός Νταρθ Βέιντερ εμφανισιακά (αλλά και στην ιστορία με τον χαμένο του γιο, που είναι και ο μεγαλύτερός του πολέμιος) και… Ντόναλντ Τραμπ (σίγουρα δεν είμαι η μόνη που έκανα τούτη τη σύγκριση!), με τις φωναχτές αλλά απλοϊκές σε λεξιλόγιο προκηρύξεις μεγαλομανίας και τον τυφλό, ανεξήγητο θαυμασμό που προκαλεί σε μερίδα ανθρώπων, ενώ απολύει διαδοχικά όλους τους στρατηγούς και τους στενούς συνεργάτες του, εκσφενδονίζοντάς τους από το ηφαιστειακό νησί που αποτελεί τη βάση των πολεμοχαρών σχεδίων του (σας θυμίζει τίποτα η περιγραφή;)! Οι διάλογοί του με τον Λόιντ είναι οι πιο απολαυστικοί της ταινίας, καθώς το πατρικό ένστικτο αναζωπυρώνεται όταν οι δυο τους περνούν λίγο χρόνο μαζί, αν και καταλήγουν παιδιάστικα γλυκεροί προς το τέλος, όταν το νεότερο κοινό οφείλει να λάβει τα αναπόφευκτα μηνύματα ζωής που επιβάλλεται να έχει μια ταινία με στόχους τέτοιες ηλικιακές ομάδες.

Γενικά, πρόκειται για μια ευχάριστη προσθήκη στην (προφανώς ακόμα αναπτυσσόμενη) φιλμογραφία της κινηματογραφικής πλευράς της εταιρείας LEGO, χωρίς όμως να φτάνει σε επίπεδο, ποιότητα και ψυχαγωγία (για όλες τις ηλικίες) τις προηγούμενες παραγωγές του franchise. Ίσως βιάστηκαν να βγάλουν άλλη μία στον απόηχο της επιτυχίας του «LEGO Batman»; Αν ναι, ας τους γίνει μάθημα το ότι θα έπρεπε να περιμένουν λίγο περισσότερο και να δουλέψουν για το «Ninjago» με περισσότερο ενθουσιασμό και σεβασμό.