FreeCinema

Follow us

NO MORE (SUPER) HEROES ANYMORE.

Ο Βασίλης Μπίμπας λατρεύει τα comics. Και το σινεμά. Και επιλέγει τα 15 πιο αγαπημένα φιλμ που βασίστηκαν σε graphic novels, αλλά με ένα… twist: η λίστα δεν περιλαμβάνει ταινίες με υπερήρωες! Ακριβώς όπως συμβαίνει και με τη «Ζωή της Αντέλ», που προϋπήρχε σε μορφή comic. Πέτα τη στολή, τη μάσκα ή τις κάπες και μέτρα αντίστροφα, για ν’ ανακαλύψεις κινηματογραφικές παραγωγές που ίσως δε γνώριζες ότι γεννήθηκαν από κομίστες.

Comics δεν είναι μόνο οι σούπερ ήρωες. Για κάθε περιπέτεια ηρώων με κάπες και βρακάκια έξω από το κολάν, υπάρχει και μία ερωτική ιστορία για μία νεαρή κοπέλα που ερωτεύεται… μιαν άλλη κοπέλα. ΟΚ, όχι ακριβώς, αλλά κάπως έπρεπε να δώσουμε έμφαση στο ότι τα comics, ως μία ακόμη μορφή μυθοπλασίας, καλύπτουν κάθε είδος από τον τρόμο και την επιστημονική φαντασία έως τον ερωτισμό και την κωμωδία. Καθώς «Η Ζωή της Αντέλ», βασισμένη στο graphic novel «Le Bleu est une Couleur Chaude» της Ζιλί Μαρό, κάνει το ντεμπούτο της στις ελληνικές αίθουσες, είναι ευκαιρία να θυμηθούμε μερικές ακόμη ταινίες που βασίζονται σε μη υπερηρωικά graphic novels.

5

SCOTT PILGRIM VS. THE WORLD (2010)

ΤΟΥ ΕΝΤΓΚΑΡ ΡΑΪΤ


Η ΤΑΙΝΙΑ: Ο Σκοτ ερωτεύεται τη Ραμόνα και, σύμφωνα με τις προσταγές των ρομαντικών κομεντί, θα πρέπει να «αντιμετωπίσει» το παρελθόν της για να την κατακτήσει. Άκυρα τα εισαγωγικά. Ο Σκοτ πρέπει κυριολεκτικά να μονομαχήσει με τους επτά σατανικούς πρώην τής Ραμόνα, οι οποίοι έρχονται ένας-ένας για να τον σκοτώσουν. Ο Ράιτ σκηνοθετεί με ασταμάτητο κέφι, μπρίο και ζωντάνια και η γενιά των comics και των video games βρίσκει το φιλμικό της ευαγγέλιο.

H ΠΗΓΗ: «Scott Pilgrim» (2004). Επηρεασμένος από τα λίγα manga που είχε μέχρι τότε διαβάσει, ο Μπράιαν Λι Ο’Μάλι ξεκίνησε να εκδίδει τη σειρά graphic novel «Scott Pilgrim» το 2004, με μάλλον ταπεινές βλέψεις. Ωστόσο, η κυκλοφορία της σειράς συνέπεσε με την αυξανόμενη δημοφιλία τής αισθητικής manga στη Δύση καθώς και με τη γιγάντωση της βιομηχανίας των video games, παράγοντες που βοήθησαν στο να μετατραπούν τα (έξι) ομώνυμα comic books σε cult item.

4

A HISTORY OF VIOLENCE (2005)

ΤΟΥ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΚΡΟΝΕΝΜΠΕΡΓΚ


Η ΤΑΙΝΙΑ: Ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης γίνεται τοπικός ήρωας όταν σκοτώνει, βρισκόμενος σε άμυνα, δύο κακοποιούς μέσα στο εστιατόριό του. Ένας μαφιόζος αναγνωρίζει στο πρόσωπό του κάποιον με τον οποίο είχε νταραβέρι πολλά χρόνια πριν και τον προσεγγίζει ζητώντας εξηγήσεις. Παράλληλα, οι τριβές στην οικογένεια, με αφορμή το συμβάν, αρχίζουν να παίρνουν δραματικές διαστάσεις. Ο Κρόνεμπεργκ διαχειρίζεται με μαεστρία το υλικό και δημιουργεί μια ολοκληρωμένη σπουδή πάνω στη βία.

Η ΠΗΓΗ: «A History of Violence» (1997). Το graphic novel των Τζον Γουάγκνερ και Βινς Λοκ κυκλοφόρησε από την Paradox Press, παρακλάδι της DC Comics για τους μη υπερηρωϊκούς τίτλους. Αν και πήρε καλές κριτικές, δεν κατάφερε να σημειώσει σημαντικές πωλήσεις, τουλάχιστον μέχρι να μεταφερθεί στον κινηματογράφο, οπότε και το ενδιαφέρον αυξήθηκε κατακόρυφα.

3

SIN CITY (2005)

ΤΩΝ ΡΟΜΠΕΡΤ ΡΟΝΤΡΙΓΚΕΖ & ΦΡΑΝΚ ΜΙΛΕΡ


Η ΤΑΙΝΙΑ: Η Basin City (για τους φίλους Sin City) είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής τής ταινίας και μέσα σε αυτήν ζούνε και πεθαίνουν μαφιόζοι, δολοφόνοι, πόρνες, αστυνόμοι, ninja και ένας κίτρινος μπάσταρδος. Αντιγράφοντας πιστά το νουάρ κλίμα τού comic (το οποίο αντέγραφε με τη σειρά του τα φιλμ νουάρ των 50’s), ο Ροντρίγκεζ καταφέρνει και επανεφευρίσκει το είδος δημιουργώντας ένα μοναδικό νεο-νουάρ, πραγματικό οπτικό οργασμό.

Η ΠΗΓΗ: «Sin City» (1991). Χρησιμοποιώντας σκληρό, ασπρόμαυρο σκίτσο και κινηματογραφική αφήγηση, ο Φρανκ Μίλερ δημιούργησε σχολή με το στυλ που χρησιμοποίησε στη σειρά graphic novels του «Sin City». Στη συνέχεια… ξεμωράθηκε, έγινε πιο συντηρητικός από τη γιαγιά μου και στράφηκε εναντίον του Ισλάμ (με το graphic novel «Holy Terror») και εναντίον του κινηματογράφου (σκηνοθετώντας το άθλιο «The Spirit»)!

2

OLDBOY (2003)

ΤΟΥ ΤΣΑΝ-ΓΟΥΚ ΠΑΡΚ


Η ΤΑΙΝΙΑ: Υστέρα από 15 χρόνια αιχμαλωσίας σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, ο ήρωάς μας απελευθερώνεται. Όπως είναι φυσικό, αναζητάει εξηγήσεις και εκδίκηση. Και κάπου εκεί μπλέκουν τα πράγματα. Άσε που ερωτεύεται κιόλας μια δροσερή κοπέλα. Και στο τέλος όλη η αλήθεια αποκαλύπτεται. Καμία κάθαρση, όμως. Α, ναι, είναι κάπου και ένα χταπόδι! Όλα αυτά και πολλά ακόμη, ενορχηστρωμένα αριστουργηματικά από τον Τσαν-Γουκ Παρκ σε μία από τις σπουδαίες ταινίες που μας χάρισαν τα 00’s. Αναμένουμε σύντομα και το αμερικάνικο remake από το Σπάικ Λι (γιατί;).

Η ΠΗΓΗ: «Old Boy» (1996). Το πετυχημένο και βραβευμένο manga των Γκάρον Τσουτζίγια και Νομπουάκι Μινεγκίσι, με πυκνή πλοκή και μεγάλες δόσεις παράνοιας, σε οκτώ volumes.

1

GHOST WORLD (2001)

ΤΟΥ ΤΕΡΙ ΖΟΥΑΪΓΚΟΦ


Η ΤΑΙΝΙΑ: Πώς είναι να αλλάζεις από έφηβος σε ενήλικος στο μικρόκοσμο ενός ανώνυμου αμερικάνικου προαστίου, όπου όλα μένουν ίδια; Οι Ίνιντ και Ρεμπέκα, φίλες από μικρές, ζούνε, βαριούνται και κυκλοφορούν σε αυτή την ανώνυμη πόλη, ακολουθούν ηλικιωμένα ζευγάρια σατανιστών, κάνουν φάρσες σε μοναχικούς μεσήλικες αλλά, πάνω απ’ όλα, ασφυκτιούν. Αυτά και άλλα πολλά καταγράφει με ακρίβεια και πιστότητα στο graphic novel, ο Ζουάιγκοφ με τη βοήθεια των Θόρα Μπερτς και Σκάρλετ Τζοχάνσον, ιδανικών στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Και μπλέκει και μια από καιρό κατηργημένη λεωφορειακή γραμμή. Και το θαυμάσιο μουσικό θέμα του Ντέιβιντ Κιτέι.

Η ΠΗΓΗ: «Ghost World» (1997). Όταν δεν εικονογραφεί για το New Yorker και άλλα έντυπα, ο Νταν Κλόουζ δημιουργεί μερικά από τα σημαντικότερα comics της ανεξάρτητης αμερικάνικης σκηνής. Δεν είναι τυχαίο πως το graphic novel τού «Ghost World» (σε επτά συνέχειες, που δημοσιεύτηκαν στην περίοδο 1993 – 1997, πριν κυκλοφορήσει ως ένα comic book) ήταν ένα από τα πρώτα τού είδους που βρήκαν θέση στις προθήκες κανονικών βιβλιοπωλείων.