FreeCinema

Follow us

X-MEN: Ο ΜΑΥΡΟΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ (2019)

(DARK PHOENIX)

  • ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια Φαντασίας
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σάιμον Κίνμπεργκ
  • ΚΑΣΤ: Τζέιμς ΜακΑβόι, Μάικλ Φασμπέντερ, Τζένιφερ Λόρενς, Νίκολας Χολτ, Σόφι Τέρνερ, Τάι Σέρινταν, Αλεξάντρα Σιπ, Έβαν Πίτερς, Κόντι Σμιτ-ΜακΦι, Τζέσικα Τσάστεϊν
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 113'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Έχοντας απορροφήσει μία ισχυρή δόση κοσμικής ενέργειας στο σώμα της, η Τζιν Γκρέι μεταλλάσσεται σταδιακά σε επικίνδυνη για το ανθρώπινο είδος υπερδύναμη, ενώ στο κατόπι της βρίσκεται shapeshifting εξωγήινη φυλή που… μάντεψε τι θέλει να αποκτήσει!

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε να πω μόλις άρχισαν να εμφανίζονται τα end credits του «Μαύρου Φοίνικα» ήταν ένα διόλου διστακτικό… «τι μαλακίες καθόμαστε και βλέπουμε;». Αφορμή, τα τρία πρώτα επεισόδια της mini σειράς του HBO «Chernobyl», τα οποία είχα παρακολουθήσει συγκλονισμένος το προηγούμενο βράδυ. Ποιότητα και τόλμη σε βαθμούς μεγατόνων, απέναντι σε ένα ολοκληρωτικά στείρο σινεμά που ανακυκλώνει κομιξάδικη υπερ-ηρωική μπουρδολογία άνευ ίχνους περιεχομένου, με σεναριακή βάση για… σκληρά ναρκωτικά. Να γιατί η τηλεόραση κερδίζει διαρκώς έδαφος στις ΗΠΑ σήμερα. Όταν το πρώτο σου μέλημα δεν είναι το εμπόριο και η εκμετάλλευση του κάθε franchise, τότε η βιομηχανία του θεάματος μπορεί (ακόμη) να σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Με άλλα λόγια, η θέαση τούτου του πραγματικά αχρείαστου sequel της φιλμικής σειράς των «XMen» στο μυαλό φάνταζε με κανονική διαρροή πυρηνικών αποβλήτων. Όχι τόσο θανάσιμων όσο του… «Απόκαλιψ» (2016), αλλά εντυπωσιακά πιο πληκτικών!

Παραγωγός και σεναριογράφος διαφόρων τίτλων του συγκεκριμένου genre, ο Σάιμον Κίνμπεργκ κάνει εδώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, αναλαμβάνοντας ρόλο «αυτόματου πιλότου» δίχως ίχνος καλλιτεχνικής ταυτότητας, για να διεκπεραιώσει ένα υποτυπώδες σενάριο που επικεντρώνει στην ταραγμένη ψυχοσύνθεση της νεαρής Τζιν Γκρέι των αρχών της δεκαετίας του ’90, η οποία παραδόθηκε στην ομώνυμη Ακαδημία μεταλλαγμένων από τον πατέρα της, κατόπιν τροχαίου που κόστισε τη ζωή της μητέρας της στα μέσα του ’70. Ανίκανος να μεγαλώσει ένα «τέρας», ο κύριος Γκρέι χάθηκε από προσώπου γης, αφήνοντας τον καθηγητή Xavier να γίνει ο «κηδεμόνας» της μικρής Τζιν, η οποία ξεπέρασε το τραύμα εκείνης της εμπειρίας μπλοκάροντας αναμνήσεις και συναισθήματα εντός «τείχους» ασφαλείας με… ημερομηνία λήξης. Ο Xavier δεν (θα) μπορούσε να έχει προβλέψει τις εσωτερικές διεργασίες και μεταλλάξεις που θα προκαλέσει μέσα στην έφηβη πια Γκρέι η απορρόφηση μιας μυστηριώδους ηλιακής ενέργειας (μην το ψάχνεις…), που μοιάζει να ανεβάζει το «volume» στο κορμί και τις ικανότητές της πέρα από κάθε φαντασία. Αυτή την ενέργεια φαίνεται να αναζητά μία φυλή εξωγήινων που εμφανίζεται στον πλανήτη μας με (όπως συνήθως) κακές προθέσεις, έστω κι αν ο αρχηγός τους έχει τη σχετικά θελκτική μορφή της Τζέσικα Τσάστεϊν.

Η εξέλιξη της ιστορίας αποτελεί ένα ανέκδοτο της «girl power» λογικής «της μοδός»… από την ανάποδη (η Raven της Τζένιφερ Λόρενς, μάλιστα, διατείνεται πως η ομάδα των μελών της Ακαδημίας θα έπρεπε να μετονομαζόταν σε «X-Women», διότι πάντοτε οι γυναίκες σώζουν την – όποια – κατάσταση), με το παράδειγμα της Τζιν Γκρέι να εκτροχιάζεται τόσο ώστε να απειλεί τους πάντες γύρω της, σε χειρότερο βαθμό και από την απειλή των εξωγήινων κακών. Xavier και Magneto βάζουν στην άκρη νευράκια και αντιπαλότητες από προηγούμενα φιλμ, με τον «Μαύρο Φοίνικα» να επιφυλάσσει μέχρι και «δραματική» απώλεια ενός από τους ήρωες του franchise (την ταυτότητα του οποίου μπορείς να υποψιαστείς από το πόσο βαριεστημένα παίζει πια εδώ…), ώσπου να φτάσουμε στο προφανές τουρλουμπούκι κορύφωσης με σεκάνς δράσης… ξανά μανά.

Σαν μία «ακυβέρνητη» ταινία που δεν είχε λόγο ύπαρξης, χωρίς να γνωρίζει ακόμη και τι μέλλον επιφυλάσσει για τους «X-Men» η καινούργια μαμά εταιρεία τους, η Disney, ο «Μαύρος Φοίνικας» τελειώνει δίχως «κρυμμένη» σκηνή μετά τους τίτλους τέλους (μην περιμένεις κι άδικα…), σαν ένα επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς που δεν κατάλαβες αν θα έχει συνέχεια και την επόμενη εβδομάδα ή θα κοπεί απότομα από τους παραγωγούς της. Υπήρξε για μερικά επιπλέον εκατομμύρια δολάρια από τα κινηματογραφικά ταμεία. Και για να μπει σε μία λίστα προσεχούς πλατφόρμας streaming για το home entertainment. Skip στον επόμενο τίτλο…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Όχι η τεράστια φλόμπα (sic) που ήταν το «Απόκαλιψ», αλλά ούτε και κάτι το απαραίτητα αξιομνημόνευτο για την ιστορία του franchise των «X-Men», ο «Μαύρος Φοίνικας» είναι ένας πονοκέφαλος μη έμπνευσης που περνάει με το που τελειώνει και βγαίνεις από την αίθουσα, δίχως να θυμάσαι τι και γιατί ακριβώς το είδες. Οι fans του genre θα πουν ένα τυπικό «εντάξει, καλό ήταν» απλά γιατί όλα τα φιλμ αυτής της κατηγορίας (πρέπει να) τους αρέσουν, διαφορετικά κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «ιερόσυλοι». Μέχρι να βγει ο επόμενος «Spider-Man» και τούτο εδώ να ξεχαστεί εντελώς…


MORE REVIEWS

ΟΜΑΔΑ ΚΡΟΥΣΗΣ: SHADOW FORCE

Πρώην μέλη ομάδας ειδικών δυνάμεων που κάποτε ερωτεύτηκαν, εκείνη έμεινε έγκυος και… «εξαφανίστηκαν» με πλαστές ταυτότητες για να ζήσουν σαν οικογένεια, εντοπίζονται από το παλιό αφεντικό τους, που τους επικηρύσσει εκδικητικά.

THE UGLY STEPSISTER

Η ασχημούλα Ελβίρα ονειρεύεται να παντρευτεί τον ποιητή πρίγκιπα του γειτονικού και παραμυθένιου πύργου, αλλά πρώτα πρέπει… να βγάλει τα σιδεράκια, να χάσει κιλά, να σουλουπώσει τη μύτη της και ν’ αποκτήσει βλεφαρίδες (τουλάχιστον)! Ο δρόμος προς την ομορφιά δεν (θα) είναι ανώδυνος…

Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Εξαιτίας παρεξήγησης, νεαρός καθηγητής κατηγορείται για παρενόχληση. Καθώς η φαινομενικά αστήριχτη καταγγελία της μαθήτριάς του παίρνει μορφή χιονοστιβάδας, συνειδητοποιεί πως σταδιακά βυθίζεται σ’ έναν φαύλο κύκλο κατηγοριών, από τον οποίο μοιάζει αδύνατον να ξεφύγει.

Η ΑΡΚΟΥΔΟΣΥΜΜΟΡΙΑ: ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Ο Βικ, ένας πρώην ευτυχισμένος ξυλοκόπος και νυν βαριεστημένος υπάλληλος γραφείου, αρχίζει να ταξιδεύει στον χωροχρόνο, μήπως και μπορέσει να διορθώσει τα λάθη που τον έκαναν: από τη μία να χάσει το χαρωπό νόημα της ζωής και από την άλλη να τον απομακρύνουν από τους αρκούδους φίλους του, Μπράιαρ και Μπραμπλ.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Μασσαλία, 1990. Ο Νουρ, μετανάστης από το Μαρόκο, βρίσκεται εδώ, χωρίς άδεια παραμονής, αλλά με καλή παρέα. Μία έφοδος αστυνομικών ανατρέπει τη ζωή του. Η αλληλεγγύη θα έρθει από τον Σερζ, αρχηγό της Αστυνομίας, ο οποίος όχι μόνο θα κάψει το διαβατήριο του Νουρ για να μην τον απελάσουν, αλλά θα τον φιλοξενήσει στο σπίτι του, όπου ζει με τη σύζυγο και το παιδί τους. Μαζί θα φροντίσουν να βρουν στον Νουρ ένα δωμάτιο πάνω από drag show club στο οποίο συχνάζουν, καθώς ο Σερζ έχει και άλλες σεξουαλικές εμπειρίες, εντελώς ανοιχτά.