FreeCinema

Follow us

ΚΛΕΙΔΩΣΕΣ; (2008)

(THE STRANGERS)

  • ΕΙΔΟΣ: Τρόμου
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπράιαν Μπερτίνο
  • ΚΑΣΤ: Σκοτ Σπίντμαν, Λιβ Τάιλερ, Τζέμα Γουόρντ, Κιπ Γουίκς, Λόρα Μαργκόλις, Γκλεν Χάουερτον
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 86'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Τρεις άγνωστοι ασκούν ψυχολογική βία σε ζευγάρι που διανυκτερεύει σε απομονωμένο εξοχικό. Κι ύστερα βγάζουν τα μαχαίρια…

Σαν ένα unofficial remake του γαλλορουμάνικου «Εκείνοι» (2006), τούτο το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μπράιαν Μπερτίνο όχι μόνο φωνάζει «Κλεψιά!» και «Χασάπη, κλισέ!», αλλά και αποτελεί λαμπερό παράδειγμα της πιο ανούσιας πορνογραφίας στη βία, κρούσμα που μαστίζει όλο και περισσότερο το horror genre τα τελευταία χρόνια. Δίχως την παραμικρή αιτιολόγηση στο σενάριο (όσο και να σπας το κεφάλι σου, δεν πρόκειται να καταλάβεις τι πήγε στραβά και το ζευγάρι των Λιβ Τάιλερ – Σκοτ Σπίντμαν βιώνει αυτή την κρίση), γεμάτο στερεότυπα για την μη επικοινωνία με τον «έξω κόσμο» (το κινητό δεν έχει φορτισμένη μπαταρία ή σήμα, το σταθερό το κόβουν οι κακοί και τα λοιπά… χασμουρητά), τόσο ύποπτα όμοιο με το «Παράξενα Παιχνίδια» (στο σαδισμό, αλλά όχι και στο αλληγορικό σχόλιο) ή το «Vacancy» (χωρίς το snuff στοιχείο, έστω), δεν ξετυλίγει στο ελάχιστο ένα story που να αξιοποιεί τα 86 λεπτά κακουχίας του θεατή, ο οποίος διαισθάνεται από την αρχή το τέλος των πρωταγωνιστών, αλλά το… γοργόν δε θα σου κάνει τη χάρη εδώ!

Όση καλή διάθεση μπορεί να επιδείξει κανείς για μερικά λειτουργικά «μπου» ή τη δημιουργία σασπένς δωματίου, το αιματοβαμμένο φινάλε κατακρεουργεί την αντοχή στη συνείδησή σου, με μια απανθρωπιά εκφοβισμού προς τα άγρια ένστικτα του σημερινού πολίτη, που τα βράδια μπορεί να φορέσει μια μάσκα και να ξεχυθεί στην εξοχή σφάζοντας. Εντάξει, θα μένουμε στην πόλη και θα κλειδώνουμε καλύτερα, μας πείσατε. Για να μη σχολιάσω και τη σεναριακή «ταφόπλακα» θρησκευτικής νύξης περί αμαρτίας…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το άνωθεν κείμενο είναι η κριτική που έγραψα για το φιλμ το 2008, όταν αυτό διανεμήθηκε για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους. Αν και λατρεύω το είδος, εδώ μιλάμε για ένα αδικαιολόγητα κακό σε περιεχόμενο και μηνύματα έργο, το οποίο γνώρισε κι ένα επίσης κάκιστο sequel το 2018. Τέτοιες ταινίες δίνουν πραγματικά κακό όνομα στο σινεμά τρόμου.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.