FreeCinema

Follow us

ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΑΥΤΟ (1959)

(SOME LIKE IT HOT)

  • ΕΙΔΟΣ: Κωμωδία
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπίλι Γουάιλντερ
  • ΚΑΣΤ: Τόνι Κέρτις, Τζακ Λέμον, Μέριλιν Μονρόου, Τζορτζ Ραφτ, Τζο Ε. Μπράουν, Τζόαν Σάουλι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 121'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: SUMMER CLASSICS

Δύο μουσικοί που γίνονται μάρτυρες σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών της Μαφίας, υποχρεώνονται να μεταμφιεστούν σε γυναίκες ώστε να μπουν σε περιοδεύουσα θηλυκή μπάντα της jazz και να φυγαδευτούν. Η τραγουδίστρια και μεγάλη φίρμα της τελευταίας θα γίνει το μήλο της Έριδος που θα τους βάλει σε ανταγωνιστικούς μπελάδες, με κίνδυνο ν’ αποκαλυφθούν οι ταυτότητές τους.

Το 2018, είχα στήσει ένα μικρό αφιέρωμα προβολών με (τον ειρωνικό) τίτλο «Walk Like a Man», με κωμωδίες που σχετίζονταν «με ζητήματα αλλαγής… γκαρνταρόμπας, όχι απαραίτητα και φύλου»! Φυσικά, είχα συμπεριλάβει και το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» του Μπίλι Γουάιλντερ. Στο συνοδευτικό κείμενο της εκδήλωσης, είχα γράψει πως οι ήρωες των ταινιών του προγράμματος «δεν έχουν ομοφυλοφιλικές τάσεις, αλλά θα βιώσουν κανονικότατα την εμπειρία του να είσαι… το αντίθετο φύλο και θα πάρουν μερικά καλά μαθήματα για τους ρόλους που υποχρεωνόμαστε να ακολουθούμε στις πολιτισμένες (;) κοινωνίες μας. Ρόλους που υπαγορεύουν το καθετί, από τον τρόπο που ντυνόμαστε μέχρι και τη σεξουαλικότητά μας. Έχουν νόημα όλα αυτά, πραγματικά; Τα τακούνια που φοράς ορίζουν τον τρόπο που περπατάς; Η κωμωδία δίνει τις καλύτερες απαντήσεις ακόμη και στα πιο τολμηρά κοινωνικά θέματα και, αν κάποιος διαφωνεί με τα συμπεράσματα, το αξεπέραστο punchline από το ‘Μερικοί το Προτιμούν Καυτό’ θα συνεχίσει να αποστομώνει τους πάντες. Γιατί, όντως, ‘κανείς δεν είναι τέλειος’…».

Σήμερα, κάθε φιλμ που θίγει αντίστοιχα συμπεριφορικά ζητήματα με αποδέκτες άνδρες και γυναίκες, πρέπει να φέρει και μια συγκεκριμένη «ταμπέλα», να εξυπηρετεί μια κάποια «agenda», για να «τα πει» με τρόπο «ορθό» στην κοινωνία. Το 1959, όμως, δεν υπήρχε λόγος να κάνει «πολιτική» μια τέτοια ταινία. Αρκούσε που ένα χολιγουντιανό studio έπαιρνε δύο stars σαν τον Τόνι Κέρτις και τον Τζακ Λέμον και τους φορούσε φορέματα! Διακωμωδούσε, μεν, αλλά είχε τα… balls να τοποθετηθεί πιο ουσιαστικά από ποτέ στο πως δεν πρέπει να «γκετοποιούμε» την ταυτότητα του φύλου, του σεξ ή… όπως διάολο θέλετε να το αποκαλέσουμε, πλέον! Μπορούμε να μιλάμε όσες ώρες, μέρες, εβδομάδες, μήνες και χρόνια για τη στάση της κοινωνίας απέναντι σε όλα τα σχετικά «taboo» της σεξουαλικότητας, μπορούμε να κάνουμε υγιή διάλογο ή να τσακωθούμε και να ‘ρθουμε στα χέρια. Δεν θα έχουμε καταφέρει, όμως, να πούμε κάτι πιο αληθινό και τίμιο από εκείνη την αναθεματισμένη τελευταία ατάκα του Λέμον!

Αξίζει τον κόπο να ιδωθεί το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» υπό ένα πρίσμα… απλοποίησης των πραγμάτων, έξω από «φίλτρα» χαιρέκακων διαξιφισμών αντίπαλων πλευρών (από τα σημερινά social media, για παράδειγμα). Ο Τζο και ο Τζέρι ήθελαν μονάχα να ζήσουν. Και ο τρανσβεστισμός ήταν η μόνη τους λύση. Εξήντα τρία χρόνια αργότερα (!), κανείς δεν ψέγει τον Γουάιλντερ για υποβιβασμό και εκλαΐκευση του θέματος, για γελοιοποίηση κοινωνικών ομάδων, για λανθασμένα μηνύματα. Πάνω απ’ όλα, μένει μία από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, εμπλουτισμένη από υπέροχες σεκάνς σωματικού χιούμορ, ερμηνείες εξαιρετικού timing για το συγκεκριμένο είδος, διαλόγους ζουμερούς σε αστεϊσμούς, τα πάντα αγέραστα κι ακλόνητα στο πέρασμα του χρόνου. Μπορεί, όντως, κανείς σε τούτη τη ζωή να είναι τέλειος. Τούτο το φιλμ, όμως, είναι. Και θα είναι, όσο και ν’ αλλάξουν μυαλά ή «διαστρεβλωθούν» οι καιροί μας…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το θέμα του cross dressing και η τεράστια επιτυχία του φιλμ γκρέμισαν τα taboo της λογοκρισίας της εποχής και του Κώδικα Χέιζ. Το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» προτάθηκε για έξι βραβεία Όσκαρ (κέρδισε μονάχα για τα καλύτερα κοστούμια σε ασπρόμαυρη ταινία!), το 1960. Το American Film Institute το τοποθετεί στην κορυφή των κινηματογραφικών κωμωδιών… ever! Και ο θρύλος παραμένει αναλλοίωτος, ακόμα και στο άκουσμα του τίτλου του (και μόνο!). Χωρίς να μην αξίζει αναφοράς η παρουσία της Μέριλιν Μονρόου (με την απροκάλυπτη… επιδειξιομανία του μπούστου της), τα απόλυτα κλασικά τραγούδια που ερμηνεύει (από τη θύελλα ζωντάνιας του «Runnin’ Wild» μέχρι το λιώμα στην πίκρα «I’m Thru with Love») και ο ανατρεπτικός πανηδονισμός του Τζο Ε. Μπράουν.


MORE REVIEWS

JURASSIC WORLD: ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Στο πέρασμα των χρόνων οι δεινόσαυροι έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται από τα περισσότερα μέρη του πλανήτη, καθώς οι περιβαλλοντολογικές συνθήκες του σήμερα δεν ευνοούν την ύπαρξή τους. Εξαίρεση αποτελεί ο Ισημερινός, όπου σε συνθήκες απόλυτης καραντίνας διασώζονται αρκετά είδη, σε εκτάσεις στις οποίες απαγορεύεται να πλησιάσει άνθρωπος. Φυσικά, μία αποστολή φαρμακευτικού κολοσσού θα αγνοήσει αυτά τα μέτρα…

MATADOR

Ο Άνχελ, ένας μαθητευόμενος νεαρός ταυρομάχος που υποφέρει από ιλίγγους, έχει μία απρόσμενη σεξουαλική εμπειρία με τη Μαρία και αρχίζει να ομολογεί φόνους που… δεν διέπραξε! Παράλληλα, η Μαρία είναι μία γοητευτική δολοφόνος που εντοπίζει την ηδονή στον θάνατο, ενώ για τον Ντιέγκο, έναν πρώην ταυρομάχο, ο πόθος και ο θάνατος χορεύουν στην ίδια αρένα…

Ο ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ

Κλασάτος ψυχίατρος κατορθώνει ν’ απαλλαγεί από αυτοκτονικό, ενοχλητικό πελάτη του, πείθοντάς τον πως το γιατρικό στην περίπτωσή του είναι η αναζήτηση του αληθινού έρωτα. Εκείνος ακολουθεί τη συμβουλή του, αλλά έναν χρόνο αργότερα εμφανίζεται στην πολυτελή του έπαυλη ως… μελλοντικός γαμπρός του!

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΚΟΥΝΤΑ

Ο Μαρακούντα, ο όχι και τόσο έξυπνος γιος αρχηγού προϊστορικής φυλής, φεύγει από τον καταυλισμό του για ν’ αποδείξει πως μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του. Το συναπάντημά του με… εξωγήινο πτηνό που διαθέτει μαγικές ικανότητες, δίνει στην περιπέτειά του μια τροπή που ουδόλως φανταζόταν.

ΤΟ 47

Φτωχικές οικογένειες από αγροτικές περιοχές της Ισπανίας, που από τα μεταπολεμικά χρόνια εγκαταστάθηκαν στα περίχωρα της Βαρκελώνης αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τα λιγοστά μέσα που διαθέτουν. Όταν, όμως, το κράτος κωφεύει στις δίκαιες αιτιάσεις τους, τότε χρειάζονται δραστικά μέτρα. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.