FreeCinema

Follow us

Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ (1967)

(LE SAMOURAÏ)

  • ΕΙΔΟΣ: Νουάρ Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ζαν-Πιερ Μελβίλ
  • ΚΑΣΤ: Αλέν Ντελόν, Φρανσουά Περιέ, Ναταλί Ντελόν, Κατί Ροζιέ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 101'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: SEVEN FILMS

Πληρωμένος hitman συλλαμβάνεται από την αστυνομία και περνά από ανάκριση για να πιστοποιηθεί το άλλοθί του τη νύχτα του τελευταίου του συμβολαίου. Βγαίνοντας ξημερώματα από το Τμήμα, συνειδητοποιεί πως οι (άγνωστοι) εργοδότες του θέλουν να τον ξεπαστρέψουν.

«Είναι η τελευταία φορά που το κάνω αυτό», λέει ο άνθρωπος ο οποίος αλλάζει πάντοτε τις πινακίδες στα κλεμμένα αμάξια που του πηγαίνει ο Ζεφ Κοστελό, λίγο πριν του παραδώσει και το απαραίτητο περίστροφο για την προστασία του ή τις ανάγκες εκτέλεσης (#diplhs) ενός επόμενου συμβολαίου. Δεν χρειάζεται να «αποκωδικοποιήσουμε» την ατάκα, που ακούγεται στο τελευταίο μέρος του φιλμ. Από τα opening credits, παρατηρώντας το μουντό και μοναχικό διαμέρισμα αυτού του «Δολοφόνου με το Αγγελικό Πρόσωπο», αντιλαμβανόμαστε τον ελεγειακό τόνο της ταινίας, σαν μια διαθήκη του Ζαν-Πιερ Μελβίλ για το genre του φιλμ νουάρ που τόσο πολύ αγάπησε, εγκλιματίζοντας και (μερικώς) εκσυγχρονίζοντας την παράδοση των αμερικανικών γκανγκστερικών παραγωγών σε έναν ευρωπαϊκών προδιαγραφών, πιο… zen ρυθμό αφήγησης και cool τόνων.

Για τα πρώτα σχεδόν δέκα λεπτά του φιλμ δεν ακούγεται λέξη. Τα πρώτα πλάνα λες και έχουν τσακωθεί με την τετραχρωμία. Ο Κοστελό εξέρχεται του διαμερίσματος όπου αποσύρεται για να απομονωθεί από τον κόσμο (σαν γνήσιος ερημίτης, δίχως διαπροσωπικές σχέσεις), επιβεβαιώνει το άλλοθι με την κοπέλα που μάλλον τον αγαπά, μπαίνει σε ένα πολυσύχναστο παριζιάνικο nightclub χωρίς ενδοιασμούς για την ύποπτη εμφάνισή του (μια κλασική καμπαρντίνα κι ένα καπέλο που ελάχιστα κρύβει το πρόσωπό του), σκοτώνει τον ιδιοκτήτη του, φεύγει με ψυχραιμία από την κεντρική είσοδο του μαγαζιού, πετάει το όπλο του στο ποτάμι και μπαίνει στο καρέ ενός τραπεζιού χαρτοπαικτών, περιμένοντας το χτύπημα της πόρτας από τους αστυνομικούς.

Τα πάντα στο φιλμ ταιριάζουν με τη μεθοδολογία του ήρωα, το ανέκφραστα ψυχρό πρόσωπό του, κινήσεις που βασίζονται περισσότερο στο ένστικτο της στιγμής, στην ανατροπή του όποιου σχεδίου και την ταχύτητα πραγμάτωσης ενός επιτόπιου «plan b» με σκοπό την επιβίωση. Ο Κοστελό μοιάζει με ένα κυνηγημένο ζώο στη ζούγκλα, που γνωρίζει πολύ καλά το territory του και έχει το πάνω χέρι έναντι των «κυνηγών» του, όσους αστυνομικούς κι αν βάλουν στο κατόπι του. Η «δουλειά» έχει γίνει, όμως η αμοιβή συνοδεύεται από απόπειρα δολοφονίας και πλέον η εκδίκηση είναι η προτεραιότητά του.

Σχεδόν βασανιστικά αργό σε ρυθμούς, το «Le Samouraï» δεν κρύβει εξαρχής τον μοιρολατρικό χαρακτήρα του, εμπνέοντας μια αμέτρητη λίστα σκηνοθετών του σύγχρονου σινεμά παγκοσμίως, από τον Σκορσέζε και τον Ρεφν, μέχρι τον Καουρισμάκι και τον Τζάρμους ή και τους Ασιάτες Κιτάνο και Γου που σίγουρα βρήκαν στοιχεία ταύτισης με τη δική τους κουλτούρα (όχι μονάχα εξαιτίας του original τίτλου). Χωρίς να νοιάζεται για το πώς θα «κόψει» τα πλάνα του και δίχως το άγχος του μοντάζ, ο Μελβίλ μεγαλουργεί στη σεκάνς της παρακολούθησης από σταθμό σε σταθμό του metro, διδάσκοντας ένα αβίαστο flow αντι-κλιμάκωσης του σασπένς, άψογα ταιριαστό με την ερμηνεία του Αλέν Ντελόν, που σε ηλικία μόλις 32 ετών έχει πλήρη συναίσθηση του σκληρού (αν και γοητευτικού) παρουσιαστικού του και ναρκισσεύεται με θράσος μπροστά από τον φακό. Σαν να ήταν η τελευταία του φορά…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Crime δράμα στην παράδοση της γαλλικής «μετεξέλιξης» του φιλμ νουάρ, προπομπός των σύγχρονων νεο-νουάρ, με πένθιμους τόνους που προκαταβάλλουν ήδη από τα opening credits για ένα δυσάρεστο φινάλε. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Μελβίλ (όχι όμως και το σημαντικότερο) που άφησαν το στίγμα τους στο παγκόσμιο σινεμά, διατηρεί στο ακέραιο τη φήμη του, αν και ενδέχεται να φανεί υπερβολικά αργόσυρτο σε μερίδα κοινού που δεν έχει προηγούμενη επαφή με το είδος και την περίοδο.


MORE REVIEWS

ΜΠΑΣΤΑΡΔΑ

Δέκα νεαρά παιδιά το σκάνε από τα σπίτια τους και δίχως καμία επικοινωνία με γονείς ή τον έξω κόσμο, περνούν μερικές ανέμελες μέρες σε μια απομονωμένη εξοχική κατοικία. Πόσο θ’ αντέξουν μεταξύ τους αυτή την «ουτοπική» φυγή και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος να εντοπιστούν τα ίχνη τους από τους ενήλικες;

ΣΤΑ ΑΚΡΑ

Στη Μαδρίτη του σήμερα, μια σειρά από παράλληλες ιστορίες καθημερινών ανθρώπων συναντιούνται υπό τη φρικτή συνθήκη των εξώσεων από κατοικίες οι οποίες βγαίνουν σε πλειστηριασμούς.

Ο ΑΘΩΟΣ

Ιταλός αριστοκράτης του 19ου αιώνα με ζωή χλιδής, γυναίκα και ερωμένη, κλονίζεται όταν συνειδητοποιεί πως η σύζυγός του διαθέτει εραστή. Μία εγκυμοσύνη θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα πράγματα για όλους.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ

Μεσίτης παρουσιάζει σε παντρεμένο ζευγάρι - πιθανούς αγοραστές το υπόγειο «μυστικό» μιας ονειρεμένης κατοικίας στα προάστεια: έναν αγωγό που τους δίνει πρόσβαση σε κάτι το οποίο μπορεί ν’ αλλάξει ριζικά τη ζωή τους και καταλήγει… ξανά στο ίδιο σπίτι! Αλλά έχοντας κάνει κι ένα άλμα δώδεκα ωρών μπροστά στο χρόνο!

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΟΜΠΡΟΜΑΤ

Ο Ματιέ, ένας σαρανταπεντάρης επικεφαλής της Alliance Française, βρίσκεται με μετάθεση στο παγωμένο Ιρκούτσκ της Σιβηρίας, υπεύθυνος για τη διάδοση του γαλλικού πολιτισμού και τη σύσφιξη σχέσεων μεταξύ των χωρών Γαλλίας και Ρωσίας. Μετά από μία παράσταση μπαλέτου με ομοερωτικά στοιχεία, την οποία διοργανώνει, αλλά και τη γνωριμία του με μια Ρωσίδα, οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας τον έχουν στο στόχαστρο και σύντομα βρίσκεται κατηγορούμενος για παιδική πορνογραφία.