FreeCinema

Follow us

SAW: LEGACY (2017)

(JIGSAW)

  • ΕΙΔΟΣ: Θρίλερ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μάικλ Σπίεριγκ, Πίτερ Σπίεριγκ
  • ΚΑΣΤ: Ματ Πάσμορ, Κάλουμ Κιθ Ρένι, Κλε Μπένετ, Χάνα Έμιλι Άντερσον, Τόμπιν Μπελ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 92'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER

Δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του Jigsaw, πτώματα που θυμίζουν τις μεθόδους του αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους, το ένα πίσω από το άλλο. Μήπως ο «παιχνιδιάρης» σαδιστής δολοφόνος δεν έχει τελικά πεθάνει ή κάποιος θαυμαστής του τον αντιγράφει;

Έχει δυσεπίλυτα προβλήματα να αντιμετωπίσει τούτη η προσπάθεια αναγέννησης του franchise των ταινιών «Saw», που εμφανίζεται επτά χρόνια μετά την τελευταία της σειράς. Δεν είναι μόνον ότι το «Saw 3D» (το 3D τούς μάρανε…) έφερε τον συνοδευτικό τίτλο «Final Chapter», επιδεικνύοντας μια σαφή πρόθεση να ρίξει οριστικούς τίτλους τέλους στα κόλπα του Jigsaw, αλλά ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι ο κινούμενος σε ύφος vigilante βασανιστής – δολοφόνος και σήμα κατατεθέν της «Saw» μυθολογίας είχε ήδη αποδημήσει εις Κύριον για τις ανάγκες του τρίτου φιλμ του franchise, με την εμφάνισή του στα… τέσσερα επόμενα να γίνεται με τη μορφή flashback.

Εάν το πρώτο πρόβλημα, που περισσότερο έχει να κάνει με την ηθική του πράγματος, ξεπερνιέται πανεύκολα χάρη στη γοητεία του χρήματος που πάντα μετράει στο Χόλιγουντ πιο πολύ απ’ όλα τα… τελευταία κεφάλαια του κόσμου, το δεύτερο οδηγεί σε ένα είδος αφήγησης που κατά τους εμπνευστές του φαντάζομαι πως θα αποκαλείται «twist». Το ορθόν, όμως, είναι να χαρακτηριστεί… κλεψιά, στα όρια της κουτοπονηριάς. Η διήγηση της παρακαταθήκης του Jigsaw με flashback έχει εξαντληθεί προφανώς, οπότε επιστρατεύεται ένα «κόλπο» που αν γίνει μόδα, τότε έχουμε να δούμε πολλές ομορφιές από το genre στο μέλλον, πόσω μάλλον όταν αυτό δεν φημίζεται για την αυτοσυγκράτηση που επιδεικνύει.

Πέραν όλων αυτών, το reboot τούτο είναι μακράν το λιγότερο βίαιο από οποιοδήποτε άλλο φιλμ της σειράς! Καθώς οι ντετέκτιβ που αναλαμβάνουν την εξιχνίαση της υπόθεσης των ακρωτηριασμένων πτωμάτων που διασκορπούνται από τον άγνωστο δολοφόνο σε διάφορα σημεία της πόλης και προσπαθούν να ανακαλύψουν το παραμικρό στοιχείο που θα τους δώσει μια ιδέα, έστω προς ποια κατεύθυνση πρέπει να στρέψουν την έρευνά τους, θαρρεί κανείς πως αυτό που παρακολουθεί είναι ένα επεισόδιο του… τηλεοπτικού franchise «CSI», που κατά έναν παράδοξο τρόπο ενώθηκε με αυτό του κινηματογραφικού «Saw». Ασφαλώς και υπάρχουν τα γνωστά βασανιστήρια στα οποία αρέσκεται ο Jigsaw, προσπαθώντας να πετύχει έναν άτυπο εξαγνισμό των θυμάτων του μέσω των ομολογιών τους για τις αμαρτίες τού παρελθόντος τους, τα οποία λαμβάνουν χώρα εντός απομονωμένου αχυρώνα. Εκεί έχει στήσει το νέο του «πάρκο διασκέδασης», τα… παιχνίδια του οποίου όμως δεν μπορούμε να πούμε πως σκίζουν από πρωτοτυπία (εκτός ίσως από το ευφάνταστο σιλό σιτηρών), ενώ κάποια από τα εγκλήματα που ομολογούνται από τους μελλοθάνατους φυλακισμένους, μπορούν να σκορπίσουν συγκαταβατικά χαμόγελα, τόσο λόγω ελαφρότητας όσο και από το μέγεθος της «σύμπτωσης» εξαιτίας της οποίας βρέθηκαν να έχουν υποπέσει στην αντίληψη του «δικαστή» και τιμωρού Jigsaw.

Σε ένα γενικότερο σχόλιο για τον κεντρικό ήρωα του franchise, Τζον Κρέιμερ, το… καλλιτεχνικό όνομα του οποίου κοσμεί τον τίτλο της νέας του περιπέτειας (που, σε ένα ακόμα παράδοξο, η ελληνική διανομή αποφάσισε να μην κρατήσει αυτούσιο, βαφτίζοντας εκ νέου το φιλμ με διαφορετικό – και ξανά αγγλόφωνο – τίτλο!), είναι απορίας άξιον το πώς ένας άνθρωπος με τόσο έντονα ανεπτυγμένους ηθικούς κώδικες έχει ως μοναδικό μέσο επιβολής τα άγρια, σαδιστικά βασανιστήρια. Για να μην πιάσουμε το γεγονός ότι όλα αυτά που έχουν συμβεί στη ζωή του (καρκίνος, απώλεια αγέννητου παιδιού και πολλά άλλα εξίσου δραματικά) περισσότερο θα ταίριαζαν σε μελό της… Κλακ Φιλμς παρά σε άγριο δολοφόνο χολιγουντιανού θρίλερ.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ήταν πρωτότυπο και σχετικά ανανεωτικό το πρώτο «Saw» (2004), συνδυάζοντας πολύ αίμα και αστυνομικό μυστήριο. Από τη στιγμή, όμως, που έχουμε φτάσει πλέον να μιλάμε αισίως για την όγδοη ταινία της σειράς, καταλαβαίνει κανείς πως το όλο πράγμα δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα, ούτε στο genre, ούτε καν στο franchise το ίδιο, αν και η τηλεοπτικής λογικής προσέγγιση σε τούτο θα φανεί τόσο οικεία στους νεαρότερους. Τα δεκατρία χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από το πρώτο φιλμ, δεν είναι και τόσα πολλά ώστε να δικαιολογούν ένα reboot με την πρόφαση της νοσταλγίας. Καλό θα ήταν το προ επταετίας «Τελευταίο Κεφάλαιο» να είχε μείνει πιστό στην υπόσχεσή του…


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.