ΚΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΑΣΦΑΙΡΟΙ (2007)
(HOT FUZZ)
- ΕΙΔΟΣ: Κωμικό Αστυνομικό Θρίλερ
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Έντγκαρ Ράιτ
- ΚΑΣΤ: Σάιμον Πεγκ, Νικ Φροστ, Τίμοθι Ντάλτον, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Πάντι Κόνσινταϊν, Ράφι Σπολ, Ολίβια Κόλμαν, Μπιλ Μπέιλι, Πολ Φρίμαν, Κέβιν Έλντον, Έντουαρντ Γούντγουορντ, Μπιλ Νάι, Μάρτιν Φρίμαν
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 121'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: UIP
Σκληροπυρηνικός μπάτσος του Λονδίνου παίρνει «δυσμενή» για κωλοχώρι με μηδέν εγκληματικότητα, αλλά με αυξημένο αριθμό φρικωδών «ατυχημάτων». Δικαίως του μπαίνουν ψύλλοι στ’ αυτιά περί οργανωμένης πλεκτάνης με μυστηριώδη συμφέροντα ή… πρέπει να τον μαζέψουν με την «απόχη»; Προτού απαντήσεις, περίμενε να δεις από τι αποτελείται το αστυνομικό Τμήμα του Σάντφορντ…
Παντελώς άγνωστοι στο ελληνικό κοινό (η τηλεοπτική τους σειρά «Spaced» ουδέποτε προβλήθηκε στη χώρα μας, ενώ το φιλμικό τους ντεμπούτο, «Shaun of the Dead», καταδικάστηκε να κάνει πρεμιέρα στο video), οι Σάιμον Πεγκ και Νικ Φροστ αποτελούν όχι απλά ένα από τα καλύτερα ερμηνευτικά δίδυμα που είδαμε ποτέ στο είδος της κωμωδίας, αλλά και τη νέα μεγάλη ελπίδα μιας παράδοσης δεκαετιών που δε λέει να σβήσει στη Μεγάλη Βρετανία. Αν προσπαθήσεις να τους περιγράψεις, μάλλον δε θα βρεις τις σωστές λέξεις. Μετεξέλιξη μιας «ούφο» γενιάς που τράφηκε από απάθεια, καταναλωτική υπεροψία και ψίχουλα pop trivia (βλέπε τη συντριπτική πλειοψηφία των thirtysomething του σήμερα), σαφείς απόγονοι της παρέας των Πάιθον, οι Πεγκ και Φροστ είναι τα απόλυτα σύμβολα για το slacker ξεχαρβάλωμα του κωμικού timing.
Από την ίδια «χύτρα» ξεβράστηκε και ο μόνιμος συνεργάτης τους στα σενάρια και τη σκηνοθεσία, ο Έντγκαρ Ράιτ, στον οποίο πρέπει να λαχαίνει ο κλήρος εκείνου που επιβάλλει την τάξη στο όλο μπάχαλο. Μαέστρος στην ενορχήστρωση πλείστων όσων στοιχείων, από το splatter, τις σατυρικές αναφορές, τα καρα-ψαγμένα λεκτικά αστεία, το κοφτερό μοντάζ κατηγορίας μπλοκμπαστερικής αμερικανιάς, το αγκαθακριστικό whodunit της πλοκής, αλλά και τον κυνισμό που συνθλίβει οτιδήποτε εθνικιστικό, ο Ράιτ στρώνει το έδαφος στους πρωταγωνιστές του για να δώσουν τα solo τους και να εγκαταλείψουν την οθόνη αφήνοντας πίσω τους μονάχα εξαντλημένους από τα γέλια θεατές. Κάνε πως τολμάς ν’ απαριθμήσεις τις σκηνές ανθολογίας μετά το τέλος της ταινίας. Κανονικός άθλος!
Δεν είναι, όμως, μονάχα το εξοντωτικό χάχανο η αιτία για την οποία δεν θα έπρεπε να χάσεις το «Καυτοί και Άσφαιροι». Πίσω από όλη αυτή την καλομελετημένη κατασκευή που επιδεικνύει τη γλώσσα της (και μερικά δάχτυλα…) με αρτιότητα προς την απέναντι όχθη του Ατλαντικού, υπάρχει μία διάσταση σοβαρότητας που βλέπει τους χαρακτήρες των Πεγκ και Φροστ με στοργή, επιχειρώντας να τους εξιλεώσει από τις κακοτοπιές της καθημερινότητάς τους, τα κληρονομικά στερεότυπα του βίου… αβίωτου που χαρακτηρίζει τις προσωπικές τους σχέσεις και τα τραύματα της μη συντροφικότητας, τα οποία αρνούνται πεισματικά να πνιγούν μέσα στα λίτρα των άπειρων pints. Αφού το συνειδητοποιήσεις κι αυτό, θα μπορέσεις να μπεις στο νόημα της αληθινής μαγκιάς τούτης της ταινίας. Bring the noise, mate!
