FreeCinema

Follow us

ΣΗΚΩΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ (2010)

(GET HIM TO THE GREEK)

  • ΕΙΔΟΣ: Κωμωδία
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νίκολας Στόλερ
  • ΚΑΣΤ: Ράσελ Μπραντ, Τζόνα Χιλ, Ρόουζ Μπερν, Κρίστεν Μπελ, Ελίζαμπεθ Μος, Αζίζ Ανσάρι, Νικ Κρολ, Σον Κομπς
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 109'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: UIP

Νεαρός υπαλληλάκος δισκογραφικής έχει 72 ώρες διορία για να μεταφέρει αχαλίνωτο και ξεπεσμένο rock star από το Λονδίνο ως το Greek Theatre, όπου πρόκειται να δώσει μία επετειακή συναυλία, η οποία μπορεί και να του σώσει την καριέρα.

Επαναλαμβάνοντας τον χαρακτήρα του Όλντους Σνόου, τον οποίο γνωρίσαμε στο «Όταν με Παράτησε η Σάρα» (2008), ο Ράσελ Μπραντ στήνει από μόνος του ένα ξεκαρδιστικό joyride που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί ούτε φέτος, ούτε εδώ και αρκετά χρόνια μέσα από το είδος της κωμωδίας! Μοιραία, οι πρώτοι που θα το διασκεδάσουν με το «Get Him to the Greek» είναι εκείνοι που σκαμπάζουν από μηχανισμούς της μουσικής βιομηχανίας & δισκογραφίας, εκείνοι που είναι σε θέση να επιχειρήσουν την καταμέτρηση μιας τρελής πληθώρας από inside jokes και cameo εμφανίσεων, προτού φτάσουμε στην κατηγορία του απλού θεατή, ο οποίος θα πέσει με τα μούτρα στα αθυρόστομα ή πιο «σιχασιάρικα» αστεία, με μια αμαρτωλή αφέλεια, λες και βλέπει… άλλη ταινία. Προσωπικά, ως πιο «εξειδικευμένος» θεατής, ομολογώ ότι παραλίγο να πάθω εγκεφαλικό από τα γέλια!

Το πρώτο μέρος του φιλμ δε σου αφήνει χρόνο ν’ αναπνεύσεις, παίρνει το κωμικό timing και του αλλάζει τα ράμματα μέσα από montage scenes ακραίας εξαλλότητας και κατάχρησης ναρκωτικών και σεξ, παράλληλα με τον τσαμπουκαλεμένο σχολιασμό πάνω στα παλαιομοδίτικα πρότυπα των Βρετανών ταραξιών του rock’n’roll που… ποτέ δεν πεθαίνουν (σχεδόν fact)! Στη συνέχεια, όπως συνήθως συμβαίνει με τις ταινίες του Τζαντ Άπαταου (εδώ ως παραγωγός), ο κανιβαλισμός συναντά την ανθρωποκεντρική επίγνωση του σεναρίου, ένα πιο ρεαλιστικό αντίβαρο στην καταστασιακή αναρχία, που σε προσγειώνει σε διαπιστώσεις κοινωνικού χαρακτήρα και συναισθήματα σαφώς πιο ώριμα. Είναι προφανές πως ο σκηνοθέτης Νίκολας Στόλερ μοιράζεται τις ίδιες ιδέες με τον Άπαταου και τους χαρακτήρες του φιλμ, σαν ένα μεγάλο «παιδί» που προσπαθεί να ισορροπήσει τις ενήλικες ευθύνες και επιλογές με το γενετήσιο, το αυθόρμητο, την ατιμωρησιά στα «θέλω» μας. Η παρακινδυνευμένη αίσθηση της διδαχής προς την ηθική πλευρά της ζωής ίσως μπερδέψει μερικούς, όμως, μην κοροϊδευόμαστε, το μήνυμα εδώ είναι η φιλία, η αφοσίωση και η πίστη σ’ έναν δικό σου άνθρωπο, όπως κι αν τον αποκαλούν τα επιβεβλημένα από τους γύρω μας πρότυπα.

Βουτηγμένο μέσα σε πολυάριθμες σκηνές ανθολογίας, την έλλειψη αιδούς σε εικόνα και ατάκες, το ασυμμάζευτο lifestyle των rock stars των τελευταίων 50 ετών (τουλάχιστον) και με οδηγό τις άψογες ερμηνείες του Ράσελ Μπραντ και του Τζόνα Χιλ, το «Σηκωτός για τη Συναυλία» μοιάζει μ’ ένα live gig που ενίοτε κάνει κοιλιά, γιατί η μπάντα δεν παίζει τα singles ή τα tracks που αγαπάς. Αλλά, ειδικά στ’ αστεία, ξέρει τι θα πει encore! Και στο φινάλε, εξουθενωμένος από τα γέλια, θα σκέφτεσαι την επόμενη φορά που θα θέλεις να το ξαναδείς.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το άνωθεν κείμενο είναι η κριτική που έγραψα το 2010, όταν το φιλμ διανεμήθηκε για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους. Ναι, η βαθμολογία μπορεί να δείχνει κάπως υπερβολικά υψηλή, όμως… έτσι είμαι εγώ. Είδα κωμωδία, έσκασα στα γέλια, άρα… ποιος το γαμεί το «καλλιτεχνικό» κριτήριο του (δυσκοίλιου) κριτικού; Το θέμα είναι η ταινία να κάνει τη δουλειά της και να κρίνεται στο πλαίσιο του genre στο οποίο ανήκει. Πρόβλημα;


MORE REVIEWS

GODZILLA MINUS ONE

Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Σικισίμα επιστρέφει σ’ ένα κατεστραμμένο Τόκιο, γεμάτος ενοχές από τη φήμη του kamikaze πιλότου που δεν θυσιάστηκε για πατρίδα του. Θα προστατεύσει μια νεαρή κοπέλα που έχει υιοθετήσει ένα ορφανό μωρό και θα συγκατοικήσουν αναζητώντας τη γαλήνη, καθώς η πόλη αρχίζει να στέκεται ξανά στα πόδια της, ώσπου να εμφανιστεί… ένα γιγάντιο και μεταλλαγμένο από πυρηνικές δοκιμές τέρας.

ΠΕΣΜΕΝΑ ΦΥΛΛΑ

Μεροκαματιάρης εργάτης με «αθώο» πρόβλημα αλκοολισμού γνωρίζει προλετάρια «αδελφή ψυχή» σε karaoke bar, εμφανίζεται το ενδεχόμενο του ρομαντικού σκιρτήματος, μα η κακοτυχία δέρνει και τους δύο, λες κι η μοίρα δεν επιθυμεί την ένωσή τους.

ΣΙΩΠΗΛΗ ΟΡΓΗ

Πατέρας που πενθεί τον θάνατο του γιου του, ορκίζεται να εκδικηθεί τις συμμορίες ναρκωτικών που μεταμόρφωσαν τη ζωή του σε βουβό δράμα. Όταν μιλούν τα πιστόλια, ποιος έχει ανάγκη τα λόγια;

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Στο Σέιλεμ, ομάδα από νεαρά αγόρια και κορίτσια ανακαλύπτει κατά τύχη ένα καταραμένο μαχαίρι. Μέσα από μια σειρά από flashbacks, μαθαίνουμε πως το συγκεκριμένο αντικείμενο υπήρξε η αφορμή για πολλούς θανάτους και καταστροφές στο παρελθόν. Η χρήση του σε δαιμονικά παιχνίδια μεταξύ των παιδιών, αποκαλύπτει μια μικρή λεπτομέρεια: ο κάθε χαμένος, πεθαίνει πραγματικά!

ΦΟΝΙΣΣΑ

Σ’ ένα νησιωτικό χωριό, γύρα στα 1900, η γιαγιά Φραγκογιαννού αποφασίζει να κάνει πράξη αυτό που της δίδαξε η ζωή: απαλλάσσει βρέφη θηλυκά και μικρά κορίτσια από τη μαρτυρική εμπειρία του να μεγαλώσουν και να υποταχθούν σε μια σκληρή κοινωνία ανδροκρατίας, που μόνο βάσανα και δυστυχία μπορεί να τους προσφέρει.