του Νίκου Παλάτου

Θρυλικό είδος του ελαφρού γαλλικού θεάτρου, η Comédie des Boulevards χρησιμοποιούσε τo φαρσικό στοιχείο μέσω των ατελείωτων συζυγικών μπερδεμάτων και απιστιών, ώστε να καυτηριάσει την υποκρισία και τις ανικανοποίητες φαντασιώσεις της αστικής τάξης της Belle Époque, περιόδου κατά την οποία η κωμωδία τέτοιου ύφους μεγαλούργησε. Η σκηνοθέτρια και σεναριογράφος Αλεξαντρά Λεκλέρ, ενώ φαινομενικά με τούτο αποτίνει σύγχρονο κινηματογραφικό φόρο τιμής στην παραδοσιακή, θεατρικών καταβολών φάρσα καταστάσεων, στην πραγματικότητα την εξευτελίζει σε τέτοιο βαθμό, που θα κάνει τα κόκαλα του Ζορζ Φεϊντό να τρίζουν!

Με τη βοήθεια του καλύτερού του φίλου και συναδέλφου, ο οποίος πάντα βάζει «πλάτη» όταν είναι απαραίτητο, ο αξιότιμος καθηγητής φιλολογίας Ζαν έχει καταφέρει να διατηρήσει για αρκετό καιρό εξωσυζυγική σχέση. Όταν η σύζυγός του, Σαντρίν, μυριστεί τι τρέχει διαβάζοντας τα μηνύματα στο κινητό του τηλέφωνο, αφενός θα τον ξεμπροστιάσει μπροστά στους μαθητές του, αφετέρου θα βρει την πέτρα του σκανδάλου Βιρζινί στο μικρό βιβλιοπωλείο όπου εργάζεται και θα της προτείνει (προς έκπληξή της) την άνωθεν περιγραφείσα συμφωνία, η οποία άπαξ και γίνεται αποδεκτή από τα συμβαλλόμενα μέρη, θέτει σε κίνηση τους μηχανισμούς τής κωμωδίας της κρεβατοκάμαρας. Αυτό, όμως, συμβαίνει σε θεωρητικό και μόνον επίπεδο, μιας και το χονδροειδές (με πλήθος σεξουαλικών υπονοούμενων) χιούμορ είναι επιπέδου θιάσου ντόπιας καλοκαιρινής παράστασης, από εκείνες που κατά τα παλαιότερα έτη γύριζαν την επαρχία, υποσχόμενες… γέλιο, γέλιο, γέλιο.

Το πονηρό θηλυκό Σαντρίν ανακαλύπτει εκ νέου την ερωτική της φλόγα που είχε σβήσει χρόνια τώρα, γεγονός που είχε αναγκάσει τον άνδρα της να κοιτάξει αλλού για πιπεράτες περιπέτειες. Κάπως έτσι, εκείνος θα βρεθεί στη σουρεάλ θέση να πρέπει να απατήσει τη γκόμενά του με τη… γυναίκα του, η οποία προκειμένου να πετύχει την επιστροφή του στην αγκάλη της, έχει την αμέριστη συμπαράσταση της ομοιοπαθούσας και ολίγον (έως… πάρα πολύ) ελαφρόμυαλης μητέρας της, που δείχνει να κατανοεί πλήρως το ορθόν των ενεργειών τής κόρης της. Το δήθεν ευτράπελο εξαντλείται σε αστεία «κλειδαρότρυπας» που αφορούν το αδόκιμο τούτο ερωτικό τρίγωνο, με υποτιθέμενο highlight τη μεταστροφή της Σαντρίν από ανέραστη μάνα σε καυτό αντικείμενο του πόθου. Μόνο που η αποστολή πικάντικων φωνητικών μηνυμάτων από δημόσιο χώρο κινείται στα όρια της σάχλας, η μέθη μετά νυχτερινού χορού σε σιντριβάνι του Παρισιού τα περνάει βουτώντας με ανεμελιά στα απόνερά της, ενώ η αποκάλυψη στη… σύμμαχο αντίζηλό της, περί του αληθινού στόχου του σχεδίου της εν μέσω μάλιστα επετειακού party (για το οποίο της έχει στείλει κατά λάθος… εξεπίτηδες λανθασμένες οδηγίες σχετικά με την απαιτούμενη ενδυμασία), κρύβει την έμπνευση «πλάκας» πενθήμερης σχολικής εκδρομής.

Κοντά σε όλα αυτά και η απαραίτητα «χαριτωμένη» gay πινελιά, με το ώριμης ηλικίας αφεντικό της Βιρζινί να είναι ο φανερά και τέρμα γραφικός ομοφυλόφιλος που ψάχνει μάταια τη σταθερή σχέση (σε παλιά ελληνική ταινία θα είχε το όνομα… Φίφης, για να γίνει κατανοητό το «είδος» τού χαρακτήρα), ενώ ο κολλητός τού Ζαν, αυτός που του κάνει «πλάτες» για να ξενοπηδάει, είναι ο όχι και τόσο φανερός μεν, εν τέλει όμως περισσότερο γραφικός gay τύπος (η σκηνή με την κορνίζα στο προσκεφάλι του είναι κατευθείαν βγαλμένη από σκετσάκι του… Δελφινάριου), ο οποίος κουβαλά σαν σταυρό τού μαρτυρίου το μεγάλο διπλό μυστικό που τον τρώει. Οι δρόμοι τους (όπως είναι ευκόλως προβλεπόμενο) θα συναντηθούν, δια μέσου πολλών αμφιβόλου αισθητικής γυμνών εμφανίσεων των μελών του ménage a trois και «αθώων» παιδικών ερωτήσεων σχετικά με την ερωτική πράξη που δημιουργεί σοβαρές σκέψεις ακόμα και για την κατάργηση της σχολικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, με κερασάκι στην τούρτα τη διάρκειας τριών δευτερολέπτων (ανοιγόκλεισε τα μάτια και θα το χάσεις, που λέει ο λόγος) ουρανοκατέβατη υπόνοια λεσβιακής έλξης ανάμεσα στις δύο γυναίκες – στοιχεία που μας κάνουν να πιστεύουμε πως το επάγγελμα του σεναριογράφου γαλλικών κομεντί θα είναι το τελευταίο που θα σβήσει από τον κινηματογραφικό χάρτη, μιας και, όπως φαίνεται, ό,τι και να γράψουν οι άνθρωποι δεν έχει πρόβλημα να πάρει έγκριση.