FreeCinema

Follow us

ΠΕΝΤΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ (2014)

(A LONG WAY DOWN)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κωμωδία
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πασκάλ Σομέιγ
  • ΚΑΣΤ: Πιρς Μπρόσναν, Τόνι Κολέτ, Ίμοτζεν Πουτς, Άαρον Πολ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 96’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Τέσσερις υποψήφιοι αυτόχειρες γνωρίζονται απρογραμμάτιστα σε ταράτσα ουρανοξύστη παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Λονδίνο. Δε θα το κάνουν, συμφωνούν να ζήσουν υπό καθεστώς αλληλοεπιτήρησης μέχρι του Αγίου Βαλεντίνου, γίνονται πρώτο θέμα στα ΜΜΕ, πάνε διακοπές Τενερίφη, γυρίζουν στις ζωές τους. Αν σφαχτούν, αφού ο ένας για τον άλλον ενδιαφερθούν, οι πληγές τους μπορούν να ιαθούν ή solo (αν όχι πρώτα μεταξύ τους) την κόβεις, τελικά, να σκοτωθούν;

Αργήσαμε αλλά καταλάβαμε με ποιο κριτήριο επιλέγει ταινίες ο προτελευταίος 007: να έχουν γυρίσματα σε θέρετρα αναψυχής. Άπονη ζωή! Γι’ αυτόν και τους συμπρωταγωνιστές του Κανάρια και «Πέντε Δευτερόλεπτα στο Κενό», για μας σκοτεινή αίθουσα και μιάμιση ώρα επικίνδυνα κοντά στο τελευταίο καθώς, στην πρώτη αγγλόφωνη απόπειρα τού Γάλλου Πασκάλ Σομέιγ (των, επίσης λιγότερο ή περισσότερο προβληματικών κράσεων και προσωπικοτήτων, «Γάμος σε Δόσεις» και «Καρδιοκατακτητής»), ένα ήδη κυκλοθυμικά αδύναμο μυθιστόρημα του Νικ Χόρνμπι σχεδόν φουρκίζεται στο πανί.

Case proved: Πώς να διασκεδάσουν τη θλίψη σου οι έξω καρδιά τουριστικές γραφικότητες (αστειάκια με το σερβιτόρο, βουτίτσες με τα ρούχα στη θάλασσα, καβγάδες στο πρωινό, ποτάκι στο μπαράκι, ρομαντζάκι με μουλωχτή δημοσιογράφο – Κάπρα, σε παίρνουν στο λαιμό τους…), ενώ σε ρίχνει ψυχολογικά και δε σε ρίχνει ως… κοινό η, με crowd-pleaser αίτια, αυτοκτονία της όποιας πειθούς. Καταρχήν στο ψαχνό τής «μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε» υπόθεσης (το ζόρι τής επούλωσης και τα ερείσματα του παρακάτω για: έναν τηλεπαρουσιαστή οικογενειακά κι επαγγελματικά κατεστραμμένο επειδή κουτούπωσε ανήλικη, μία φτυσμένη από γκόμενο και με εξαφανισμένη αδελφή ασταθή κόρη μη στοργικού πολιτικού, έναν καρκινοπαθή Αμερικάνο ροκά ξεπεσμένο ως πιτσοντελιβερά και μία ανύπαντρη μάνα – κουράγιο σπαστικού παλικαριού).

Και επίσης στα τιναγμένα στον… αέρα μυαλά ενός κρούσματος σάτιρας (ένα «κίτρινο» πρωινάδικο που κάνει μάγκα τον άτυχο Αντώνη Παρασκευά), στο αφημένο γραπτό σημείωμα εξυπνάδων (ο βουλευτής daddy που αυτοσαρκάζεται για την ιδιότητά του άκαιρα), στο φαρμάκωμα ιντρίγκων (πρώτο-πρώτο, με το καλημέρα, το και καλά κάρφωμα του επί 4 απονενοημένου διαβήματος στον Τύπο από ένα ex boyfriend, ρητά επεξηγημένo απ’ τους ήρωες για τη διανοητική ανακούφιση και του πλέον χάσκοντα θεατή) και στις υποπλοκές με τύπους – μάρτυρες (ένας πολύφερνος γιατρός για τη μαμά φύλακα άγγελο), ενώ το υπερδιακριτικό soundtrack του Μαριανέλι και – τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά – πονετικά μοδάτα tracks απ’ τους Irrepressibles ως τους Daughter βλέπουν, επίσης, χώρια τα ραδίκια ανάποδα, κάνοντας μπαμ ως συναισθηματικοί negotiators «στιγμών» στο post.

Θέλεις να… αφήσεις αυτόν τον κόσμο; Μην το κάνεις – αψήφιστα, τουλάχιστον. Άπαξ και δείξεις θάρρος, το τελευταίο ημίωρο του βίου τού φιλμ υποφέρεται πιο άνετα, ενώ η ευφράδεια κι οι λίγο γέλιο – λίγο δάκρυ ψυχισμοί τού brit πνεύματος των «High Fidelity» και «Για Ένα Αγόρι» δίνουν, καθόσο αδύναμα, σημεία ζωής (αδύνατο να μη σκάσει, έστω, χειλάκι στο γκαγκ τού εξ ουρανού Ματ Ντέιμον). Απ’ το μουράτο The Suicide Club κουαρτέτο αγκαλιάζονται η άνεση του υποψήφιου it girl Πουτς μα στις γκριμάτσες μα στο κλάμα, άσε ότι βγάζει μια κάποια συγκινησούλα όψιμα το σεκλέτι που επωμίζεται η Κολέτ στο σκετσάκι κηδεμονίας αναπηρίας. Αλλά πολύ παραπάνω από «Πέντε Δευτερόλεπτα στο Κενό» θα νιώσεις χαμένα εδώ, ενώ χάσκεις συχνά μετέωρος. Να μην πέσεις μαζί τους…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Έχεις δει ό,τι Χόρνμπι έχει πηδήξει στο πανί; Πρόλαβέ το – αλλά είναι η χειρότερη περίπτωση. Μες στην καλή χαρά μουλτιπλεξάς; Μην το φοβηθείς λόγω θέματος, η μεταξύ φάρσας και μελό κραυγή απόγνωσής του είναι για τη δική σου προσοχή (και τσέπη). Άνθρωπε της ποιότητας; Σκάνε «σιρόπια», μπορείς να μαζεύεις; Δεν πιάνουμε τους με σχετικές τάσεις «φυγής» και τους θεράποντές τους, είναι θέμα ευαισθησίας (και το ζήτημα, σε αντίθεση με την ταινία, είναι λεπτό).


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.