Η χρήση της λέξης καθόλου μπορεί να χαρακτηρισθεί και ύπουλη. Γιατί αυτή είναι η πιο τίμια απάντηση σε σχέση με τις συνέπειες του περσινού μακελειού στο Κολοράντο, στο μεταμεσονύκτιο άνοιγμα του δεύτερου sequel του «Σκοτεινού Ιππότη» από τον Κρίστοφερ Νόλαν. Τις ακόλουθες μέρες τα studios σταμάτησαν να δίνουν στοιχεία για το box-office (επιζήσαμε ως εκ θαύματος…), η Warner ταράχτηκε από την γκαντεμιά του φονικού που δεν της επέτρεψε να βγάλει το μάτι στους «Εκδικητές» της Marvel (χάσανε την κορυφή, γαμώτο) και η οπλοκατοχή καλά κρατεί στα States (πέντε μήνες αργότερα, άλλο ένα αιματηρό συμβάν στο Κονέτικατ συγκλόνισε τον πλανήτη).
Και το Χόλιγουντ; Επέβαλε κάποια «μέτρα» που αφορούν μονάχα στα ratings, έτσι ώστε η υπερ-στιλιζαρισμένη βία και τα αγριότερα εγκλήματα που καταναλώνει ο μέσος Αμερικανός θεατής στο σινεμά να είναι… καταλληλότερα ηλικιακά, έτσι ώστε να μην ενοχλούνται από την όψη του αίματος οι λογοκριτές. PG-13 να βγαίνει και δεν πα’ να πεθαίνει και μια ολόκληρη πόλη; Ακόμη και στο πλαίσιο των superheroes, ο τελευταίος Superman, αυτό το σύμβολο του ειρηνικού προστάτη των ΗΠΑ, που νικά τους πάντες χωρίς ν’ ανοίγει μύτη ανθρώπου ή κακού, στον «Άνθρωπο από Ατσάλι» σκοτώνει κανονικά! Αλλά δε χύνεται αίμα. Είναι ΟΚ έτσι…
Μέσα στο πλαίσιο της αλόγιστης υποκρισίας, ο Τζιμ Κάρεϊ γυρίζει το τιγκαρισμένο στη βία και το έγκλημα «Kick-Ass 2» κι ύστερα θυμάται τη νεολαία των πεσόντων και καταδικάζει το επερχόμενο φιλμ! Ο φετιχισμός των όπλων παραμένει, η ελεύθερη διακίνησή τους εκεί έξω επίσης, μαζί με την ασταθή ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων που περιμένουν τη σκανδάλη ενός διαταραγμένου νου να εκπυρσοκροτήσει με την πρώτη ευκαιρία. Στην Αμερική, πάντα. Εσύ, κοιμήσου ήσυχος. Εδώ τα όπλα φυλάνε καλά τις ιδέες σου…
