του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

Μέχρι και το τέλος της παραγωγής του «Django Unchained», οι φήμες οργίαζαν για επαναληπτικά γυρίσματα, ηθοποιούς που εγκατέλειπαν κακήν κακώς με ανάγκη άμεσης αντικατάστασής τους και ατέλειωτες διορθώσεις στο σενάριο, γεγονότα που δεν επέτρεπαν με τίποτα την οριστική ολοκλήρωση του φιλμ. Υπό αυτές τις συνθήκες, η είδηση της δημιουργίας του comic της ταινίας ήρθε δια στόματος του ίδιου του Ταραντίνο τον Ιούλιο, σε μια αιφνιδιαστική επίσκεψη στο φετινό Comic-Con του Σαν Ντιέγκο, και δημιούργησε ενθουσιασμό, όχι μόνο λόγω της μετάβασης του σκηνοθέτη σε ένα μέσο που ήταν απόλυτα ταιριαστό με τις επιρροές και την αισθητική του, αλλά και επειδή θα αφορούσε την αρχική μορφή του σεναρίου, δίχως τις μετατροπές και περικοπές που θα επέβαλαν οι κινηματογραφικές φόρμες.

Από τότε, η ταινία ολοκληρώθηκε παρά τις επεισοδιακές συνθήκες, οι πρώτες προβολές για τα μέλη της Ακαδημίας φαίνεται να δημιούργησαν το απαραίτητο οσκαρικό buzz και το comic απέκτησε σχεδιαστή στα πρόσωπα των Ρ.Μ. Γκουέρα (της φήμης της σειράς «Scalped») και Τζέισον Λατούρ, καθώς και κάποια πρώτα εξώφυλλα από τον θρυλικό Τζιμ Λι και τον εξίσου εντυπωσιακό Μάσιμο Καρνεβάλε, καθώς και τον πάντα ενδιαφέροντα και περιζήτητο Φρανκ Κουάιτλι. Με το πρώτο τεύχος (από τα έξι) να είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει στις 19 Αυγούστου από την Vertigo, το παρακλάδι της DC για το πιο απαιτητικό (και συνήθως ενήλικο) κοινό, το EW αυτής της εβδομάδας παρουσίασε έναν μικρό πρόλογο από τον ίδιο τον Ταραντίνο για το project, μαζί με το centerfold (δηλαδή την διπλωμένη αφίσα στο κέντρο του τεύχους) από τον Τζιμ Λι.

Στο σημείωμά του, ο Ταραντίνο παραδέχεται τις επιρροές του από τα γουέστερν, κάνοντας λογικές αναφορές στα χαρακτηριστικά comics του είδους από το παρελθόν (όπως τα «Tomahawk», «Kid Colt Outlaw» και «Gunhawks» της Marvel, το οποίο όχι και τόσο τυχαία είχε για πρωταγωνιστές έναν ξανθό ιδιοκτήτη φυτείας του Νότου κι ένα Αφρο-Αμερικανό σκλάβο της οικογένειάς του, που κατέληξε να γίνει στενός του φίλος), αλλά και τις μεταφορές του «Drum Beat» του Ντέλμερ Ντέιβς και «Rio Bravo» του Χάουαρντ Χοκς σε εικονογραφημένες εκδοχές από την Gold Key Comics στα 60’s. Επίσης, ουσιαστικά επιβεβαιώνει τις φήμες για τις επανειλημμένες διορθώσεις του σεναρίου, τονίζοντας πως το comic είναι η μεταφορά της πρωταρχικής μορφής, πριν οποιασδήποτε απόπειρας μετατροπής του, μία εναλλακτική έκδοση της ταινίας, αν προτιμάς, γεμάτη έξτρα σκηνές και διαφοροποιήσεις στην εξέλιξη της υπόθεσης, μακριά από όσους περιορισμούς θέτει η κινηματογράφηση.

Το τελικό αποτέλεσμα θα έχει ενδιαφέρον για δύο κυρίως λόγους. Αφενός, θα αποδείξει αν ο Ταραντίνο έχει την ικανότητα να πετύχει σε ένα μέσο που είναι μεν συνδεδεμένο με την Τέχνη του αλλά διέπεται από διαφορετικούς κανόνες αφήγησης και, αφετέρου, θα πιστοποιήσει την κινηματογραφική δύναμη της τελικής έκδοσης του σεναρίου για την ταινία. Υπομονή, αρχικά μέχρι τις 17 Ιανουαρίου που ο «Django, ο Τιμωρός» θα ξεχυθεί στις ελληνικές αίθουσες (σε διανομή της Feelgood) και, στη συνέχεια, αναμονή μέχρι και το Μάη, που θα δει την έκδοση του έκτου και τελευταίου τεύχους της σειράς.