Να το πάρει το ποτάμι (και ο χείμαρρος, μη σου πω…); Δεν τις έχει δει σχεδόν κανένας! Το «Μικρό Ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη θεωρείται το… blockbuster της περσινής χρονιάς, με 16.105 εισιτήρια. Δυστυχώς. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Ακολουθεί το «Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα, με 15.278. Και μετά… το χάος! Επισήμως, η «Έκρηξη» του Σύλλα Τζουμέρκα έχει κόψει 4.314 εισιτήρια (μιλάμε πάντα για καριέρα ταινίας στους κινηματογράφους, αν σου ήρθε «κάπως», πιάσε από ένα υπογλώσσιο…), αλλά το τι έχει συμβεί με τα υπόλοιπα 3 φιλμ χάνεται μέσα σε ένα… σύννεφο καπνού (ή ομίχλης, για να το παίξω #diplhs) και μη πληροφόρησης, καθώς η ανεξάρτητη διανομή δεν μοιράζεται τέτοια στοιχεία, ούτε καν μεταξύ των υπόλοιπων γραφείων!
Λεπτομέρειες, θα μου πεις, εγώ φταίω που είμαι κυνικός και δεν αφήνω τη «βιομηχανία» του εγχώριου θεάματος να γιορτάσει, να βάλει τα καλά της, να φωτογραφισθεί και να πατήσει μερικά Like… μεταξύ της. Ντροπή και αίσχος. Που από φέτος θεσπίζεται μέχρι και Βραβείο Κοινού! Διότι ήταν τέτοια η κοσμοσυρροή των θεατών στα σινεμά, που πρέπει και εκείνοι με τη σειρά τους να μοιραστούν την τόση αγάπη τους για τις ελληνικές ταινίες…
Τώρα, αν ρωτούσαν κι εμένα, θα αντιπρότεινα το Μεγάλο Ειδικό Βραβείο «Βρες το Κοινό» ή την εύφημο μνεία «Στον Άγνωστο Θεατή», που έστω και μια φορά διάβασε / άκουσε θετική κριτική από φίλο, παρατρεχάμενο των media ή συγγενή συντελεστή του φιλμ, πλήρωσε εισιτήριο, μπήκε, είδε και… μην τον ξαναείδατε! Ε, ναι, αυτά είναι βραβεία, βρε αδελφέ. Με σασπένς, δάκρυ και μικρές δόσεις σουρεαλιστικού χιούμορ. Διότι πρέπει να υπάρχει κι ένα κάποιο χιούμορ. Για να κρατάς σθένος πατριωτικόν απέναντι στο… διπλό χτύπημα της μοίρας. Που με πιο ωμό τρόπο αποκαλείται… «ταινίες του εμπορικού κυκλώματος διανομής»! Ονόματα και οικογένειες δεν θίγονται.
