της Σοφίας Σταυριανίδου

Η φτήνια των τούρκικων με την επιπρόσθετη συγγενή κουλτούρα των λαών μας, επιτρέπει την εθνική επιτυχία τους και τον συνακόλουθο βομβαρδισμό μας από τους καναλάρχες (μην πω και ότι συλλήβδην οι άνω των εξήντα, ίσα που συνεννογιόνται στην τουρκική). Εν πάση περιπτώσει, πέραν της τουρκικής επιδημίας, πολλές σειρές άνοιξαν στα κανάλια μας, πάντα λίγο πίσω από τους κύκλους που προβάλλονται στις χώρες από όπου προέρχονται και εδώ παραδίδουμε έναν οδηγό με επιλογές των πιο αξιοπρόσεκτων πριν από σας για σας. Για ό, τι δεν έχει προλάβει ο καθένας να παρακολουθήσει από την αρχή ή, ενδεχομένως, διέφυγε της προσοχής του, είμαστε εδώ για να… διαφωτίσουμε.

«Beauty and the Beast». Η ωραία, ο ωραίος και το τέρας (η σειρά).

Από 15 Ιανουαρίου ξεκίνησε στο FOX το νέο «Beauty and the Beast» που εδράζεται βέβαια στον περίφημο μύθο της Πεντάμορφης και του Τέρατος. Ε, όλοι θυμόμαστε τη βιβλική αγάπη του Ρον Πέρλμαν και της Λίντα Χάμιλτον πριν από καμιά 25αριά χρονάκια, με την οποία σκίρτησαν και τα παγόβουνα. Άγνωστο γιατί επέλεξε το FOX αυτή τη σειρά και όχι το «Arrow» (και τα δύο του CW) που απευθύνεται κι αυτό σε νεανικό κοινό, το οποίο, εντάξει, είναι φούσκα, αλλά κάνεις και οφθαλμόλουτρο με τον Στίβεν Αμέλ (να λέγονται οι αμαρτίες). Στην Αμερική, το «Beauty» πάτωσε στις κριτικές και η επιτυχία του μάλλον οφείλεται στο ότι προβάλλεται παρέα με το «Vampire Diaries» που σκίζει. Και τώρα αυτός ο Βίνσεντ είναι πρώην γιατρός που μετά την 11η Σεπτεμβρίου παραμορφώθηκε, έγινε killing machine, έσωσε κάποτε την ντετέκτιβ Κάθριν, η οποία τον γουστάρει βέβαια. Δεν υπάρχουν σχόλια. Για ηλικίες μεταξύ 15-20, ίσως, μια χαρά.

«The Closer» is closing.

Αν δεν το έχεις κάνει ήδη, μη χάσεις την τελευταία σου ευκαιρία να ανακαλύψεις μια από τις καλύτερες και πιο απολαυστικές γυναικείες ερμηνείες της τηλεοπτικής ιστορίας. Για εκείνη της βραβευμένης με ΕΜΜΥ, Κίρα Σέτζγουικ, στο «The Closer» ο λόγος, που ως Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Αστυνομίας του Λος Άντζελες βρίσκει τον τρόπο να κλείνει πάντα επιτυχώς τις υποθέσεις της. Εκκεντρική, αστεία και φαινομενικά μόνο εύθραυστη, η Μπρέντα Λι Τζόνσον της Σέτζγουικ δε σου γεμίζει το μάτι, αλλά αν είσαι ένοχος, θα σου την περάσει τη χειροπέδα, χωρίς να το καταλάβεις. Στο STAR, την προηγούμενη Τετάρτη άρχισε να προβάλλεται ο 7^ος και τελευταίος κύκλος, σε καθημερινή βάση. Στήσε καρτέρι!

(«Don‘t) Trust the B—- in Apartment 23»!

Ο δεύτερος κύκλος μόλις ξεκίνησε στο FOXlife, καπάκι μετά τον πρώτο που ήταν μόνο επτά επεισοδίων (στην Αμερική η σειρά μόλις κόπηκε, πριν καλά καλά ολοκληρώσει τον δεύτερο κύκλο της, τον οποίο όμως εδώ, όπως όλα δείχνουν, θα τον δούμε… αρτιμελή). Μεταξύ πολλών άλλων ενδιαφερόντων στον κύκλο αυτόν, η τελείως ζουρλή Κλόι και η συντηρητική Τζουν που βρίσκονται να συγκατοικούν ασχολούνται με το reunion του «Dawson’s Creek» (ναι, το γνωστό που όλες μεγαλώσαμε στα γόνατά τα του), καθώς, ως γνωστόν, ο αληθινός Ντόσον είναι φίλος κολλητός τους, αλλά και με το ποιος θεωρείται σέξι, τα εξώφυλλα του People και φυσικά με την αγωνία της Τζουν να πετύχει με τα προσόντα της (και εδώ η συμβουλή της φιλενάδας της είναι «όχι φάκελοι, ψηλά τα boobs»). Μάλλον από την αντίθεση των δύο ηρωίδων θέλει να βγάλει γέλιο η σειρά. Μάλλον.

To follow or not to follow «The Following»?

To follow θα έλεγα εγώ, προς το παρόν. Η νέα, σφόδρα αμφιλεγόμενη σειρά του δημιουργού των τηλεοπτικών θρύλων «Dawson’s Creek» και «The Vampire Diaries», καθώς και του κινηματογραφικού φαινομένου «Scream», Κέβιν Γουίλιαμσον, παίζει στην Ελλάδα κάθε Δευτέρα στα Novacinema 1 & HD, τρία μόλις επεισόδια πίσω από τις ΗΠΑ. Εκεί δεν έπεισε τους κριτικούς, αλλά σάρωσε στα ratings και πήρε ήδη το πράσινο φως για δεύτερο κύκλο. Θα άξιζε προσοχής και μόνο για τον εξωφρενικά παραγνωρισμένο Κέβιν Μπέικον, που επιστρέφει ως πρωταγωνιστής σε τηλεοπτικό serial μετά από 25 χρόνια. Όπως αναμενόταν, είναι εξαιρετικός στο ρόλο βετεράνου πράκτορα του FBI, που γίνεται πιόνι στα χέρια αρρωστημένα ιδιοφυούς serial killer και ηγέτη θανατηφόρου, εναλλακτικής αίρεσης με θεό τον… Έντγκαρ Άλαν Πόου. Μη ρεαλιστική, ίσως. Μυθοπλασία, όμως, με το Μ κεφαλαίο, που δεν πειραματίζεται με σοβαρά θέματα (βλέπε τρομοκρατία και το πολυβραβευμένο μεν, εξωπραγματικό δε, «Homeland») και εξελίσσεται γρήγορα, συναρπαστικά και αναπάντεχα: μέσα σε μόλις 7 επεισόδια έχουν ήδη λάβει χώρα τρεις αποδράσεις – οι δύο από τη φυλακή – , δύο σημαντικές απαγωγές και δύο απώλειες κεντρικών χαρακτήρων.

You play the «Game of Thrones» to live or die.

Έχει χυθεί πολλή μελάνη για αυτή τη σειρά που στέκεται στο ύψος του HBO, κάνει κυριολεκτικά πάταγο και η αναμονή της τρίτης σεζόν βρίσκει τον κόσμο… αναμμένο. Στις 31 Μαρτίου στην Αμερική και στις 2 Απριλίου στην Ελλάδα από Novacinema 1 & HD κάνει πρεμιέρα, λοιπόν, η τρίτη σεζόν. Προσωπικά, να την πω την αμαρτία μου δημόσια, το βρήκα τόσο περίπλοκο, τόσο συμπυκνωμένο, τόσο πολυεπίπεδο (καθώς πρέπει να αποδώσει βιβλία – ποταμούς, που κυριολεκτικά αποτελεί θαύμα και μόνο η μεταφορά τους σε οποιαδήποτε οθόνη), που από κάποιο σημείο και έπειτα θαρρείς πως… η πολιτική κατάσταση της χώρας μας είναι απλούστερη από δαύτη της σειράς! Γιατί είναι κατόρθωμα να εικονοποιείς ένα στόρι το οποίο μοιράζεται σε πολλά κομμάτια με εσωτερικές αφηγηματικές αιτιάσεις που έρχονται έξωθεν και πανταχόθεν και μάλιστα όταν δεν υπάρχει κεντρικός ήρωας, όπως ξεκίνησε αρχικά (ο Σον Μπιν – Νεντ Σταρκ που μας άφησε μια ανάσα πριν απ’ το κλείσιμο της πρώτης σεζόν). Μιλάμε, βέβαια, για μια εικονοποίηση θαυμαστή και απόλυτα κινηματογραφική, γιατί καθώς το παρακολουθείς, μόνο με κινηματογράφο μπορείς να το συγκρίνεις. Ο τρίτος κύκλος γυρίστηκε στην Ισλανδία, και υποτίθεται ότι διαδραματίζεται στο βορειότερο σύνορο των Επτά Βασιλείων, πέρα από το οποίο βρίσκεται το άγνωστο. Τα trailers μας τα βγάζουν ένα-ένα και, με λίγη… βασανιστική πληροφορία, στέκονται στο ύψος της μακράς αναμονής μας. Και, είναι η αγωνιωδέστερη, αναφανδόν.

«Jo», pourquoi ne pas parler francais?

Από το FOX τρέχει ήδη εδώ και τρεις εβδομάδες το «Jo», μια very promising σειρά με διαπιστευτήρια ολκής, μιας και ο δημιουργός του είναι ο του «Law & Order» Ρενέ Μπαλσέ. Με κυρίως Αμερικανούς ηθοποιούς, αλλά πρωταγωνιστή Γάλλο, το star Ζαν Ρενό να παίζει τον ήρωα – ντετέκτιβ Τζο Σεντ Κλερ, η σειρά βαδίζει στα γνωστά μονοπάτια εξιχνίασης άγριων εγκλημάτων, που τοποθετούνται, όμως, στη γαλλική πρωτεύουσα, εξού και το λαογραφικό της ενδιαφέρον (!). Γιατι αυτό το ’χει. Να τα λέμε αυτά… Όλα τα κλισέ είναι παρόντα: ο Τζο είναι ένας μοναχικός, αποτυχημένος προσωπικά, ντετέκτιβ, με μια κόρη με την οποία παλεύει να φτιάξει σχέση, έχει ανορθόδοξες μεθόδους και το έγκλημα το πιάνει στον αέρα, έναν παρτενέρ νέο και κούκλο άλλης σχολής, ένα αφεντικό γυναίκα τακτικής τύπου «κάνε τη δουλειά και σχόλα». Κάθε επεισόδιο, διάρκειας 45 λεπτών, είναι αυτοτελές, συνεπώς παρακολουθείται εύκολα χωρίς το άγχος «ωιμέ, το ‘χασα το προηγούμενο και τι θα κάνω;». Η εξέλιξη της κάθε υπόθεσης μου έκανε εντύπωση, τρέχει πολύ γρήγορα, δηλαδή η κάθε πληροφορία συνδέεται ως δράση με την επόμενη σεκάνς – genious ο Τζο και δεν αναμένει λεπτό. Χαρακτήρες δεν υπάρχουν, και όπου υπάρχουν σπέρματα ηθών, δεν εντυπωσιάζουν, ούτε πρωτοτυπούν. Συνεκδοχικά, το «Jo» είναι μια σειρά που προτείνεται ανεπιφύλακτα, όταν δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο να καταναλώσεις… με ευκολία.

Μια τρελή, τρελή… «Modern Family».

Ο τέταρτος κύκλος ξεκίνησε στο FOXlife στις 26 Φεβρουαρίου με πρώτη μούρη την εγκυμονούσα Γκλόρια της… εθιστικής Σοφία Βεργκάρα, το θείο Κάμερον του σαρωτικού Έρικ Στόουνστριτ και το πόσο καλός μπαμπάς είναι και, φυσικά, τα παραπατήματα της – στο κολέγιο πλέον – «άσωτης» κόρης, Χέιλι. Καθόλου περίεργο το ότι σκίζει στην Αμερική, που αυτή τη στιγμή είναι περίπου στα μέσα του ίδιου κύκλου, γιατί αυτές οι τρεις παράδοξες οικογένειες είναι ντελιριακές! Super το έβδομο επεισόδιο, «Arrested», στο οποίο ο Τζέι πάει να κρύψει την εγκυμοσύνη της Γκλόρια από την πρώην του Ντι Ντι – θεά η Σέλεϊ Λονγκ. Δε μένει άντερο.

«New Girl», νέο γέλιο.

Στο FOXlife, εδώ και τρεις εβδομάδες, και ο δεύτερος κύκλος αυτού του τρισχαριτωμένου κωμικού ημίωρου, με τη λατρεμένη Ζόι Ντεσανέλ ως Τζες, άνεργη πλέον, να εξακολουθεί να κάνει άνω κάτω τη ζωή των τριών ανδρών συγκατοίκων της, που ξαφνικά έμειναν όλοι ξανά-μανά μπακούρια. Ο Σμιντ του Μαξ Γκρίνφιλντ κλέβει συχνά-πυκνά την παράσταση χάρη στο ασύλληπτο κωμικό ταμπεραμέντο του, αλλά τελευταία περίοπτη θέση στην καρδιά της Τζες και των τηλεθεατών καταλαμβάνει ο αναπάντεχα τρυφερός Νικ του Τζέικ Τζόνσον. Μπορεί μια μεγάλη φιλία να εξελιχθεί σε έρωτα ζωής; Ίδωμεν και γελάσωμεν. Αμήν.

«Once Upon a Time»… τώρα!

Στις 11 Φεβρουαρίου, ένα τετράμηνο περίπου μετά τις ΗΠΑ, άρχισε στο FOXlife ο δεύτερος κύκλος αυτής της ευφάνταστης αποδόμησης όλων των παραμυθιών του κόσμου τούτου, δια χειρός δύο εκ των παραγωγών του «Lost», των Άνταμ Χόρογουιτς και Έντουαρντ Κίτσις, καθώς και μιας από τη βασική σεναριογραφική ομάδα του υπέρ-cult «Buffy the Vampire Slayer», Τζέιν Έσπενσον. Πέρυσι, η Χιονάτη, ο Πρίγκιπάς της, η Κακιά Μάγισσα, η Κοκκινοσκουφίτσα, ο Πινόκιο, ο Καπελάς και τα άλλα, παραμυθένια παιδιά ήταν παγιδευμένα με αμνησία σε ένα απομακρυσμένο χωριό της σύγχρονης Αμερικής. Φέτος, αφού η κόρη της Χιονάτης (!) έσπασε την κατάρα, όλοι τους θυμήθηκαν ποιοι πραγματικά είναι και από πού προέρχονται. Πώς θα τα καταφέρουν, όμως, στον πραγματικό κόσμο; Χαριτωμένο, ρομαντικό, με βελτιωμένα τα – απαράδεκτα στον πρώτο κύκλο – ειδικά εφέ και ιντριγκαδόρικο στον τρόπο που χειρίζεται τους μυθικούς του ήρωες, στους οποίους συγκαταλέγονται, πλέον, ο Κάπτεν Χουκ και ο Δρ. Φρανκενστάιν!

«Person of Interest», ασυζητητί.

Novacinema 1 & HD και δεύτερος κύκλος για το «Person of Interest» από τις 10 Μαρτίου (στην Αμερική βαίνουμε προς το τέλος του). Οι πρώτες κριτικές ήταν μέτριες και μετά το ενδιαφέρον κορυφωνόταν για αυτή τη σειρά, ώσπου έκλεισε πανηγυρικά την πρώτη σεζόν της με ένα αποστομωτικό επεισόδιο. Στα αρχικά επεισόδια της δεύτερης, ο Φιντς (δημιουργός της μηχανής που προβλέπει εγκλήματα, έχει απαχθεί και η απαγωγή συνδέεται με μια Χάνα Φράι, χαμένη από εικοσαετία) και ένας μυστικός λογαριασμός συναποτελούν το γαϊτανάκι, που ουσιαστικά δένει τη σχέση μεταξύ του αινιγματικού Φιντς και του πρώην ειδικού πράκτορα Ρις, για να συνεχίσουν το κυνήγι των ατιμώρητων με χιούμορ και αρμονία. Κάθε επεισόδιο είναι αυτοτελές – όποτε και να ξεκινήσει κανείς, δηλαδή, αν ξέρει το βασικό στόρι, το βλέπει εύκολα και έχει αποκτήσει fan club στην Αμερική. Ο Μάικλ Έμερσον εξελίσσεται σε φιγούρα – σύμβολο εδώ.

«Revenge»! Να τη φας και να είναι κρύα!

30 Σεπτεμβρίου άρχισε στην Αμερική και λίγο πριν απ’ τη νέα χρονιά στην Ελλάδα (από το FOXlife) η δεύτερη σεζόν της πολυαγαπημένης μας σαπουνόπερας, η οποία έχει καταλήξει τοξική (τύπου, τελειώνει το επεισόδιο και φοράς μαύρη πλερέζα…). Πάντως, εδώ χοντραίνει το παιχνίδι κι εκεί που στην πρώτη σεζόν είχαμε και τα των σχέσεων, στη δεύτερη γίνεται το manipulation, του manipulation, ω! manipulation, πέφτει πολλή επιχειρηματική μανούβρα με νέα πρόσωπα που συνδέονται εξωφρενικά με το πρώτο στόρι του μπαμπά της Έμιλι. Η οποία έχει χάσει τη μπάλα της εκδίκησης παντελώς, ο Νόλαν αλλάζει και αποκτά ανθρώπινο στιλάκι, ο Ντάνιελ γίνεται CEO και η Βικτόρια (που βρίσκεται πίσω από τα πάντα – θεά η σκύλα!) μέχρι και την Έμιλι βάζει να τον πλησιάσει για να τον καθοδηγήσει, ο Τζακ παντρεύεται τη fake Αμάντα αλλά μαθαίνει ότι είναι fake, του πέφτει και μια αδέσποτη σφαίρα και γίνεται το πυρ – κυριολεκτικώς – το εξώτερο, άσε τι να λέμε τώρα! Κάθε εβδομάδα είμαστε με τον ορό στο χέρι!

Το «Scandal» είναι σκάνδαλο!

Κοντεύει στα μισά του δεύτερου κύκλου του στο FOXlife αυτό το αμαρτωλά ζουμερό τρίτο τηλεοπτικό τέκνο τής δημιουργού τού «Grey’s Anatomy», Σόντα Ράιμς. Και ήδη γίνεται το έλα να δεις, το ορθοκωλομπρούμητο, το χάνει η μάνα το παιδί, το παιδί τη μάνα, ο διάβολος την κόλαση και ο θεός τον παράδεισο. Και όλα αυτά εξελίσσονται με… τα γκάζια τέρμα. Τι να σου λέω τώρα, πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού, όπου ο δεύτερος κύκλος πλησιάζει στο τέλος του, κάποιοι κόβουν φλέβα, ενώ εδώ μόλις που προλαβαίνεις να ανακαλύψεις και να μπεις στο νόημα του τι εστί Ολίβια Πόουπ (Κέρι Γουόσινγκτον) – πανταχού παρούσα, τα πάντα πληρούσα, fixer σοβαρών προβλημάτων υψηλών προσώπων, πρώην και περιστασιακά νυν ερωμένη του ρεμπουπλικανού Προέδρου των ΗΠΑ, συνωμότις σκοτεινών υποθέσεων, και νόμιμη και παράνομη, και καλή και κακή. Πάρε μάτι, λέμε!

Υποκλίσου στους «Sons of Anarchy».

Των οποίων ο τέταρτος κύκλος από το FOX ξεκινά στις 17 Μαρτίου. Πρόκειται για τον κύκλο που έκανε πάταγο στην Αμερική, μιας και πεθαίνουν βασικοί πρωταγωνιστές, περιέχει μια διάσημη σκηνή βιασμού, ενώ κριτική και ratings συμφώνησαν στο ότι η σειρά σκίζει. Όποιος δεν το έχει παρακολουθήσει, καλό είναι να το δει από την αρχή, γιατί υπάρχει πολύ ψωμί στη σειρά αυτή και πέρα από τα τατουάζ, το γκομενο-οφθαλμόλουτρο, τις μπότες και τα σπιρούνια, είναι ένα drama ολκής με χα-ρα-κτή-ρες.

«Touch»… and go!

Δεύτερος κύκλος στο FOX πάλι, με πρεμιέρα στις 28/2 – τουτέστιν, 20 μόνο μέρες διαφορά από την πρεμιέρα του στην Αμερική. Με φιλοδοξία να γίνει πιο dark, πιο action, πιο πολυεπίπεδο και με ένα πρώτο επεισόδιο – ποταμό διάρκειας δύο ωρών, το «Touch» μας κάνει κλύσμα τον Κίφερ Σάδερλαντ, όχι γιατί δεν είναι καλός αλλά γιατί κυνηγάει την επιτυχία του από το «24» και αυτό είναι τόσο λαλίστατο, που λες, πια, «νισάφι» (άσε που είναι συνέχεια λαχανιασμένος, γιατί δεν έχει χρόνο και συνέχεια «ξέρει τι κάνει»). Μπαίνει και η Μαρία Μπέλο εντός του παιχνιδιού εδώ ως μάνα μιας χαμένης πιτσιρίκας Αμέλια, που ο ανέγγιχτος, περίεργος γιος του Κιφερ, ο Τζέικ, είναι στα χνάρια της με τον ιδιότροπο τρόπο του και τα νούμερα που οδηγούν την έρευνα. Μέχρι και τηλεπαθητικά επικοινωνεί ο Τζέικ με τη χαμένη, τι άλλο να πω;

Ελληνιστί, «Χορεύοντας με τη Τζαζ»

Επιμένει η ΝΕΤ στην «ποιοτική τηλεόραση» και το BBC και από την 1η Μαρτίου προβάλλει το «Dancing on the Edge». Να μην τα ξαναλέμε, καλά κάνει και επιμένει στα βρετανικά τηλεοπτικά προϊόντα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια καταπληκτική παραγωγή, ακριβή και πολύ προσεγμένη από άποψης καλλιτεχνικής διεύθυνσης και κουστουμιών. Το στόρι, για όσους δεν το είδαν, τοποθετείται στα 1930 και με πυρήνα ένα group μαύρων μουσικών και ένα δημοσιογράφο που ατύπως κάνει την προώθησή τους, ταξιδεύεις στην κύηση της jazz σκηνής στη Βρετανία. Η υποδοχή στην χώρα της ήταν συμπαθητική, αν και είχαν μεγάλες προσδοκίες από το δίκτυο – και λόγω κόστους – και από τα πράγματα που έχουμε δει έως τώρα, τη σειρά αυτή είναι ομορφότερο να τη βλέπεις, παρά να την… παρακολουθείς. Κυρίως γιατί αναμένεις να έχει πολλή μουσική (και δεν έχει!) και η υπόθεση αναλώνει το θεατή σε εξω-μουσικά πράματα, μιας και έχει και μυστήριο φόνου κλπ. Πέραν τούτου, οι χαρακτήρες λειτουργούν και λίγο σα φορείς ιδεών κι έχεις την αίσθηση ότι η διάδρασή τους είναι αμυδρή. Πρέπει να σταθούμε, όμως, στους πολύ ωραίους κινηματογραφικούς ηθοποιούς της, τον Μάθιου Γκουντ, τον -κανένας-δεν-μπορεί-να-πει-σωστά-το-όνομά-του Τσιγουέτελ Ετζιοφόρ, και τον αγαπημένο Τζον Γκούντμαν στο ρόλο του Αμερικανού μεγιστάνα.