Έργο των Τζιμ Τζέικομπς και Γουόρεν Κέισι, με ήρωες teenagers της εργατικής τάξης και retro, rock and roll, θρασύ χαρακτήρα, ανέβηκε για πρώτη φορά σε σκηνή του Σικάγο, το 1972 και εξακολουθεί να είναι μια από τις μακροβιότερες παραστάσεις του Broadway. Η υποδοχή της κινηματογραφικής μεταφοράς του από κοινό και κριτικούς ήταν απίστευτη. Προφανείς οι δύο κύριοι λόγοι: η μαζική υστερία για τον Τζον Τραβόλτα και το «Saturday Night Fever» (1977) δεν είχε προλάβει να κοπάσει και το soundtrack ήταν το δεύτερο δημοφιλέστερο σε πωλήσεις για τη χρονιά εκείνη. Το 2010, το «Grease» επέστρεψε στις αμερικανικές αίθουσες με μια sing-a-long version!

Έργο του Ρίτσαρντ Ο’ Μπράιεν, ξεκίνησε από το Λονδίνο σαν «The Rocky Horror Show» το καλοκαίρι του ’73 και δύο χρόνια αργότερα έγινε ταινία από το studio της Fox. Παρωδία των b-movies του σινεμά του φανταστικού με ανατρεπτικά transgender στοιχεία για την εποχή, απέτυχε παταγωδώς στα ταμεία, ώσπου, το 1977, άρχισε να παίζεται σε μεταμεσονύκτιες προβολές, με έντονη τη συμμετοχή των θεατών στα μουσικά του νούμερα. Δε σταμάτησε να παίζεται ποτέ από τότε και οι εισπράξεις του, πλέον, ξεπερνούν τα 140.000.000 δολάρια!

Έργο του Πιτ Τάουνσεντ, ξεκίνησε σαν album του συγκροτήματος των Who, το 1969, έγινε rock opera για το σινεμά το 1975 (προβλήθηκε μέχρι και στο Φεστιβάλ των Καννών) και η stage version του παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια το… 1992! Ένα χρόνο αργότερα μετακόμισε στο Broadway. Φαντεζί, κιτς, φωνακλάδικο από κάθε άποψη, με ένα αδιανόητο καστ μουσικών, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα φιλμ του είδους μέχρι σήμερα. See it, feel it.

Έργο των Πολ Γουίλιαμς και Τζορτζ Άλισον Τίπτον, γραμμένο απευθείας για τον κινηματογράφο, σε σενάριο Ντε Πάλμα, με προφανή «δάνεια» από το «Φάντασμα της Όπερας», το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» και τον «Φάουστ», προτάθηκε μεν για Όσκαρ μουσικής, αλλά τεμαχίστηκε από την κριτική της εποχής και καταποντίστηκε στα ταμεία. Έκανε καλύτερη παρέα με το cult status πολλά χρόνια αργότερα. Για εντελώς αδιευκρίνιστους λόγους, γνώρισε τρελό σουξέ στο Γουίνιπεγκ του Καναδά!

Έργο των Τιμ Ράις και Άντριου Λόιντ Γουέμπερ, ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σαν album (με τον Ίαν Γκίλαν στον πρώτο «ρόλο»!) το 1970 και με τις εισπράξεις από αυτό έγινε η δημοφιλής rock opera του 1971. Η τελευταία εβδομάδα της ζωής του Ιησού έως τη σταύρωση (αλλά χωρίς την Ανάσταση), πλήθος αναχρονιστικών στοιχείων, απεικόνιση του Ιούδα ως τραγικής φιγούρας, ανύπαρκτοι διάλογοι και, μόλις δύο χρόνια αργότερα, η κινηματογραφική version που έσπασε ταμεία (νούμερο 8 στο box-office για το 1973!).