Το FREE CINEMA βγήκε στον αέρα ως κανονικό site στις 27 Απριλίου του 2012. Γιατί το άνοιξα; «Γιατί θέλω να ζήσω…» («After Hours», Μάρτιν Σκορσέζε, 1985). Τα media στην Ελλάδα έχουν ψοφήσει. Κι όταν αυτή είναι η δουλειά σου, όλη σου (τ)η ζωή, κάτι πρέπει να κάνεις, για να συγκρουστείς με μια πραγματικότητα που ούτε και σε πληρώνει, ούτε και σε αφήνει να μιλήσεις ελεύθερα. Προσωρινά, το FREE CINEMA μου έχει χαρίσει… χρέη. Αλλά, διάβολε, είναι τόσο όμορφο να μπορείς να λες αυτό που θέλεις, να εκφράζεις αυτό που εκόμισες από την Τέχνη που αγαπάς και, στο τέλος, να ακούγεσαι κιόλας. Αυτή την ελευθερία αξίζει να την πληρώνει κανείς. Και κάποτε ίσως να σε ανταμείψει κι εκείνη. Ελπίζω.
Ο δεύτερος λόγος – στόχος για τον οποίο έγινε αυτό το site είναι η επιστροφή του αναγνωστικού κοινού – και των κινηματογραφόφιλων – προς την κριτική. Άλλο μεγάλο ψοφίμι στον τόπο μας τούτο εδώ… Στους πρώτους μήνες, κανείς δεν έμπαινε για να διαβάσει τα κείμενα του αντίστοιχου τμήματος! Πληγώθηκα. Νόμισα πως το’ χω χάσει και βγήκα ψάχνοντας… ανεμόμυλους. Ώσπου, τον περασμένο Αύγουστο, η διχαστική κριτική του «The Dark Knight Rises» σάρωσε σε επισκεψιμότητα. Η αρχή είχε γίνει. Και το FREE CINEMA απέκτησε σταδιακά τη δυναμική που ήθελα, τους αναγνώστες που επιθυμούν και θέλουν να εμπιστευτούν μια άποψη, η οποία επιχειρεί να τους στρέψει προς το καλό σινεμά, διαχωρίζοντας και αξιολογώντας τα φιλμ ανάλογα με το είδος τους και αυτό που προσφέρουν σε εκείνον που θα πληρώσει για να το βιώσει στη σκοτεινή αίθουσα. Πλέον, ο στόχος έχει επιτευχθεί.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έγιναν ακόμη, άλλα που δεν ολοκληρώθηκαν σωστά, υπολογισμοί που έπεσαν έξω. Νωρίς είναι ακόμη, δεν ανησυχώ. Του χρόνου θα κάνουμε έναν καλύτερο απολογισμό. Προσωρινά, ευχαριστώ που με ακολουθήσατε και συνεχίζετε να μπαίνετε εδώ μέσα. Είμαι υπερήφανος για το αποτέλεσμα, την αισθητική, τα κείμενά μας, την ομάδα μου και… την ελευθερία μας, ρε γαμώτο! Θα ήθελα να μας δείχνετε πως είστε κι εσείς. Για… χρόνια πολλά.
