της Ελεωνόρας Βερυκοκίδη

Η Λίνα και ο πατέρας της, Αντουάν, μοιράζονται την ίδια αγάπη για τη θάλασσα και την αναζήτηση. Το πεδίο σύγκρισης για τη Λίνα είναι συγκεκριμένο. Είναι ο καλύτερος «καπετάνιος» που έχει γνωρίσει. Δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει λάθος. Ο ξαφνικός θάνατός του αφήνει αναπάντητα ερωτήματα που μόνο ο απών θα μπορούσε να δώσει. Ποτέ δεν υπήρξε η απαιτούμενη προετοιμασία για τη μετάβαση σε άλλη καθημερινότητα από εκείνη που η Λίνα γνώριζε μέχρι τότε. Τώρα, είναι η κόρη του «ανεύθυνου» ψαρά που διακινδύνεψε και τη ζωή άλλων, βγαίνοντας στη θάλασσα με το σκάφος, «με τέτοιο καιρό». Και ο μπαμπάς της πουθενά, για ν’ απαντήσει σε τέτοιες κατηγορίες. Πώς θα μπορούσε να ήταν δικό του το φταίξιμο; Ποτέ δεν έκανε «λάθος». Ξέχασαν κιόλας ποιος ήταν;

«Sea sparkle» ονομάζεται το φαινόμενο «Noctiluca», που κατά τις νυχτερινές ώρες, το σούρουπο και τη χαραυγή δημιουργεί στη θάλασσα μία φωσφορίζουσα λάμψη λόγω χλωροφύλλης. Δεν είναι ούτε φυτό, ούτε ζώο, αλλά ένα είδος πλαγκτονικού οργανισμού που τρέφεται από άλλους παρόμοιους οργανισμούς και φως. Είναι συνδεδεμένο με τη μόλυνση της θάλασσας και την κλιματική αλλαγή, παρά την ομορφιά της θέασής του, καθότι η βρώση του μπορεί να είναι επικίνδυνη για άλλους οργανισμούς, σε συνδυασμό με την αμμωνία. Πριν από το 1990 το συναντούσε κανείς σε μέρη όπως η Τασμανία και η Καλιφόρνια, αλλά και σε φιλμ όπως το «Splash» (1984) του Ρον Χάουαρντ. Από το 2021 κι έπειτα, «zeevonk» εντοπίζει κανείς και στην Ολλανδία.

Όλο το φιλμ έχει κυρίως τέτοια χρώματα στη φωτογραφία (που φέρει υπογραφή του Άντον Μέρτενς) και αυτό συνεπάγεται πως είναι ευχάριστη στην παρακολούθησή του. Πόσα δε γνωρίζουμε για τη θάλασσα; Ποιο άλλο πλάσμα θα μπορούσε να έχει μετοικήσει, προκαλώντας (λόγω άγνοιας της ύπαρξής τους) τον πνιγμό των ψαράδων; Η «περίοδος θρήνου» θα βρει τη Λίνα απομακρυσμένη από τη μικρή κοινωνία η οποία αρκείται στις «εύπεπτες» απαντήσεις, από τη μητέρα της που δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση για το τι συνέβη στον πατέρα της, αλλά και από την καλύτερή της φίλη, Καζ, της οποίας ο πατέρας βρισκόταν επίσης στο συμβάν. Σε περιβάλλον αναζήτησης που χωρά έναν κάπως πιο καινούργιο φίλο, τον Βίνσεντ, που εργάζεται στο τοπικό ενυδρείο, η Λίνα άλλοτε μελετά φαινόμενα κι άλλοτε δίνει απαντήσεις σε «προϊόντα» φαντασίας. Κάποτε θα είχε απαντήσεις ο μπαμπάς της για θαλάσσια «τέρατα» και σκιές κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας που ενίοτε φοβόταν, λόγος που δεν την εμπόδισε να κάνει η ίδια μαθήματα ναυσιπλοΐας. Τώρα, θα δίνει απαντήσεις μελετώντας.

Ευτυχώς, το σενάριο καταφέρνει να μην… «πνίγεται» σε συναισθηματικές αναλύσεις όλων των χαρακτήρων, διαθέτει ένα αρκετά ολοκληρωμένο στόρι που σχετίζεται με τη διαδικασία μη γνώσης και απόδειξης, την ερευνητική διάθεση και προσφέρει aquarium comfort.