FreeCinema

Follow us

TRANSIT (2018)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κρίστιαν Πέτσολντ
  • ΚΑΣΤ: Φραντς Ρογκόφσκι, Πάουλα Μπερ, Γκόντεχαρντ Γκίζε, Λίλιεν Μπάτμαν
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 101'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: SEVEN FILMS

Ένας άνδρας που προσπαθεί να αποδράσει από τη Γαλλία, την οποία καταλαμβάνουν σταδιακά οι Γερμανοί, παίρνει την ταυτότητα ενός συγγραφέα και αποκτά εμμονή με τη γυναίκα του ανθρώπου τον οποίο πλέον υποδύεται.

Έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθετική ανάπτυξη το «Transit». Ασυνήθιστη και παράξενη, μπορεί να γοητεύσει, να ξενίσει ή να απωθήσει. Σε ορισμένα σημεία λειτουργεί, σε άλλα όχι. Αδιάφορη, πάντως, δεν είναι σε καμία περίπτωση. Το σενάριο της ταινίας βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα της Άννα Σέγκερς από το 1944, το οποίο περιγράφει την προσπάθεια μιας ομάδας Γερμανών να αποδράσουν από τη Γαλλία που βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή, το 1942.

Αυτό νομίζουμε ότι βλέπουμε στα πρώτα λεπτά του «Transit», με δύο άνδρες να συζητούν για το πώς μπορούν να ξεφύγουν από το Παρίσι, καθώς πλησιάζουν ταχύτατα οι Γερμανοί για να το καταλάβουν. Λίγες στιγμές αργότερα, όμως, έρχεται η σύγχυση. Τα ρούχα που φορούν οι χαρακτήρες είναι «άχρονα», αλλά όλο το περιβάλλον είναι σύγχρονο. Δεν έχει καμία σχέση με το Παρίσι του ’40. Αντί για στρατιώτες, κυκλοφορούν αστυνομικοί των ειδικών δυνάμεων, αντί για στρατιωτικά αυτοκίνητα βλέπουμε περιπολικά, η φωτογραφία δεν έχει ίχνος κόκκου, σέπιας ή «εποχής». Είναι σημερινή και καθαρότατη.

Η συνέχεια δεν δίνει αμέσως σαφείς απαντήσεις. Ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Γκέοργκ, δέχεται να παραδώσει δύο επιστολές στον Βάιντελ, έναν συγγραφέα επίσης Γερμανό, ο οποίος επίσης σκοπεύει να αποδράσει. Όταν ο Γκέοργκ τον εντοπίσει, θα είναι νεκρός. Έχει αυτοκτονήσει, αφήνοντας το τελευταίο του χειρόγραφο. Ο Γκέοργκ θα ανοίξει τις επιστολές. Η μία είναι η επιβεβαίωση ότι ο Βάιντελ και η γυναίκα του έχουν εξασφαλίσει visa για το ταξίδι του στο Μεξικό, όπου αναζητούν καταφύγιο. Η δεύτερη είναι από τη γυναίκα του, τη Μαρί, που τον έχει εγκαταλείψει, μα του ζητά να επιστρέψει κοντά της.

Παίρνοντας γρήγορες αποφάσεις, ο Γκέοργκ θα ταξιδέψει στη Μασσαλία, συνοδεύοντας έναν τραυματισμένο φίλο του, ο οποίος δεν θα καταφέρει να φτάσει ζωντανός. Στη Μασσαλία, ο Γκέοργκ θα συναντηθεί με τη γυναίκα και τον μικρό γιο τού νεκρού φίλου του και θα αρχίσει να κινείται στην πόλη, με την ταυτότητα του Βάιντελ. Άλλοι χαρακτήρες, που βρίσκονται όπως κι αυτός σε κατάσταση transit, θα γίνουν μέρος της καθημερινότητάς του. Ανάμεσά τους και ένας γιατρός, που έχει σχέση με τη γυναίκα του συγγραφέα. Του πραγματικού, εκείνου που αυτοκτόνησε στο Παρίσι. Η κατάσταση θα εξελιχθεί σε μια παράξενη ερωτική σχέση, σε ένα τρίγωνο (ή ακόμη και τετράγωνο…) στο οποίο εμπλέκονται ο Γκέοργκ, η Μαρί, ο γιατρός και ο Βάιντελ. Για τον Γκέοργκ σκοπός θα γίνει να σώσει τη Μαρί, χωρίς εκείνη να καταλάβει ότι έχει κλέψει την ταυτότητα του άντρα της.

Η απόφαση του Πέτσολντ να μεταφέρει (μερικώς) το story της ταινίας στο σήμερα αφήνει αρκετά περιθώρια ερμηνείας. Αναφέρεται στους σύγχρονους πρόσφυγες που έρχονται στην Ευρώπη, αντί για τους Ευρωπαίους της πρωτότυπης ιστορίας που αναζητούν καταφύγιο στην Αμερική; Μιλά για τη σημερινή, νέα εξάπλωση του φασισμού; Ίσως και τα δύο. Το «Transit» είναι ένα φιλμ που απαιτεί περισσότερη προσοχή και κόπο από τον θεατή, ώστε να μπορέσει να παρακολουθήσει τις αναφορές στο σήμερα και στο χθες. Σε συνδυασμό με την αφαιρετική αφήγηση και το voice-over (από έναν άλλο χαρακτήρα που αποκαλύπτεται αργότερα), η ταινία έχει μια ξεχωριστή προσέγγιση που όμως ταυτόχρονα κουράζει εξαιτίας της έλλειψης σαφήνειας. Σε ό,τι αφορά το καστ, ο βασικός πρωταγωνιστής, Φραντς Ρογκόφσκι, είναι πολύ σωστός ως φιγούρα (χαρακτηρίζεται κατά κόρον ως ο Γερμανός Χοακίν Φίνιξ), αλλά η εκφορά του λόγου του είναι κάπως ενοχλητική, ενώ το ερωτικό τρίγωνο θα μπορούσε να είναι και πιο πειστικό.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Με μια σκηνοθετική γραμμή που αφήνει περιθώρια για διαφορετικές αναγνώσεις, το «Transit» είναι μια ταινία που θα σου τραβήξει την προσοχή αν σ’ αρέσουν τα κινηματογραφικά αινίγματα. Αν, όμως, τα θέλεις όλα στρωτά και ξεκάθαρα, θα σε κάνει να μείνεις με το στόμα ανοιχτό… ή και στραβωμένο.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;

MR KLEIN

MR KLEIN

Αυτοί μάλλον ξεκινήσανε για Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ξεμείνανε από λεφτά και το γυρίσανε ντουγρού στο σύγχρονο ή ο δημιουργός «τον ήπιε» στην πορεία.