του Ηλία Φραγκούλη

Πρόκειται για μία παραγωγή της Amazon που ενώνει ξανά στην οθόνη το ζευγάρι της «Θεωρίας των Πάντων» (2014), Φελίσιτι Τζόουνς και Έντι Ρέντμεϊν, με βάση ένα πραγματικό περιστατικό… ελαφρώς αλλοιωμένο για λόγους που σε κάνουν να αισθάνεσαι πως τούτο το έργο δεν θα γυριζόταν εάν δεν συμφωνούσαν να πρωταγωνιστήσουν οι δύο ηθοποιοί!

Παραδόξως, από τους δύο ήρωες της ιστορίας μονάχα ο ένας ήταν αληθινός. Ο μετεωρολόγος Τζέιμς Γκλάισερ έδρασε στην Αγγλία της βικτωριανής περιόδου και στο διάστημα μεταξύ 1862 και 1866 απογειώθηκε αρκετές φορές με τεράστια αερόστατα, πραγματοποιώντας μετρήσεις της θερμοκρασίας και της υγρασίας στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα της ατμόσφαιρας. Στη συντροφιά του είχε συνήθως τον αεροναύτη – πιλότο Χένρι Τρέισι Κόξγουελ, με τον οποίο έσπασαν και το ρεκόρ υψομέτρου στις 5 Σεπτεμβρίου του 1862. Για τις ανάγκες αυτού του κατά τα άλλα βιογραφικού φιλμ, όμως, ο δεύτερος… άλλαξε φύλο (!) και έγινε η φανταστική ηρωίδα Αμίλια Ρεν, ο χαρακτήρας της οποίας σχεδιάστηκε με πρότυπο γυναίκες της εποχής που είχαν αυτό το τολμηρό hobby να κατακτούν τους αιθέρες, με πρώτη και καλύτερη τη Γαλλίδα Σοφί Μπλανσάρ.

Πέραν αυτής της «ιδιαιτερότητας», οι «Αεροναύτες» κυλάνε χαλαρά και ρουτινιάρικα, με τους δύο ηθοποιούς να ανεβαίνουν διαρκώς σε ύψος εντός ενός εντυπωσιακού balloon, μέχρι τη στιγμή που η θερμοκρασία αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη γι’ αυτούς (έφτασαν τα 11.300 μέτρα πάνω από τη γη, υψόμετρο στο οποίο ταξιδεύουν αεροπλάνα πλέον!) και διάφορα τεχνικά προβλήματα δεν καθιστούν την προσγείωσή τους ασφαλή. Η αφήγηση διακόπτεται κυρίως από κάποια ενοχικά flashback της Ρεν που αφορούν παρόμοια (και πιο δραματική) εμπειρία πτήσης η οποία την τραυμάτισε άσχημα ψυχολογικά στο παρελθόν και που ο Τομ Χάρπερ χειρίζεται με δόσεις υπερβολικού και αχρείαστου σασπένς, στην προσπάθειά του να δώσει λίγη παραπάνω ζωή στα τεκταινόμενα του παρόντος.

Κατά τα άλλα, η ταινία περιλαμβάνει όμορφες εικόνες που φαντάζουν εντυπωσιακές στη μεγάλη οθόνη ή μπορούν να σε πείσουν να διαλέξεις την καλύτερη σε απόδοση… HD τηλεόραση μεγάλων ιντσών σε ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών. Ουρανοί και ορίζοντες, τεράστια σύννεφα και καταιγίδες, μία ιλιγγιώδης νότα μέσω του ανθρώπινου βλέμματος από (πάρα πολύ) ψηλά εναλλάσσονται κάπως πληκτικά καθώς περνά η ώρα, με μία κάποια αμφιβολία για το αν θα καταφέρουν να επιζήσουν και οι δύο μέχρι τέλους να αιωρείται… μάταια. Ξεχωρίζει κάπως η κλιμάκωση στην κορυφή του αερόστατου, αλλά και πάλι το ερώτημα «Ποιος ο λόγος να γυριστεί τούτο το φιλμ;» κρέμεται αμήχανα πάνω από τα εκατό λεπτά της διάρκειάς του.