της Βαρβάρας Κοντονή

Βέβαια, ακόμα και το εν λόγω ανοσιούργημα του συγκεκριμένου Δημάρχου, μάλλον δεν θα φτουράει τίποτα μπροστά στο απελπιστικά κακό animation που θα αποφασίσετε (αν είστε τόσο τολμηροί…) να πάτε τα μικρά σας. Θέλω να διαβάσετε προσεκτικά τούτες τις αράδες: πρόκειται για ένα από τα χειρότερα (αν όχι το χειρότερο) animation που έχει έρθει εδώ και καιρό στις ελληνικές αίθουσες! Τόσο μοναδικά κακό, που θα σας πιάσουν τα κλάματα, όχι από συγκίνηση, αλλά από τα νεύρα σας!

Ο κακιότερος όλων των κακών Δημάρχων τούτου του κόσμου, αποφασίζει ν’ αποψιλώσει το πάρκο της πόλης, αντικαθιστώντας τα μεγάλα, πλουμιστά δέντρα που το κοσμούν με τεράστιες γιγαντο-οθόνες, wi-fi και άσχημες κεραίες. Ένα από τα δέντρα αυτά ανήκει στον Τίμι, ένα δυναμικό ξωτικό που δεν θ’ αφήσει το σπίτι του να χαθεί έτσι απλά από τα χέρια των διαβολικών ανθρώπων. Μαζί με τα υπόλοιπα ξωτικά που κατοικούν στα δέντρα του πάρκου (με βασικό σκοπό να τ’ αγαπούν και να τα προστατεύουν), ο Τίμι θα ξεκινήσει έναν αγώνα ενάντια στο χρόνο και την καταστροφική μανία των μπουλντοζών που ολοένα και πλησιάζουν, με απώτερο στόχο να εξαφανίσουν και την τελευταία πνοή πρασίνου της πόλης. Θα καταφέρει ο Τίμι, η Λίζα και τα υπόλοιπα ξωτικά να σώσουν τα σπίτια τους και να δώσουν στο πάρκο παράταση ζωής;

Και απαντώ: ποιος νοιάζεται; Να το ξαναπώ, σε περίπτωση που δεν έγινα κατανοητή. Ποιος νοιάζεται; Δεν ξέρω τι ακριβώς είχαν στο μυαλό τους οι Ίκερ Άλβαρεζ και Χαϊζέα Παστόρ όταν σκηνοθετούσαν αυτό εδώ το εξάμβλωμα, θέλω όμως να ελπίζω πως οι προθέσεις τους ήταν πολύ πιο αγνές από το «καλλιτεχνικό» αποτέλεσμα τούτης της ταινίας, που κυριολεκτικά κάνει ακόμα και τα 74 λεπτά της διάρκειάς της να μοιάζουν με αιωνιότητα (και μια μέρα).

Αρχικά, το ίδιο το σχέδιο είναι τόσο εξόφθαλμα κακό (προφανώς λόγω ελλιπέστατου budget), που μάλλον θα ήταν προτιμότερο οι Ίκερ και Χαϊζέα να έκαναν τα λεφτά… σουβλάκια, μπας και λιγδώσει λιγάκι το αντεράκι τους, διότι μέλλον μετά από τέτοιο φιλμ δεν βλέπω… Αντιλαμβάνομαι την απόπειρα να καταστήσουν τα θέματα της κλιματικής αλλαγής και της αλόγιστης καταστροφής του περιβάλλοντος κατανοητά στις μικρότερες (πολύ μικρότερες) ηλικίες μέσω ενός κινουμένου σχεδίου που φέρνει τα ξωτικά – προστάτες της Φύσης απέναντι στους κακούς, συμφεροντολόγους και πολιτικάντηδες ανθρώπους, όταν όμως το 3D animation σου συναγωνίζεται τον… Clippy, το συνδετήρα – βοηθό του Microsoft Office που μεσουράνησε στους υπολογιστές μας από τα τέλη του 1990 ως τα μέσα του 2000 (προδίδω την ηλικία μου, τόσο έξαλλη έχω γίνει!), τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά.