του Παναγιώτη Παναγόπουλου

«Ανάλαφρο» και «εύκολο» είδος η ρομαντική κομεντί; Αμέτρητοι είναι οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι που έχουν αναμετρηθεί μαζί της και κατατροπώθηκαν. Γιατί, αν και οι ιστορίες ακολουθούν ένα πολύ στοιχειώδες μοτίβο (εκείνος γνωρίζει εκείνην, ερωτεύονται και καταλήγουν μαζί ευτυχισμένοι παρά τις δυσκολίες που θα προκύψουν), οι απαιτήσεις για πρωτοτυπία στις ερμηνείες, τις καταστάσεις και τις ατάκες, είναι πολύ μεγάλες και λίγοι καταφέρνουν να σταθούν αντάξιοι της πρόκλησης.

Ο πρωτοεμφανιζόμενος Τζάστιν Ρίαρντον δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει από το πλήθος, αφού το «Σφυρίζοντας για τον Έρωτα» προσπαθεί να διαφοροποιηθεί με μικρές ιδέες που εξαντλούνται γρήγορα και, στην τελική, κάνουν την ταινία να γίνεται σχεδόν εκνευριστική με την επανάληψη πολλών κλισέ του είδους.

Ο κεντρικός ήρωας, σεναριογράφος που συστήνεται απλώς ως «Εγώ» και μιλά σε πρώτο πρόσωπο εξηγώντας στο κοινό τη ζωή του (πώς μ’ αρέσουν αυτάαααα… not), αντιμετωπίζει τα βαθιά τραύματα που του προκάλεσε η εγκατάλειψη από τη μητέρα του με ένα κολλημένο post-it. Κλασάτη μάνα, ε; Τέλος πάντων, «Αυτός» δεν μπορεί να στεριώσει σχέση γιατί δεν πιστεύει στην αγάπη, έστω κι αν στη δουλειά του πρέπει να αφηγείται τέτοιες ιστορίες.

Έλα, όμως, που σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση θα γνωρίσει «Αυτήν» και θα καταλάβει ότι… «Αυτή» είναι «Εκείνη». «Εκείνη», ωστόσο, έχει άλλον «Εκείνον» και «Αυτός» θα κάνει ό,τι μπορεί για να βρίσκεται κοντά στη γυναίκα που του άλλαξε πεποιθήσεις. Υπάρχει ένα ευρηματάκι που στην αρχή φαίνεται συμπαθητικό, όταν «Αυτός» φαντασιώνεται τον εαυτό του και «Αυτήν» σε κινηματογραφικές σκηνές. Γρήγορα, όμως, το εύρημα εξαντλείται και αισθάνεσαι την κόπωση. Το supporting cast, που ομολογουμένως είναι πλούσιο, περιφέρεται χωρίς να έχει κάτι ιδιαίτερο να κάνει και πηγαίνοντας προς το φινάλε αρχίζουμε να απαριθμούμε την εμφάνιση των αμέτρητων κλισέ του genre. Παρά τον συμπαθέστατο κατά τα άλλα Κρις Έβανς, η ταινία βγήκε στην Αμερική σε VOD κι ύστερα κυκλοφόρησε σε ολίγες κινηματογραφικές αίθουσες, μπας και πιάσουμε κάνα φράγκο λόγω «Avengers». Κατάλαβες.