FreeCinema

Follow us

Η ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (2021)

(NORDSJØEN)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματικό Θρίλερ Καταστροφής
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζον Αντρέας Άντερσεν
  • ΚΑΣΤ: Κρίστιν Κούγιατ Θόρπ, Χένρικ Μπγιέλαντ, Ρολφ Κρίστιαν Λάρσεν, Άντερς Μπάασμο, Μπγιόρν Φλόμπεργκ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 104'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: NEO FILMS

Όταν δεξαμενή άντλησης πετρελαίου στις νορβηγικές ακτές καταρρέει, διασώστες και ερευνητές ανακαλύπτουν πως το γεγονός οφείλεται σε κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια του συνηθισμένου ατυχήματος.

Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσαν να φανταστούν πως ο νορβηγικός κινηματογράφος θα εξελίσσονταν σε συνεχιστή του θρυλικού είδους των ταινιών καταστροφής! Ο σκηνοθέτης, οι παραγωγοί και οι σεναριογράφοι που είχαν εμπλακεί (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο), είτε με το «Κύμα» (2015), είτε με το «Σεισμό» (2018), επιστρέφουν με τούτη τη «Φλεγόμενη Θάλασσα», συνδυάζοντας τη λογική ενός disaster movie με έντονες οικολογικές ανησυχίες. Ανανεώνουν τους βασικούς ήρωες, εγκαταλείποντας την οικογένεια του επιστήμονα Κρίστιαν (πόσα να της τύχουν της δόλιας φαμίλιας, πια;), όμως, η αποκτηθείσα από τα προηγούμενα φιλμ εμπειρία δεν μετουσιώνεται σε κάτι πέραν του αναμενομένου, σε επίπεδο παραγωγής. Αντιθέτως, μάλιστα, σε σχέση με τον προκάτοχο «Σεισμό» (με τον οποίο, από πλευράς ύφους, η «Θάλασσα» βρίσκεται πιο κοντά, απ’ ό,τι με το «Κύμα»), γίνεται βηματάκι… προς τα πίσω, καθώς το απαραίτητο για το είδος θέαμα όχι μόνο δίνεται με το σταγονόμετρο, αλλά μοιάζει να απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά.

Το στόρι συστήνει τη Σοφία και τον Άρθουρ, δύο εξειδικευμένους ερευνητές που καλούνται εσπευσμένα σε πλοίο στ’ ανοιχτά της Νορβηγίας, έπειτα από την κατάρρευση εξέδρας πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα. Αφού ανακαλύπτουν έναν επιζώντα, χάρη στον προηγμένης τεχνολογίας εξοπλισμό τους, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την προσπάθεια διάσωσής του εξαιτίας υποθαλάσσιου και απειλητικού για όλους τους κινδύνου. Έπειτα από την μελέτη του video της επιχείρησης, αντιλαμβάνονται πως αυτό που βίωσαν δεν ήταν παρά η αρχή ενός φαινομένου domino, ικανού να καταστρέψει όλες (μιλάμε για δεκάδες!) τις δεξαμενές πετρελαίου των δυτικών νορβηγικών ακτών! Σε μια προσπάθεια να σωθούν οι ζωές των εργαζομένων, διατάσσεται η άμεση εκκένωσή τους, πλην όμως ο αγαπημένος της Σοφία δεν προλαβαίνει να φύγει από την εξέδρα στην οποία εργάζεται, με αποτέλεσμα να παγιδευτεί εκεί. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, Σοφία και Άρθουρ σπεύδουν να τον σώσουν, με τον χρόνο να μην στέκει σύμμαχος της προσπάθειάς τους.

Δεν θ’ ανάψουμε δα και καμιά μεγάλη φωτιά (#diplhs), εάν αναφέρουμε πως η πλοκή χαράσσει πορεία ακολουθώντας… στα τυφλά την πυξίδα του είδους που υπηρετεί. Έπειτα από τις συστάσεις του ερωτευμένου ζεύγους των Σοφία και Στίαν, καθώς και την εισαγωγική αναφορά (σε ύφος mockumentary!) για τα προβλήματα που μπορεί να επιφέρει στην ισορροπία του περιβάλλοντος η επί σειράς δεκαετιών αλόγιστη άντληση πετρελαίου από τον βυθό της θάλασσας, σκάει το πρώτο κύμα καταστροφής. Είναι το κομμάτι αυτό του φιλμ όπου κάποια disaster ψήγματα αναταράσσουν την οθόνη, ανοίγοντας (μέσω συσκέψεων κάθε λογής κυβερνώντων και χαρτογιακάδων) τον δρόμο για την τελική κλιμάκωση της ολικής απειλής, που (ατυχώς) μόνο ως τέτοια δεν εισπράττεται.

Η «παλαβή» λύση που προκρίνεται ώστε να σωθούν οι νορβηγικές ακτές, αλλά και η απονενοημένη επιχείρηση διάσωσης που Σοφία και Άρθουρ αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας, έχει κάτι από «Αρμαγεδδών» (1998), πλην όμως, η ευκολία με την οποία οι ήρωες ξεπερνούν (σχεδόν όλα) τα εμπόδια, υποβαθμίζει την απόλυτη καταστροφική διάθεση του σεναρίου. Η άνετη υπερπήδηση των δυσκολιών ασφαλώς και αποτελεί μοτίβο του genre, θα έπρεπε εν τούτοις να έχει συνδυαστεί και με το άλλο βασικότατο στοιχείο του, εκείνο του blockbuster-ικού υπερθεάματος. Έλλειψη χρημάτων, όμως, αντ’ αυτού ο χρόνος καλύπτεται από αρκετό μπλα-μπλα για τα πως και τα γιατί φτάσαμε ως εδώ, προτάσσοντας μια καλοδεχούμενα έντονη οικολογική συνείδηση, αλλά και μια (αρχικά) συνωμοσιολογική διάθεση, που γρήγορα εγκαταλείπεται.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Τέτοιου είδους ταινίες θαρρώ πως αντιμετωπίζουν ένα άλυτο πρόβλημα στη χώρα μας. Για τους φανατικούς των χολιγουντιανών παραγωγών που ενδεχομένως ψήνονται για έργα τύπου «Deepwater Horizon» (2016), τούτη «Η Φλεγόμενη Θάλασσα» δεν πρόκειται να τους ανάψει κάποια σπουδαία φλόγα (για να μην πιάσω και το θέμα της γλώσσας). Για τους φίλους του κλασικού ευρωπαϊκού κινηματογράφου, εδώ πλησιάζουμε επικίνδυνα την «αμερικανιά». Το τρίτο (σερί) νορβηγικό disaster film δεν φέρνει την… καταστροφή, όμως, δύσκολα θα συναρπάσει.


MORE REVIEWS

RICH FLU: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Ιός που πλήττει μονάχα τους… πολυεκατομμυριούχους μετατρέπεται σε επιδημία και προκαλεί κοινωνική αστάθεια σε ολόκληρο τον πλανήτη! Το να έχεις τεράστια περιουσία, ξαφνικά, γίνεται… ο θάνατός σου!

ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Η αφαίρεση ενός μενταγιόν από έναν τόπο ταφής «ανασταίνει» το σαπισμένο πτώμα του Τζόνι, που ζητά εκδίκηση για ένα φρικτό έγκλημα ηλικίας εβδομήντα ετών. Θα την «πληρώσει» μια παρέα νεαρών που… ατυχώς εκδράμει στην δασώδη περιοχή.

ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ

Καλόκαρδος σκύλος του αλωνιού βοηθά σκυλίτσα του σαλονιού να εντοπίσει έγκαιρα την πολύτιμη τιάρα της prima ballerina αφεντικίνας της, η οποία εκλάπη από τα καμαρίνια της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης, λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα της «Κάρμεν». Η αυλαία ετοιμάζεται να σηκωθεί. Θα προλάβουν;

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

Ο ξαφνικός θάνατος της συντρόφου της φέρνει την 60χρονη Άντζι αντιμέτωπη με την οικογένεια της εκλιπούσας, για μια σειρά θεμάτων που άπτονται κληρονομικών δικαιωμάτων και ηθικής. Ο Νόμος, εντούτοις, ζητά αποδείξεις και όχι αγάπη.

THE BRUTALIST

Στα 1947, ένας ουγγρικής καταγωγής μοντερνιστής αρχιτέκτονας της σχολής Bauhaus μεταναστεύει στις ΗΠΑ, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο για εκείνον και τη σύζυγό του που αγωνίζεται ακόμη να βρει τρόπο διαφυγής από την Αυστρία. Ένας μεγιστάνας βιομήχανος θα γίνει ο πάτρονάς του και θα του αναθέσει τη δημιουργία ενός μνημειώδους κτηρίου.