FreeCinema

Follow us

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΡΝΤΕΚΑΪ (2015)

(MORTDECAI)

  • ΕΙΔΟΣ: Κωμική Περιπέτεια
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντέιβιντ Κεπ
  • ΚΑΣΤ: Τζόνι Ντεπ, Γκουίνεθ Πάλτροου, Πολ Μπέτανι, Γιούαν ΜακΓκρέγκορ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 107’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: SEVEN FILMS / ΣΠΕΝΤΖΟΣ

Bon viveur αριστοκράτης έμπορος τέχνης και ενίοτε μικροαπατεώνας, ο Λόρδος Μόρντεκαϊ είναι πνιγμένος στα χρέη. Όταν η MI5 του ζητά βοήθεια στην ανεύρεση θρυλικού, χαμένου πίνακα του Γκόγια, αδράχνει την ευκαιρία για να ξελασπώσει τα οικονομικά του και ξεκινά ταξίδι αναζήτησης ανά τον κόσμο, κυνηγημένος από κάθε καρυδιάς καρύδι… τρομοκράτη, μαφιόζο, απατεώνα και κλέφτη.

Όλες τις κατάλληλες προϋποθέσεις / προδιαγραφές διαθέτει αυτό το φιλμ για να προκύψει τουλάχιστον χορταστικά, αγνά διασκεδαστικό. Και slapstick κωμωδία (με τον Μόρντεκαϊ να βαρά δεξιά και αριστερά στο τραπέζι το κεφάλι άτυχου πράκτορα της MI5, επιχειρώντας την τέλεια αναπαράσταση φόνου, π.χ.), και φαρσοκωμωδία (από το «Ευχαρίστησή μου, κύριε» που επαναλαμβάνει ο σωματοφύλακας του Μόρντεκαϊ, Τζοκ, κάθε φορά που περνάει τα πάνδεινα για χάρη του, μέχρι την ανυποψίαστη ψυχραιμία με την οποία αντιμετωπίζει η κυρία Μόρντεκαϊ τους υποψήφιους μνηστήρες της, ειδικά τον κρυόπλαστο αρχιπράκτορα της MI5, Μάρτλαντ). Και σάτιρα. Και παρωδία (κάθε κλισέ χαρακτηριστικού κουλτούρας Άγγλων, Ρώσων, Αμερικανών…).

Και… μεταμοντέρνο βρετανικό φλέγμα στους διαλόγους (ο Μόρντεκαϊ «βρίζει» έναν εκ των κυνηγών του ως εξής: «Η μάνα σου και ο πατέρας σου γνωρίζονταν μόνο για μια μέρα, και χρήματα ανταλλάχθηκαν!»). Και άφοβο, λαμπερό καστ ηθοποιών, ορμητικά αφοσιωμένο στους εξωφρενικά εκκεντρικούς, σουρεάλ ρόλους του. Και cult, μετά δακρύων και πόνου στομάχου (κατά τους μύστες του) πρωτόλειο – τη λογοτεχνική ανθολογία του Κίριλ Μπονφιλιόλι « Don’t Point That Thing At Me». Και ευφάνταστα γραφικά εικονογράφησης των ταξιδιών του Μόρντεκαϊ, με το αεροπλάνο του να πετάει γύρω ή μέσα από τα γράμματα με το όνομα κάθε πόλης που επισκέπτεται να αιωρούνται τρισδιάστατα πάνω από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της. Και αναπάντεχα δεινό σκηνοθέτη στην κινηματογράφηση της κωμικής δράσης, καθώς δεν σε αφήνει στιγμή πίσω, χαμένο, ούτε στις καταδιώξεις σε απανταχού δρόμους (και με τη Rolls Royce και με το δίκυκλο), ούτε, κυρίως, στο «έλα να δεις» που γίνεται λίγο πριν από το φινάλε, κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας.

Ωστόσο, αυτό το φιλμ προκύπτει… καθόλου ξεκαρδιστικό, ελάχιστα αστείο, αφόρητα επιτηδευμένο και εντελώς αδιάφορο. Παρωδεί κλισέ, με κλισέ τρόπο. Τα slapstick κωμικά του στοιχεία εντυπωσιάζουν μόνο ως καλοκουρδισμένα ακροβατικά, και το πολύ να σου προκαλέσουν κάνα φευγαλέο γελάκι. Και το φλέγμα στους διαλόγους 9 φορές στις 10 πνίγεται από την υπερβολικά εκκεντρική και σουρεάλ συμπεριφορά και εκφορά όλων, μα όλων, των χαρακτήρων. Η κωμωδία, βλέπεις, για να έχει υποβλητικό, ξεκαρδιστικό εκτόπισμα, χρειάζεται ήρωες που να έχουν έστω και μικρή, τόση δα, επαφή με την πραγματικότητα, ώστε να σε συμπαρασύρουν με αγάπη και συμπάθεια στα πάθη τους. Και ο Μόρντεκαϊ κι η παρέα του δεν έχουν απολύτως καμία επαφή με την πραγματικότητα. Δεν είναι ήρωες. Δεν είναι χαρακτήρες. Δεν είναι καν καρικατούρες. Είναι cartoon. Toons χωρίς φαντασία, ευστροφία, πρωτοτυπία ή τόλμη.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ο Τζόνι Ντεπ συνεχίζει το αρνητικό του σερί, επιδιδόμενος σε μια ερμηνεία κακέκτυπο του Τζακ Σπάροου, άνευ του eyeliner, της μαλλούρας, αλλά και των επαναστατικών και ανατρεπτικών ψυχής και πνεύματος. Τα μάτια σου θα φάνε μπόλικα… ψάρια, αλλά μάλλον δεν θα γελάσεις και ίσως κλάψεις (τα 7,5 ευρώ του εισιτηρίου) με αυτόν τον καθωσπρέπει «καλοντυμένο», αλλά… ακατοίκητο «Κύριο Μόρντεκαϊ».


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;