του Παναγιώτη Παναγόπουλου

Αν ο Ζαν Ντιζαρντέν θέλει να κάνει ένα καλό στην καριέρα του, θα πρέπει να απολύσει άμεσα τον ατζέντη του. Έπειτα από το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου για το «The Artist» θα έπρεπε να παίζει σε ταινίες πρώτης γραμμής (ΟΚ, ακολουθούν οι ταινίες του Κλούνεϊ και του Σκορσέζε, οπότε μάλλον τον άλλαξε ήδη). Αν, όμως, μετά από Όσκαρ επιλέγεις να παίξεις στον «Κύκλο του Möbius» και στο περσινό «6+1 Απιστίες», πρέπει να έχεις αυτοκαταστροφικές τάσεις.

Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ερίκ Ροσάν φιλοδοξεί να κάνει ένα κοσμοπολίτικο θρίλερ οικονομικής κατασκοπείας (αφού διαδραματίζεται στο Μόντε Κάρλο, τη Μόσχα και τις Βρυξέλλες), που να είναι και ερωτική ιστορία, να έχει διεθνές καστ (τον Τιμ Ροθ σε ξεπέτα και κάτι Ρώσους) και να «σχολιάζει» την οικονομική κρίση, αφού η Αλίς, η κεντρική ηρωίδα, είχε άμεση ανάμιξη στην κατάρρευση της Lehman Brothers και παίζει στα δάχτυλα την οικονομική επιβίωση της Ισπανίας με… μια συναλλαγή!

Το μόνο που καταφέρνει ο Ροσάν, παρά το γεγονός ότι έχει στη διάθεσή του ένα αξιοπρεπές budget και δύο star του γαλλικού σινεμά, είναι να δείξει την παντελή έλλειψη ταλέντου που τον διακρίνει. Ο «Κύκλος του Möbius» είναι πληκτικό θρίλερ, κακογραμμένο, κακοπαιγμένο, κακοντουμπλαρισμένο και το μόνο για το οποίο ξεχωρίζει είναι δυο – τρεις σκηνές για τις οποίες τα Χρυσά Βατόμουρα θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά το ενδεχόμενο κατηγορίας Foreign Language.

Βατόμουρο part 1: Το σεξ. Ο Ροσάν προφανώς πιστεύει ότι οι πράκτορες στο Μόντε Κάρλο κάνουν απίστευτο σεξ. Ετσι, στην ερωτική σκηνή μεταξύ Ντιζαρντέν και Ντε Φρανς, η Αλίς έρχεται σε πολλαπλούς οργασμούς, αλληθωρίζει, βαριανασαίνει, του λέει «είσαι δώρο», γενικώς παθαίνει την πλάκα της. Αυτός, πάλι, μένει κόκαλο, ανάσκελα στο κρεβάτι και το μόνο που κινεί είναι τα φρύδια του. Αργότερα, επειδή το σεξ ήταν πολύ καλό, έχει κι άλλο. Το ίδιο.

Βατόμουρο part 2 και καλύτερο: Η Αλίς επιζεί απόπειρας δολοφονίας με δηλητήριο, αλλά μένει με τον εγκέφαλο πουρέ και το βλέμμα στο κενό. Ο Σούπερ Γκόμενος πηγαίνει να τη δει και με το που την παίρνει στην αγκαλιά του, τα στιβαρά του μπράτσα ακυρώνουν δηλητήριο και Ιατρική και την επαναφέρουν σε χρόνο dt. Μπροστά σ’ αυτή τη σκηνή, τα μελό του Απόστολου Τεγόπουλου θα πήγαιναν για βραβείο στο Sundance.