FreeCinema

Follow us

ΤΑ 13 ΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2015)

(ELSER)

  • ΕΙΔΟΣ: Ιστορικό Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Όλιβερ Χιρσμπίγκελ
  • ΚΑΣΤ: Κρίστιαν Φρίντελ, Καταρίνα Σούτλερ, Μπούργκαρτ Κλάουσνερ, Γιόχαν φον Μπούλοφ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 114'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Ο Γκέοργκ Έλζερ σχεδίαζε να γίνει εκείνος που θα δολοφονούσε τον Χίτλερ σε μια προμελετημένη έκρηξη βόμβας, η οποία θα άλλαζε την ιστορία της Ευρώπης και πιθανόν να απέτρεπε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, 13 λεπτά πριν την έκρηξη, ο Φίρερ αποχώρησε από το κτήριο, αφήνοντας τον Έλζερ με αθώο αίμα στα χέρια και την ανάγκη να αποδείξει σε όσους τον αιχμαλώτισαν ότι το σχέδιο και η ευθύνη της επίθεσης βάρυναν αποκλειστικά τον ίδιο.

«Τα 13 Λεπτά που Δεν Άλλαξαν την Ιστορία» πιθανότητα δε θα αλλάξουν ούτε την ιστορία του κινηματογράφου. Όχι επειδή είναι μια πασιφανώς κακή ταινία ή επειδή δημιουργούν στον θεατή την αποστροφή για όσα βλέπει αλλά γιατί, ουσιαστικά, δεν έχουν να αφηγηθούν κάποια ιστορία! Αντ’ αυτού, πασχίζουν να γεμίσουν τη διάρκειά τους με ματιές στο παρελθόν του ήρωα που δεν έχουν αντίκτυπο στο τώρα της αφήγησης, με ερωτικές περιπέτειες που πέρα από δυο-τρεις χαριτωμένες στιγμές δεν προσφέρουν κάτι σημαντικό στην persona του και με σκηνές βασανιστηρίων που ούτε βγάζουν την τραχιά αμεσότητα που έχουμε δει σε άλλες ταινίες αλλά ούτε και δείχνουν να δημιουργούν από μόνες τους το απαραίτητο «ηρωικό» προφίλ του πρωταγωνιστή.

Επιπλέον, σε μια περίεργη απόφαση του σκηνοθέτη, το ίδιο το γεγονός που ενέπνευσε την ταινία (η αποτυχημένη απόπειρα της δολοφονίας του Χίτλερ, δηλαδή) λαμβάνει μόνο αναφοράς και ούτε καν της παραμικρής απεικόνισης επί της οθόνης, δημιουργώντας απορία σχετικά με το αν αυτό ήταν θέμα προϋπολογισμού ή ατυχούς επιλογής μιας αυστηρά υποκειμενικής (από την πλευρά τού κεντρικού χαρακτήρα) αποτύπωσης των γεγονότων. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που τελικά δημιουργείται είναι μια άνευρη εξιστόρηση, η οποία όταν δεν καταντά απλά… βαρετή, δημιουργεί απορίες σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις της.

Είναι ιστορικό φιλμ; Είναι μια βιογραφία με όχι και τόσο αναμενόμενο υποκείμενο μελέτης; Είναι μια προσπάθεια να εξανθρωπιστεί ένας πιθανός δολοφόνος μέσα από μία ερωτική ιστορία; Ή μήπως είναι απλά ένα ακόμα φιλμ εποχής της σειράς, μίας από τις πιο αγαπημένες θεματικές του ευρωπαϊκού σινεμά; Αυτό που σίγουρα δεν αποτελεί, πάντως, είναι μια ταινία που χειρίζεται με διακριτικότητα ή έστω με την απαραίτητη προσοχή τις λεπτές ισορροπίες του ηθικού της άξονα, καθώς πατά σε κάθε ένα από τα αναμενόμενα κλισέ τού είδους, είτε ασκώντας συναισθηματικές (έως και μελοδραματικές) πιέσεις στο κοινό για να αποκτήσει την προσοχή, είτε ανάγοντας τους χαρακτήρες σε στερεοτυπικές μορφές (ο άμεμπτος ήρωας, ο εμμονικός στρατιωτικός, η κακοποιημένη σύζυγος κ.ο.κ) για να αποφύγει την ανάληψη ουσιαστικών ρίσκων. Είναι εύκολο να εκπλαγεί κανείς από αυτή την κατάληξη όταν θυμηθεί την πρότερη «Πτώση» του Χιρσμπίγκελ, η οποία αποδείχθηκε σαφώς περισσότερο αποτελεσματική σε ένα εξίσου πολύπλοκο θέμα. Οποιαδήποτε απορία, όμως, αναιρείται όταν θυμηθεί και την «Εισβολή» ή την «Diana» τού σκηνοθέτη, όπου οι ευκολίες είχαν ήδη καταστρέψει οποιαδήποτε καλλιτεχνική άμυνα.

Ο Κρίστιαν Φρίντελ στον κεντρικό ρόλο παραδόξως δεν «καίγεται», καθώς κάνει ό,τι μπορεί για να προσδώσει στον χαρακτήρα του τη ρεαλιστική αποτύπωση που δεν καταφέρνει να του επιδαψιλεύσει το σενάριο. Ακόμα και εκείνος, όμως, τα βρίσκει σκούρα όταν συμμετέχει στην άθελα ξεκαρδιστική παραισθησιογόνα σκηνή μετά από τη λήψη ορού της αλήθειας, η οποία φλερτάρει ξεδιάντροπα με την ίδια την αυτοπαρωδία και δίνει το τελικό στίγμα τής ταινίας και το πραγματικό της πρόσωπο. Γιατί άνετα μπορεί κανείς να παρασυρθεί από την καλογυαλισμένη παραγωγή και να πειστεί φευγαλέα για τη σοβαροφάνεια της ταινίας, όμως μια προσεκτικότερη ματιά στην ίδια την ουσία αποκαλύπτει τόσο την προχειρότητα όσο και την επιφανειακή προσέγγιση μιας ιστορίας που χρειαζόταν πιο ενδελεχή ανάγνωση.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Την ιστορία μπορεί να μην τη γνωρίζεις, αυτή την ταινία όμως την έχεις δει σε άλλες παραλλαγές, καθώς δεν ξεφεύγει ούτε στιγμή από την πεπατημένη του ασφαλούς, αποστειρωμένου ιστορικού δράματος. Αν αυτό σε καλύπτει, είσαι ελεύθερος να προχωρήσεις. Αν, όμως, θες να δεις κάτι φρέσκο, αιχμηρό και αρκούντως πολύπλοκο στην ηθική του προσέγγιση, θα πρέπει να αναζητήσεις άλλη ταινία.


MORE REVIEWS

28 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Ενώ η Μεγάλη Βρετανία βρίσκεται ακόμα σε καραντίνα, παρά το πέρασμα τόσων χρόνων, μια ομάδα επιζώντων υποχρεώνεται να ζει απομονωμένα σε κοντινή νήσο η οποία συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα μέσω μονοπατιού που φανερώνει η άμπωτη. Ένας πατέρας θα περάσει τον γιο του στην απέναντι όχθη με σκοπό να χάσει την «παρθενιά» του στην εξολόθρευση ζόμπι, όμως, τίποτα δεν θα εξελιχθεί βάσει σχεδίου.

ΕΛΙΟ

Μετά τον ξαφνικό θάνατο των γονιών του, ο ορφανεμένος Έλιο ονειρεύεται να… απαχθεί από εξωγήινους! Από καθαρή σύμπτωση θα τα καταφέρει, όμως, οι μορφές ζωής από το έξω διάστημα που το έκαναν πράξη έχουν την εντύπωση πως ο ανήλικος Λατίνος είναι ο… αρχηγός της Γης!

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ

Στο νησί της Ύδρας, μαζεύοντας σφουγγάρια από τον βυθό της θάλασσας, η Φαίδρα ανακαλύπτει ένα αρχαίο γλυπτό αμύθητης αξίας, εξαφανισμένο για τουλάχιστον 2.000 χρόνια. Ποιος, όμως, θα καταφέρει να γίνει ο τελικός αποδέκτης του θησαυρού της; Ένας έντιμος αρχαιολόγος που έχει σκοπό να το παραδώσει στις ελληνικές Αρχές ή ένας αδίστακτος αρχαιοκάπηλος που θα το μοσχοπουλήσει στο εξωτερικό;

ΔΙΠΛΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Ένστολη Αστυνόμος που έχει διεισδύσει ως μυστική πράκτορας σε πυρήνα της ΕΤΑ, τουλάχιστον επί έξι χρόνια, πλησιάζει σε επιτυχία που ενδεχομένως να βοηθήσει στην εξάρθρωση της οργάνωσης. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.

ΠΑΡΤΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ

Ζεύγος που χωρίζει έπειτα από δεκαπενταετή σχέση, αποφασίζει να ρίξει τίτλους τέλους όχι με διαφωνίες και εντάσεις, αλλά οργανώνοντας… ένα μεγάλο party!

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι ένας που ήθελε να σκοτώσει τον Άντολφ τον Χίτλερ με μια μπόμπα, αλλά βγήκε εκτός πλάνου για 13 λεπτά. Η ταινία, πάλι, για 100 λεπτάκια. Γιατί να τα κλαις; Σου τα παίρνουν κι αλλιώς οι Γερμανοί…