2 GUNS (2013)
- ΕΙΔΟΣ: Αστυνομική Περιπέτεια
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπάλτασαρ Κορμάκουρ
- ΚΑΣΤ: Ντενζέλ Γουόσινγκτον, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Μπιλ Πάξτον, Πόλα Πάτον
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 109’
- ΔΙΑΝΟΜΗ: AUDIO VISUAL
Ντουέτο κακοποιών κρατά διπλή agenda σε υπόθεση cartel ναρκωτικών από το Μεξικό, μπλέκει ακόμη χειρότερα με ληστεία τραπέζης και βρώμικους λογαριασμούς, ώσπου αποκαλύπτεται πως ο ένας είναι της Δίωξης και ο άλλος μυστικός του Ναυτικού! Τώρα, με 45.000.000 δολάρια στην τσέπη τους, αντιλαμβάνονται το «στήσιμο» που παίζει εις βάρος τους.
Αν και βρίσκεται έξω από τα νερά του ως προς το φιλμικό είδος, ο Κορμάκουρ («Τελικό Χτύπημα») εξακολουθεί να δέχεται και να υπογράφει στουντιακές «παραγγελιές» που τον εκθέτουν ως σκηνοθέτη (ή αποκαλύπτουν τις λιγοστές του δυνατότητες στην εκτέλεση ταινιών genre). Βασισμένο σε graphic novel, το «2 Guns» ζωντανεύει στη μεγάλη οθόνη πιο βαρετά κι από ξεφύλλισμα – ανάγνωση βινιετών, με ήρωες και καταστάσεις που ποτέ δε σε κάνουν να νοιαστείς…
Τα κλισέ αλληλοπροδοσιών δεν έχουν τελειωμό, άπαξ και μπήκες στο ζουμί της πλοκής, με τους πάντες να πουλάνε τιμή, αξιοπρέπεια και ιδιότητα για να γραπώσουν τα εκατομμύρια, που κι αυτά έχουν τη δική τους ιστορία, φυσικά. Απλά, όλα εμφανίζονται λες και ο σκηνοθέτης έχει βάλει τον αυτόματο πιλότο, δίχως δραματουργικό ενδιαφέρον αλλά και κάποια φινέτσα στην παραγωγή, κάτι που να δικαιολογεί το μεγάλο θέαμα δράσης, το οποίο προσπαθούν να πλασάρουν έτσι οι stars – πρωταγωνιστές της ταινίας, πέφτοντας στις πλέον τυπικές παγίδες μιας buddy movie (με εκλάμψεις από το franchise του «Φονικού Όπλου»). Κερδίζει στις εντυπώσεις μονάχα ο Γουόλμπεργκ, ως βρωμόστομος αληταράς με τις σωστές δόσεις ετοιμόλογου χιούμορ.
Το εντελώς άχρωμο ύφος γραφής του Κορμάκουρ, πραγματικά, σε κάνει να νοσταλγείς αυτά που έδωσε στο είδος το σινεμά του Μάικλ Μπέι (!) και μετατρέπει το «2 Guns» σε φτωχό συγγενή, ο οποίος απειλεί να σε κρατήσει ξύπνιο παίζοντας μαζί σου ρώσικη ρουλέτα. Με μια βασική λεπτομέρεια, που γρήγορα αντιλαμβάνεται και ο θεατής: το όπλο «βαράει» με άσφαιρα.