ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ (2012)
(CONTRABAND)
- ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπάλτασαρ Κορμάκουρ
- ΚΑΣΤ: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Κέιτ Μπέκινσεϊλ, Μπεν Φόστερ, Τζιοβάνι Ριμπίσι, Κέιλεμπ Λάντρι Τζόουνς, Τζέι Κέι Σίμονς
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 109’
- ΔΙΑΝΟΜΗ: UIP
Στη Νέα Ορλεάνη, πρώην εξπέρ στο λαθρεμπόριο πλέον τίμιος ξαναμπαίνει στο τριπάκι για να σώσει από ναρκωέμπορα μπλεγμένο κουνιαδάκι. Όταν εμπιστευθεί γυναίκα και παιδιά σε φιλαράκι και το παίξει ναυτικός με μιλημένους πλοίου που πάει στον Παναμά για να φορτώσει πλαστό χρήμα, θα του σκάσει, ωστόσο, πακετάκι.
Οι ημιπαλιοδουλειές του μεγαλύτερου σκηνοθετικού μούτρου της Ισλανδίας γίνονται πια στο Χόλιγουντ: τα πειστήρια στο remake μίας πρώην μπάζας του («Reykjavik – Rotterdam»), για ένα καραβίσιο νουάρ με χιούμορ θρίλερ δράσης «κρύβε λόγια» τράνζιτ διακρατικών παρανομιών, «το σόι μου μέσα» εκβιασμών, διακινδυνεύσεων και απειλών, λάου λάου container προδοσιών και συνεχών τελωνειακών ή insider σπείρας στραβών.
Ο σκυλοπνίχτης δίνει στίγμα στη στόρι διώρυγα «Ε γιαλέσα, όλα μέσα» («The A-Team» και «Η Συμμορία των Δεκατριών» στην ίδια καμπίνα), στο μπάρκο σκηνοθεσίας σαν Τόνι Σκοτ στο πιο ξέπνοο (να μη σου πω ναυαγισμένο) και στο ensemble από τα… «παιδιά του Πειραιά», με καπετάν – φασαρία τον Γουόλμπεργκ, ναύλους τυποποίησης (πάλι;) για τους Φόστερ και Ριμπίσι, ενώ η Μπέκινσεϊλ εξόκειλε σε θύμα (ως σύζυγος/μάνα). Δεν είναι και τελείως για το… μούτσο, δέξου τα διατρητικά πυρά, ας πούμε, ενός στάκαμαν στιλ «Κλέφτες κι Αστυνόμοι» λάτιν βούτας, μα αυτή η από θαλάσσης «επιχείρηση» αποφέρει ασήμαντη λεία. Ανακρούεις πρύμναν. Με ευκολία…
