1889 στην Ιταλία, ο Νίτσε είδε ίππο να χτυπιέται από άμαξα και έπαθε ταμπλά. Μετά; Θύελλα λυσσομανά, κι ο εν λόγω γεωργός – μπατίρης με την κόρη του, κλεισμένοι σε καλύβα, βράζουν και τρώνε πατάτες επί έξι ρουτινιάρικα εικοσιτετράωρα. Το ψωροάτι τους τσινά και το σανό του δε μασά, αλλά, όπως κι οι αφέντες του, βαστά. Υποτιθέμενο κύκνειο «αριστούργημα» του Ούγγρου σκηνοθέτη, στην πραγματικότητα μια από τις χειρότερες κινηματογραφικές εμπειρίες των τελευταίων δεκαετιών, που πηγαίνει το σινεμά βαθύτατα πίσω, στα χρόνια της πλανοσεκάνς που αψηφά το χρόνο και… την αντοχή του θεατή.