του Ηλία Φραγκούλη

Πόσο υπέρ σου είναι το να λες πως κέρδισες το Όσκαρ της καλύτερης ταινίας της χρονιάς, αλλά τα συνολικά σου βραβεία να είναι… 3 και, ακόμη κι έτσι, να σε περνάει ένα άλλο φιλμ με περισσότερες νίκες; Η «Ζωή του Πι» του Ανγκ Λι επιδεικνύει με ανωτερότητα τα 4 Όσκαρ που κέρδισε πριν από λίγες ώρες, αφήνοντας πίσω της το «Επιχείρηση: Argo» του Μπεν Άφλεκ, σε μια από τις ομορφότερες βραδιές που μας χάρισε ο θεσμός εδώ και πολλά χρόνια. Ας δούμε μερικά από τα highlights, σχολιάζοντας ταυτόχρονα την αποτελεσματικότητα του FREE CINEMA (ή εμού) σε σχέση με τα χθεσινά προγνωστικά και τα τελικά βραβεία. 3 ήταν οι απώλειες, μόλις. Δεν τα πήγα και άσχημα…

Ξεκινάμε από τον οικοδεσπότη της 85ης τελετής απονομής των Όσκαρ. Μου άρεσε ο Σεθ ΜακΦάρλεϊν, μου άρεσε ο μετρημένος κυνισμός του και οι πιο καλογραμμένες μπηχτές του προς τη βιομηχανία του θεάματος, οι οποίες δεν περιορίζονταν στο «κλου» της χαριτωμενιάς ενός punchline. Ο ΜακΦάρλεϊν δεν έπεσε στην παγίδα του stand-up, της κωμωδίας που στοχεύει σχεδόν αποκλειστικά σε φύλα, εθνικότητες και πολιτικά συμφέροντα. Έμοιαζε με τον πιτσιρικά που το έσκασε από τη σχολική εκδρομή, κάπου παραδίπλα, και μπούκαρε με γνήσιο τσαμπουκά σε ένα σχεδόν άγνωστο «τερέν» για να κάνει το παιχνίδι του. Δεν ήταν ούτε υπερβολικός ούτε και λίγος. Έδειξε άνεση συμμετέχοντας σ’ ένα πλήρες show, με απαιτήσεις στο τραγούδι και τον χορό, έστησε μερικά εξωφρενικά βιντεάκια (η παρωδία της σκηνής της πτώσης του αεροπλάνου από το «Flight», παιγμένης με κάλτσες, μου έφερε δάκρυα από τις… κραυγές νευρικού γέλιου!) και το όλο εισαγωγικό με τον… Κερκ (Γουίλιαμ Σάτνερ) του παλιού, τηλεοπτικού «Star Trek» ήταν ένα έξυπνο ταξίδι στο χρόνο και την pop κουλτούρα.

Σε σωστές δόσεις και η ένθεση μουσικών νούμερων, με τη Σαρλίζ Θέρον και τον Τσάνινγκ Τέιτουμ σε ένα χορευτικό που σου άνοιγε την όρεξη για παλαιομοδίτικη γκλαμουριά. (Εντάξει, και το άλλο με τα… βυζιά, καλό ήταν!)

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ρόμπερτ Ντε Νίρο για το «Οδηγός Αισιοδοξίας». Έχει να πάρει Όσκαρ από το 1981! Είχε καταντήσει το ρεντίκολο της υποκριτικής με τους «κωμικούς» μορφασμούς του. Εδώ κάνει ένα ωραίο comeback. Και έβαλε τα κλάματα στην τηλεόραση (ανάμεσα στις αμέτρητες δημόσιες εμφανίσεις του για το promo της υποψηφιότητάς του)! Θα σηκωθούν και οι πέτρες στο χειροκρότημα.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Κρίστοφ Βαλτς για το «Django, Ο Τιμωρός»! Το χάρηκα περισσότερο από το ενδεχόμενο της βράβευσης του Ντε Νίρο, φυσικά. Δεν θα τολμούσα να τον βάλω φαβορί στην κατηγορία, το είχε ξαναπάρει το 2010. Ήταν η πρώτη ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Και ίσως η μοναδική… Γράψε λάθος (δικό μου, όχι της Ακαδημίας).

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Στο «Brave» της Pixar. Όσο κι αν αγαπώ τον Τιμ Μπέρτον, παραδέχομαι ότι το «Frankenweenie» είναι μια εκκεντρικά υπερβολική επιλογή για την Ακαδημία. Θα είναι άδικο να κερδίσει η πιο μέτρια (και non sequel) ταινία στη φιλμογραφία της Pixar, αφήνοντας ξανά χωρίς Όσκαρ έναν δημιουργό που όλοι σέβονται. Ε; (Η υποκειμενικότητα αυτομαστιγώνεται σε κάτι έγκατα τώρα…)

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Λάθος μεγάλο (της Ακαδημίας…).

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Κλάουντιο Μιράντα για τη «Ζωή του Πι». (Τόσοι και τόσοι δεν έχουν πάρει ποτέ Όσκαρ, ο Ρότζερ Ντίκινς θα τους πονέσει;)

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Μετά χαράς.

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Στην τετραμελή ομάδα της «Ζωής του Πι», επειδή μας έκανε να πιστέψουμε ότι είδαμε, ακριβώς μπροστά στα μάτια μας (χάρη στο 3D)!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Μετά χαράς.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Τζάκλιν Ντουράν για την «Άννα Καρένινα». Σε αντίθεση με την παραπάνω κατηγορία, αυτό είναι το Όσκαρ που η συνολική φόρα κάποιου άλλου φιλμ σίγουρα δεν θα παρασύρει τη βράβευση προς άλλη κατεύθυνση.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Μετά χαράς. (Η «παραπάνω κατηγορία» ήταν τα σκηνικά. Και είχα δίκιο στην επιπλέον παρατήρηση, δυστυχώς…)

ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΜΑΛΛΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Λίζα Γουέστκοτ και Τζούλι Ντάρτνελ για τους «Άθλιους». Να ευχαριστήσουν το Ντάνιελ Ντέι-Λιούις!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Μετά χαράς. Δες και το video που αποκαλύπτει μυστικά της υπέροχης δουλειάς τους.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Στο «Searching for Sugar Man». (Δεν έχει Ολοκαύτωμα φέτος…)

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Σωστό κι αυτό.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Η «Αγάπη» του Μίκαελ Χάνεκε. Σχεδόν αποκλειστικά εξαιτίας του συνόλου των υποψηφιοτήτων του φιλμ. Διαφορετικά, στον «Έρωτα της Βασίλισσας» από τη Δανία. Η κατηγορία χτυπάει συχνά κόκκινο στον παράγοντα «γκάου» και τα φαβορί δεν πείθουν. Δηλαδή, αν είχε μπει η Γαλλία στην πεντάδα («Άθικτοι»), θα μιλούσαμε για Χάνεκε τώρα;

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Λυπηρό. Περιμένω το επόμενο τέρας που θα γυρίσει ο Χάνεκε στις ΗΠΑ, γιατί την απάτη του αγγλόφωνου remake – καρμπόν του «Funny Games», οι φίλοι του σκηνοθέτη κάνουν πως την ξεχνάνε…

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Αν δεν ακουστεί το όνομα της Ανν Χάθαγουεϊ (για τους «Άθλιους»), θα δούμε για πρώτη φορά στην Ιστορία του θεσμού φορεία και νοσοκόμους εντός της αιθούσης, κατά τη διάρκεια τελετής απονομής. (Στο indiewire λένε πως το βραβείο πρέπει να το πάρει η Έιμι Άνταμς για το «The Master». Εντάξει, σε όλους αρέσει ο αυνανισμός, αλλά δεν το λέμε και δημόσια.)

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Μετά χαράς και αυτονόητο, άνευ ανταγωνισμού έπαιζε η Χάθαγουεϊ. Στο λόγο της ξέχασε την παγκόσμια ειρήνη. Η κακομοίρα η Άνταμς σηκώθηκε να τη χαιρετήσει καθώς κατευθυνόταν προς τη σκηνή κι ύστερα δεν ήξερε τι να κάνει με την ουρά του φορέματός της…

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΝΤΑΖ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Γουίλιαμ Γκόλντενμπεργκ για το «Επιχείρηση: Argo». Με το διασκευασμένο σενάριο και το μοντάζ, δεν θα ντρέπονται να λένε πως το 2013 ψήφισαν την ταινία του Μπεν Άφλεκ…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Αυτό ακριβώς.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Σάρα Γκρίνγουντ και Κέιτι Σπένσερ για την «Άννα Καρένινα». Δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτή τη δουλειά. Το ίδιο δεν θα συμβεί εάν δεν κερδίσει…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Ρικ Κάρτερ και Τζιμ Έρικσον για το «Λίνκολν». Δεύτερη ήττα για τα προγνωστικά. Αυτή με πόνεσε. Εικάζεται πως τα μέλη της Ακαδημίας συγκινήθηκαν από τη λεπτομέρεια στην ανασύσταση εποχής. Δεν ήταν κακή δουλειά. Το δέος, όμως, πήγαινε αλλού… Ντροπή!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Μάικλ Ντάνα για τη «Ζωή του Πι». (Υποψιάζομαι πως κανείς δεν είχε δει την «Άννα Καρένινα»… Τουλάχιστον, ο Ντάριο Μαριανέλι έχει ένα Όσκαρ, από το 2008.)

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Ας είναι. Μου αρέσουν οι συνθέσεις του Ντάνα. Αλλά το «Exotica» (του Εγκογιάν) ή την «Παγοθύελλα» (του Λι), δεν θα τα ξεπεράσει εύκολα.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Στο «Skyfall». 50 χρόνια αδιαφόρησαν για τα τραγούδια του Μποντ! Φτάνει! (Ο οικοδεσπότης της τελετής απονομής θα ξεστομίσει πικρίες.)

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Και προφανής. Η συγγνώμη των 50 χρόνων (και καλά). Ο οικοδεσπότης το κατάπιε. Η Αντέλ δεν γκρέμισε τη σκηνή. Τι τα θες, όμως; Βγήκε και η Σίρλεϊ Μπάσεϊ, επετειακά, τραγούδησε το «Goldfinger» και σείστηκε η γη…

ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Κρις Τέριο για το «Επιχείρηση: Argo». Hello? Είναι εκείνη η ταινία που λέει πως το Χόλιγουντ μπορεί και σώζει ζωές σε κακές χώρες με ύποπτα καθεστώτα, λες και όλοι τους είναι superheroes! Εξαιρετικά σημαντική κατηγορία, που μπορεί να δώσει hint για spoiler στην καλύτερη ταινία. Αν το πάρει, δηλαδή, ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ, θα τραβάμε μαλλί στο φινάλε!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Ήταν απαραίτητο αυτό το βραβείο, για να δικαιολογήσει και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Διαφορετικά, έμεναν ξεκρέμαστοι. (Ακούω γέλια στο βάθος;)

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Κουέντιν Ταραντίνο για το «Django, Ο Τιμωρός». Έχει να το πάρει από το 1995, του το στέρησαν το 2010, πιστεύω πως θα το θυμήθηκαν αυτές τις μέρες. Μπορεί το story να μην ήταν και τόσο σπουδαίο, αλλά, αλίμονο, ποιος άλλος μπορεί να γράψει τέτοιους διαλόγους στο Χόλιγουντ; Μικρό ντεζαβαντάζ: θα χάσει ψήφους από τους… έγχρωμους της Ακαδημίας. Λιγότερους από την άλλη ταινία με τα βασανιστήρια, πιστεύω.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Άρχοντας.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ανγκ Λι για τη «Ζωή του Πι». Η πιο δύσκολη κατηγορία της χρονιάς. Γέρνω προς την πλευρά του Ταϊβανού σκηνοθέτη που, από τη συγκεκριμένη πεντάδα, έχει επιτύχει ένα πραγματικό επίτευγμα οπτικής δύναμης και τεχνολογικού θαυμασμού. Αν συμβεί, θα είναι η έκπληξη της βραδιάς. Μου αρέσουν τέτοιες εκπλήξεις.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Χθες το βράδυ μου έλεγαν πως είμαι τολμηρός. Σωστό κι αυτό.

ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Εμανουέλ Ριβά για την «Αγάπη». Σε κάθε κοντινό της πλάνο, σκέφτεσαι πως θα πεθάνει από ώρα σε ώρα. Τι πιο συγκινητικό για την Ακαδημία; Εγώ, πάλι, σκεφτόμουν πόσο θα υπέφερε με το μισάνθρωπο που είναι ο Μίκαελ Χάνεκε. Είναι 86 ετών η πρωταγωνίστρια του «Χιροσίμα, Αγάπη μου». Και απόψε… έχει γενέθλια! Αντιρρήσεις; Ναι, η Τζένιφερ Λόρενς είχε πάρει το SAG, αλλά πέρασε καιρός από τότε…

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Τζένιφερ Λόρενς για το «Οδηγός Αισιοδοξίας». Τρίτη και φαρμακερή ήττα. Όχι ότι με χάλασε η κατάληξη. Ανεβαίνοντας τη σκηνή, η Λόρενς γκρεμοτσακίστηκε στα σκαλοπάτια (άμα σέρνεις ολόκληρη σαλοτραπεζαρία υφάσματος πάνω σου, αυτά παθαίνεις…). Δεν είχα πει τίποτα, έχω μάρτυρες.

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Ντάνιελ Ντέι-Λιούις για το «Λίνκολν». Τέλος. Ας το πάρει, ας το βάλει δίπλα στα υπόλοιπα που έχει κερδίσει και, μερικές φορές, ας το βγάζει και βόλτα, μαζί μ’ εκείνο της Μέριλ Στριπ για τη «Σιδηρά Κυρία». Δύο Όσκαρ μακιγιάζ που παρεξηγήθηκαν για ερμηνείες… Την επόμενη φορά που θα προταθεί για Όσκαρ ο Χιού Τζάκμαν, θα θυμηθούν ένα χρέος τους.

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Του το έδωσε η Στριπ. Τι άλλο να πω; (LOL)

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΕΓΡΑΦΑ ΧΘΕΣ: Το «Επιχείρηση: Argo» του Μπεν Άφλεκ. Είναι η ταινία που μιλάει για εκείνους, τους ψηφοφόρους, το Χόλιγουντ που μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής και στην αληθινή ζωή και να το βλέπουν όλοι ακόμη και ως πρότυπο ηρωισμού (!). Κουραφέξαλα. Αλλά εκείνοι ψηφίζουν. Και οι περισσότεροι είναι ηθοποιοί. Και ο Άφλεκ είναι ένας μέτριος ηθοποιός. Πόσο περισσότερο να ταυτιστούν, πια; Μοναδική περίπτωση να γίνει spoiler: το «Οδηγός Αισιοδοξίας». Έχουν δείξει πόσο το αγαπάνε. 8 υποψηφιότητες. Οι 4 είναι για ερμηνείες! Ηθοποιοί, μπήκες στο νόημα. Κινητήρια δύναμη πίσω από την ταινία: ο παραγωγός και αποθέωση καταφερτζή, Χάρβεϊ Γουάινστιν. Αν το φιλμ του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ πάρει από νωρίτερα Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου, διασκευασμένου σεναρίου και πρώτου γυναικείου ρόλου, στα δύο τελευταία βραβεία θα είμαστε ΟΡΘΙΟΙ!

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ: Πόντος υπέρ. Το «σενάριο» Ο. Ράσελ είχε εξασθενήσει ήδη με την ήττα του Ντε Νίρο. Διασώθηκε, μόλις, η Λόρενς. Το Χόλιγουντ τίμησε τον Άφλεκ, τον «αδικημένο» σκηνοθέτη που… το ίδιο δεν ψήφισε για την αντίστοιχη κατηγορία. Σουρεάλ καταστάσεις. Βγήκε και με σύνδεση σε οθόνη η κυρία Ομπάμα από το Λευκό Οίκο, να το γιορτάσουνε μαζί. Χόλιγουντ, Πρόεδρος, CIA. Ή κάπως έτσι. Εγώ, που δεν έχω και ηθικές αναστολές, ξέρεις, θα το αποκαλούσα και… αυτοϊκανοποίηση. Της κινηματογραφικής μπίζνας, τον έχω αναλύσει το συλλογισμό μου. Να ζήσουμε να… μην το θυμόμαστε!

Από την άλλη, θα θυμόμαστε πως η Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς ήταν ολίγον fail με το lip-sync στο νούμερο από το «Chicago» (ιδέα μου ήταν ή η μύτη και το στήθος έδειχναν κάπως… καινούργια;), η Μπάρμπρα Στράιζαντ τίμησε δεόντως το Μάρβιν Χάμλις (R.I.P.) με… «Memories», η προειδοποίηση για τη λήξη χρόνου στον ευχαριστήριο λόγο με το ορχηστρικό θέμα του «Jaws» παραλίγο να με ρίξει στο πάτωμα, το medley με τους πρωταγωνιστές του «Οι Άθλιοι» ήταν μια απόδειξη μεγέθους για ένα σοβαρό σφάλμα της Ακαδημίας φέτος και… η πλήρης λίστα των βραβευμένων βρίσκεται εδώ. Πάντα τέτοια και… «αμούααααααααααααααγ» (μη σου πω και «μιζεράμπ»)!